الرئيسية
أحدث الصور
فرخ زرنگار
از چند ماه بدینسو ، رسانه های غرب و رسانه های مماثل داخلی آن در افغانستان نشستی را که در حومه شهر پاریس در روزهای پایان دنیا بوسیله یک انجوی نا آشنا وبی نشانی بنام تینگ تانک یا نهاد پژوهش های راهبردی ( مطالعات استراتیژیک به زبان فارسی معرب یا پژوهشات استراتیژیک به زبان غلط مطبوعات دری افغانستان) چنان با آب و تاب بزرگ جلوه میدادند که تو کویی درینروز دنیا پایان نمی یابد بلکه قبل از پایان دنیا طرح پایان جنگ افغانستان پی ریزی میگردد ؛ تو گویی اینها مایل بودند تا بکوشند پیش از روز رستاخیز یک روزی هم مردم افغانستان در آرامش به سر ببرند.به آن نامهای رنگارنگ داده شد : کنفرانس پاریس ، نشست پاریس ، اجلاس سران جنگی افغان در پشت درهای بسته.کم بود بگویند لویه جرگه تاریخی افغانستان منعقدهء پاریس..
نشست پایان یافت و همانند هر جرگهءافغانی پلوها خورده شد ، لاف و گزاف بنام مردم ،وطن ودین اسلام زیاد زده شد ، یگ چکر پاریس هم رفتند و بعدش الله مو مل یعنی تا دیدار آینده و نمایش بعدی برای خاک زدن به چشم مردم افغانستان.
پیش از آنکه چیزی دربارهء این نشست بگویم توجه شما را به معرفی پرسوناژ این نمایش نامهء کوتاه جلب میکنم:
محمد یونس قانونی، همایون شاه آصفی و نورالحق علومی از ایتلاف ملی؛ احمد ضیاء مسعود، محمد محقق و فیض الله ذکی از جبهه ملی؛ فرخنده زهرا نادری و نیلوفر ابراهیمی از ولسی جرگه؛ حنیف اتمر از حزب حق و عدالت؛ حاجی دین محمد، جیلانی پوپل، سید حامد گیلانی و حکمت کرزی از دولت افغانستان؛ عبدالحکیم مجاهد، معصوم استانکزی و حبیب الله فوزی اعضای شواری عالی صلح؛ غیرت بهیر، امین کریمی و محمد حکیم اعضای حزب اسلامی گلبدین حکمتیار؛ نادر نادری به نماینده گی جامعه مدنی؛ و عبدالسلام ضعیف بطور آزاد
با آنکه در بالا ازینها بنام صنعتگران جنگ یادشده است اما دربین شان افرادی مانند علومی ، همایون شاه آصفی و جلالی حضور دارند که در سودجویی های این جنگ سهیم نیستند.
همانگونه که در لیست مشاهده میکنید افرادی درین همایش شرکت کردند که دیگر مهره های کلیدی نه حاکمیت یا مافیا و نه طالبان شمرده میشوند.از جناب قانونی تا شاغلی مولانا ضعیف همه دیگر ضعیف اند.
معصوم ستانیکزی از شورای صلح همان مرد مکار و یا شاید تا دندان ساده لوحی بود که یک طالب انتحاری را نماینده ملاعمر پنداشته بود و با ویدیو کستی نزد کرزی رفت و از آنجا استاد ربانی را در دوبی خبر داد تا به دام ترور انداختش.
اما اینها برای این نمایشها ارزش ندارند. دوران ، دوران نمایش طالبان و دگرگون ساختن نظام به بهانه طالبان است.طالبانی که گاه مافیای کرزی ، گاه امریکا و گه انگلیس و پاکستان مدعی اند که حلقه کلیدی آنرا در اختیار دارند.
اما این طالبان که همه اشتیاق بازدید با آنها را در زیر برج ایفل داشتند کی ها بودند:
ملا شهاب الدین دلاور ، سفیر پیشین طالبان در عربستان سعودی
ملا محمد نعیم وردک فرد شاید شماره 4 طالبان. یکی را نماینده شورای کویته و دیگری را نماینده شورای پشاور نام ماندند ، درحالی که هردو با پاسپورت های پاکستانی از قطر آمده بودند. درست زمانی که اینها در شانتی مستی میکردند قوماندانهای جنگی طالبان با قساوت همیشگی در هلمند و نقاط دیگر به کشتارهای روزمره خود ادامه میدادند.
