الرئيسية
أحدث الصور
غرزی لایق به راه ملا غنی روان است
غرزی لایق در تابستان امسال بعد از سفر به داخل کشور و سر سفره نشستن با "نخبگان" و بند بستن بر زیارت ملا غنی، و سپس سفرکاری به مسکو و دیدار با "دوستان" سابق و تجدید عهد و پیمان، "نیروی تازه" یافته و بر روال سابق و در ادامه خدمت گذاری های پدر، شمشیر را از نیام کشیده و بار دیگر بر حزب دموکراتیک خلق افغانستان و رفیق ببرک کارمل تاخته است. با درنظرداشت سابقه پدر و پدرکلانش در خدمت گذاری به نیروهای ارتجاعی توقع دیگری از پروش یافته در مدرسه غلام مجددی ها توقع دیگری از او نیست و نباید باشد. غلام مجدد که با داشتن 84 سال عمر از مستمری دالری خدمات ملا عبدالغنی برخوردار باشد؛ پسر چرا چنین راه را ادامه ندهد؟ پندارنو
رحیم حبیبی:
هیچ شخصیتی نه مقدس است و نه بی عیب، من بدین باور هستم که هیچکس نمیتواند از نقد زمان عبور نکند اما تحقیر شخصیت ها کار عناصر بی مایه، جبون و فرومایه گانی است که دل دشمنان خارجی را بدست میاورند.
کارمل، مگر ملنگ درگاه زیارتگاه پیر بلند بود؟
زیر همین عنوان نوشته جناب غرزی لایق را با ادبیات ویژه و منحصر به ایشان یعنی با ادبیات بلند و شاید هم پیچیده و با بازی با واژه ها ، تراویده های مخیله شانرا یا بهتربگویم پریشان گویی شانرا در گزارشنامه افغانستان، اشاعه با چنان تحقیرو توبیخ رهبر دیروزی خویشرا ، شلاق زده است که گویا از ببرک کارمل و پیروانش آزرمی دیده و امروز زبان به اسایه ادب گشوده و جل و پوستک را ته رو میکند .
قبل بر آغاز کلام نمیتوان کتمان کرد که سینه تاریخ ما سخت متالم و درد آگین است، بدون شک در درون رعشه رعشه و تاروپودش زخم عمیقی، در سوزش مستدام است. جعل کاران و بیخردان از مسند قضا حکم میرانند، سیاه را سفید و سفید را سیاه، عده ای را شخصیت می سازند و شخصیت های مخالف شانرا، مورد خشم و تعدی قرار میدهند و به همین سلسله یکی را قهرمان و دیگر را به خیانت متهم میسازند. در حالیکه این ملت تاهنوز قهرمان تاریخی خود را که مورد پاسداری همه ملت باشد، نشانی و هویت نه بخشیده است. شاید روزی که پایان تاریخ ما باشد، هیچ قهرمانی نداشته باشیم .
اگر با واقعیت های موجود برخورد عقلانی ننمایم و هم پدیده ها را از درون بی بغض و عدو به محاسبه نگیریم و هی دنبال جمع و تفریق کردن گذشته باشیم؛ ما همچنان در گذشته باقی خواهیم ماند و در غایت سقوط و افول حتم خواهد شد. سیاسیون موفق کسانی است که جهان را ا زمنظرگه نو بمطالعه نشینند.
من نمیگویم که به محاسبه گذشته بر نخیزیم؛ اما در شناخت اولویت و قضاوت ها مناط و معیار قضاوت های ما، زمان باشد، زمان را باید شناخت و با تشخیص بهبو به سفره قضاوت؛ زانو زد نه اینکه آب به آسیاب دشمن ریخت .
اگر قرار چنین محاسبه در اجماع کلی در نظر باشد آنگاه به صراحت میتوان اذعان کرد که کسی نیست درین وطن کارنامه آباد داشته باشد .حالا با این مقدمه میخواهم بر اصل سوژه مورد بحث محور زنم.