پس این همه نمایش برای چه؟
این نمایش ها برای بازاریابی های تازه در قدرت و تمدید اشغال و جبران آبروی برباد رفتهء ارگ و ناتو است.
در نوشتهء پیشین گفتم که امریکا در جنگ افغانستان شکست نخورده است اما با طالبان و کرزی هم نمیتواند به اهداف برنامهء منطقه یی خود نایل گردد.روسیه ، ایران و حتا چین و هند و قسما حزب مردم پاکستان و مسلم لیگ آن این برنامه را برای منطقه سخت مضر می پندارند و ازینرو در سال آینده خواهیم دید که روسیه وارد صحنه و حتا رویارویی با امریکا میگردد، رویارویی ایکه شاید بدتر از تنش او با امریکا بر سر سوریه باشد.اکنون هم طالبان و هم مافیای کابل با گذشت هر روز به ناگزریری جنگی خود و حتا شاید پایان عمر خود پی برذه اند.اینها افغانستان را در بازی های خیلی مهلک کشانیده اند و پایان جنگ و حتا پایان بحران در منطقه با موجودیت بعدی آنها ناممکن است.
در 2001 چهره کاملا نا آشنا بنام حامد کرزی ازیک رستورانت امریکایی زمام امور را به دست گرفت اما در 20014 انتقال آن به ملاعمر یا ملا برادر یا ملا کاکا خوابست و خیال.شاید این بارهم چهرهء نا آشنا به قدرت برسد اما نه از رستورانت بلکه از کدام مرکز پژوهش های ضد جنگی. این یک رویا وامید است اما این امید با صنعتگران جنگ شاید دیگر به یاءس مبدل نگردد. شاید خود کرزی آدم خوب باشد اما تاریخ حاکمینت او تاریخ جنگ ، کشتارها ، بمباردمانها ،فساد بی مانند و دوران استیلای جنون ثروت اندوزی زورمندان و جنگسالاران ،قاضی ها ، سارنوالها و وکلای فاسد و رشوه خوار بود.
صنعتگران جنگ در پی این همه نشستها و سفرهای دور دنیا باید به یک حقیقت زنده گی جهان متمدن ملتفت شده باشند و آن این که دیگر حامی آنها امریکا هم ناگزیری های خود در اروپا و آسیا را دارد، دنیا دیگر نه تحمل تکرار تراژیدی طالبان و نه دوام نظام فاسد مافیای افغانی را دارد. یعنی گنج به قارون و تخت به سلیمان نمیماند.
این خوش بینی و امیدواری بی پایه نیست و در بحث آینده دلایل آن برمبنای فراخ نگری سیاسی و راهبردی بیان میگردد.
نشست پایان یافت و همانند هر جرگهءافغانی پلوها خورده شد ، لاف و گزاف بنام مردم ،وطن ودین اسلام زیاد زده شد ، یگ چکر پاریس هم رفتند و بعدش الله مو مل یعنی تا دیدار آینده و نمایش بعدی برای خاک زدن به چشم مردم افغانستان.
پیش از آنکه چیزی دربارهء این نشست بگویم توجه شما را به معرفی پرسوناژ این نمایش نامهء کوتاه جلب میکنم:
محمد یونس قانونی، همایون شاه آصفی و نورالحق علومی از ایتلاف ملی؛ احمد ضیاء مسعود، محمد محقق و فیض الله ذکی از جبهه ملی؛ فرخنده زهرا نادری و نیلوفر ابراهیمی از ولسی جرگه؛ حنیف اتمر از حزب حق و عدالت؛ حاجی دین محمد، جیلانی پوپل، سید حامد گیلانی و حکمت کرزی از دولت افغانستان؛ عبدالحکیم مجاهد، معصوم استانکزی و حبیب الله فوزی اعضای شواری عالی صلح؛ غیرت بهیر، امین کریمی و محمد حکیم اعضای حزب اسلامی گلبدین حکمتیار؛ نادر نادری به نماینده گی جامعه مدنی؛ و عبدالسلام ضعیف بطور آزاد
با آنکه در بالا ازینها بنام صنعتگران جنگ یادشده است اما دربین شان افرادی مانند علومی ، همایون شاه آصفی و جلالی حضور دارند که در سودجویی های این جنگ سهیم نیستند.
همانگونه که در لیست مشاهده میکنید افرادی درین همایش شرکت کردند که دیگر مهره های کلیدی نه حاکمیت یا مافیا و نه طالبان شمرده میشوند.از جناب قانونی تا شاغلی مولانا ضعیف همه دیگر ضعیف اند.
معصوم ستانیکزی از شورای صلح همان مرد مکار و یا شاید تا دندان ساده لوحی بود که یک طالب انتحاری را نماینده ملاعمر پنداشته بود و با ویدیو کستی نزد کرزی رفت و از آنجا استاد ربانی را در دوبی خبر داد تا به دام ترور انداختش.
اما اینها برای این نمایشها ارزش ندارند. دوران ، دوران نمایش طالبان و دگرگون ساختن نظام به بهانه طالبان است.طالبانی که گاه مافیای کرزی ، گاه امریکا و گه انگلیس و پاکستان مدعی اند که حلقه کلیدی آنرا در اختیار دارند.
اما این طالبان که همه اشتیاق بازدید با آنها را در زیر برج ایفل داشتند کی ها بودند:
ملا شهاب الدین دلاور ، سفیر پیشین طالبان در عربستان سعودی
ملا محمد نعیم وردک فرد شاید شماره 4 طالبان. یکی را نماینده شورای کویته و دیگری را نماینده شورای پشاور نام ماندند ، درحالی که هردو با پاسپورت های پاکستانی از قطر آمده بودند. درست زمانی که اینها در شانتی مستی میکردند قوماندانهای جنگی طالبان با قساوت همیشگی در هلمند و نقاط دیگر به کشتارهای روزمره خود ادامه میدادند.
پس این همه نمایش برای چه؟
این نمایش ها برای بازاریابی های تازه در قدرت و تمدید اشغال و جبران آبروی برباد رفتهء ارگ و ناتو است.
در نوشتهء پیشین گفتم که امریکا در جنگ افغانستان شکست نخورده است اما با طالبان و کرزی هم نمیتواند به اهداف برنامهء منطقه یی خود نایل گردد.روسیه ، ایران و حتا چین و هند و قسما حزب مردم پاکستان و مسلم لیگ آن این برنامه را برای منطقه سخت مضر می پندارند و ازینرو در سال آینده خواهیم دید که روسیه وارد صحنه و حتا رویارویی با امریکا میگردد، رویارویی ایکه شاید بدتر از تنش او با امریکا بر سر سوریه باشد.اکنون هم طالبان و هم مافیای کابل با گذشت هر روز به ناگزریری جنگی خود و حتا شاید پایان عمر خود پی برذه اند.اینها افغانستان را در بازی های خیلی مهلک کشانیده اند و پایان جنگ و حتا پایان بحران در منطقه با موجودیت بعدی آنها ناممکن است.
در 2001 چهره کاملا نا آشنا بنام حامد کرزی ازیک رستورانت امریکایی زمام امور را به دست گرفت اما در 20014 انتقال آن به ملاعمر یا ملا برادر یا ملا کاکا خوابست و خیال.شاید این بارهم چهرهء نا آشنا به قدرت برسد اما نه از رستورانت بلکه از کدام مرکز پژوهش های ضد جنگی. این یک رویا وامید است اما این امید با صنعتگران جنگ شاید دیگر به یاءس مبدل نگردد. شاید خود کرزی آدم خوب باشد اما تاریخ حاکمینت او تاریخ جنگ ، کشتارها ، بمباردمانها ،فساد بی مانند و دوران استیلای جنون ثروت اندوزی زورمندان و جنگسالاران ،قاضی ها ، سارنوالها و وکلای فاسد و رشوه خوار بود.
صنعتگران جنگ در پی این همه نشستها و سفرهای دور دنیا باید به یک حقیقت زنده گی جهان متمدن ملتفت شده باشند و آن این که دیگر حامی آنها امریکا هم ناگزیری های خود در اروپا و آسیا را دارد، دنیا دیگر نه تحمل تکرار تراژیدی طالبان و نه دوام نظام فاسد مافیای افغانی را دارد. یعنی گنج به قارون و تخت به سلیمان نمیماند.
این خوش بینی و امیدواری بی پایه نیست و در بحث آینده دلایل آن برمبنای فراخ نگری سیاسی و راهبردی بیان میگردد.
لا يوجد حالياً أي تعليق