انسان گاهی تعجیب میکند که چرا عده نازپروده گان حزب دموکراتیک خلق افغانستان، دچار توهم و هذیان شده اند و بقول خودش در سرگرمی باده ها، چنان بیتاب میشوند که از فرط بی تحسسی ناشی از عصاره باده ها، قلم را معذب میدارند که هر
تراوش ذهن عصبیت خواه شان را با کلمات خر رنگ کن از تنفر و نفرت بروی ورق پاره ها بریزند و دوست و دشمن را تازیانه بکوبند.
اقای لایق اگر فراموش کرده اند، بگذار به تداعی اذهان شان بدهم که شما، پدر محترم شما و اکثریت خانواده تان از آن سفره نه تنها نانی خورده و نمکی چاشنی زده اید، بل صاحب نام، نان، خوان و نشان شده اید که چشم کج بینان کور که با آنهمه که داشته اید و بدست آورده اید به حسد نگاه کنند.
من بارها و به کرات به برخی از نوشته های جناب لایق مراجعه و تعمقی کرده ام، اما دریافت من حول و حوش بعضی از نگاره های ایشان به چنین برداشت تکیه زده است، که جناب ایشان بهترین فرصت مغتنم و سازنده خویشرا به هدر داده و خود را برای ایجاد کدورت های خسته ساخته اند. درین شکی نیست که عناصری از عوامل بیگانه زیر بغل ایشان تربوزی گذاشته و خود ایشان نیز درین جدل خویشتن را پیروز معرکه دانسته و شانه بالا اندخته و به غره گی دیو های مست گفته، اینه ببینین که کاری کدم که عالم ره به شور انداختم .
جناب غرزی لایق، چنین ابتذال و لا طایلات در بازر مکاره سیاسی بویژه توهین به شخصیت های طراز اول جنبش چپ کشور چون مرحوم ببرک کارمل، ،آب به آسیاب دشمن ریختن و وضعیت را بیشتر از پیش دچار توحش و بدگمانی میکند، زخم های خونین و کشور به مرمت و التیام نیاز دارد نه به نمک پاشی .
میدانم که هیچ شخصیتی نه مقدس است و نه بی عیب، من بدین باور هستم که هیچکس نمیتواند از نقد زمان عبور نکند اما تحقیر شخصیت ها کار عناصر بی مایه، جبون و فرومایه گانی است که دل دشمنان خارجی را بدست میاورند. ریختن یک سری از چرندیات و سفید کردن خود و سیاه کردن دیگران در بهبوبه معاصر بازار خریداری ندارد؛ حالا بر هر مکتب خوانده مبرهن است که که مصببین اصلی فاجعه در افغانستان کیها هستند.
تاریخ بروی عملکرد تک تک از گذشته و شخصیت های سیاسی بشمول شهید میر اکبر خیبر، مرحوم ببرک کارمل، شهید دکتر نجیبالله و پدر محترم شما سلیمان لایق و سایر زنده گان این حزب روزی بر سر سفره قضاوت، زانو خواهند زد و این روز دیر نخواهد بود .
باید بگویم که این نسل بعدی است که بر سفره قضاوت خواهند نشست و نه شماهای مطرح در متن همان حاکمیت.لذا شما کاری را نباید انجام دهید که جاسوسان خارجی انها را در حیطه مسولیت دارند. برنامه شما در سیاه سازی و سفید سازی شخصیت ببرک کارمل بحیث بانی و اساس گذار حزب دیموکراتیک خلق افغانستان، تخطه و تخدیر اذهان جامعه روشنفکری روزی دامن؛ خانواده لایق را نیز خواهد گرفت. فراموش نکنید که پدر محترم شما جناب سلیمان لایق یکی از رهبران و پیروان ببرک کارمل، نورمحمد ترکی، حفیظالله امین و دکتر نجیبالله بود که در سایه حاکمیت آن حزب سمت های بزرگ حزبی و دولتی را بدوش میکشید اگر رهبران که از انها نام بردم مورد مواخذه و محاکمه قرار گیرند،کل سیستم باید پاسخگو باشد و مهمتر ازهمه در صف اول محاکمه رهبران ان حزب، پدر محترم شما نیز در صف مقدم باید به ایستد. چطور؟
لا يوجد حالياً أي تعليق