الرئيسية
أحدث الصور
در حالیکه امروز جمعه دهم قوس مصادف است با روز جهانی ایدز، آمارها حاکی از افزایش تعداد مبتلایان به این بیماری در کشور به بیش از ده هاهزار نفر می باشد.
در مورد شیوع ایدز در ولایات مختلف تاکنون آمار دقیقی در دسترس نیست و عمده علت هم تکمیل نبودن نظام صحی کشور است. براساس آمار رسمی وزارت صحت عامه تا کنون ۱۲۵۰ مورد ابتلا به اچ آی وی در کشور ثبت شده که خوشبختانه افغانستان را در سطح پایینی از نمودار شیوع ایدز در جهان نشان می دهد.
اما سازمان بهداشت جهانی و برنامه ایدز سازمان ملل شمار مبتلایان به ایدز در افغانستان را چند برابر میزان بیماران ثبت شده تخمین زده است. به گزارش اداره جرایم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، در حال حاضر بیش از یک میلیون نفر معتاد به مواد مخدر در افغانستان وجود دارد که ثلث آن مبتلا به مرض ایدز اند البته این رقم به سرعت در حال افزایش است.
هرگاه نفوس افغانستان در ده سال آینده به 50 ملیون برسد ، 10 ملیون آن مبتلا به ایدز خواهند بود و افغانستان ازین نگاه مقام اول را در دنیا کمایی خواهد کرد.
از بین این تعداد، بیش از ۲۱ درصد معتادان از سرنگ برای تزریق مواد مخدر استفاده می‌کنند. یعنی قریب به 210 هزار معتاد تزریقی در افغانستان وجود دارد که آمارها نشان می دهد حدود ۸۵ درصد آنها از سوزنها و سرنگهای مشترک کار می‌گیرند.
براساس آمار سازمان ملل متحد، پنج سال پیش تنها ۳ درصد معتادان تزریقی مواد مخدر در افغانستان به اچ آی وی مبتلا بودند؛ در حالیکه اکنون این رقم به حدود ۷ درصد افزایش یافته است. با یک حساب سرانگشتی می توان محاسبه کرد که تعداد مبتلایان به ایدز تنها در بین معتادان تزریقی قریب به 12 یا 13 هزار نفر است.
گزارشات همچنان نشان می دهد که تنها ۲۰ درصد از معتادان کشور تا کنون آزمایش اچ آی وی انجام داده اند و حدود ۳۰ درصد آنها در مورد راههای جلوگیری از ابتلا به این بیماری آگاهی دارند. این نشان دهنده یک سونامی پنهان در کشوری است که نه مسوولان دلسوزی دارد و نه مردم آگاهی.
متاسفانه به علت نبود امکانات تاکنون هیچ پژوهش رسمی در مورد میزان گسترش ایدز در کشور انجام نشده و مهمترین عامل این مطلب، نبود امکانات و اطلاعات کافی مردم از شناخت این بیماری است . در افغانستان کمتر کسی را می‌توان یافت که در مورد ویروس اچ آی وی، بیماری ایدز و خطرات آن اطلاعات کافی داشته باشد. این خطر وقتی بیشتر احساس می‌شود که در مناطق روستایی، هیچگونه آشنایی با بیماری ایدز و راههای انتقال آن وجود ندارد بنابر این ممکن است افرادی در اثر ابتلا به بیماری ایدز جان خود را از دست بدهند، بدون اینکه از بیماری خود آگاهی داشته باشند.
هرچند وزارت صحت عامه تاکنون در اجرای برنامه ملي كنترل بيماري ايدز با همكاري نهادهاي ذي ربط ، ۲۵مركز آزمايش، خدمات اوليه و مشاوره داوطلبانه براي بيماران ايدزي در ولايات كابل، هرات، ننگرهار، بلخ، بدخشان، قندهار، قندوز ، غزني و زندان مركزي كابل ايجاد کرده اما فقط دو مرکزی در هرات و کابل برای معالجه بیماران موجود است که برای جلوگیری از پیشرفت بیماری ایدز داروی رایگان توزیع می کنند.
متاسفانه با وجود برنامه‌ها و خدمات ارایه شده ، احساس بدبيني، حقارت، عدم دسترسي به مناطق ناآرام ، افزايش معتادين تزريقي، درك نادرست جامعه در مورد بيماري ايدز، مجرم پنداشتن معتادان از نظر قانون، كمبود امكانات مالي، هماهنگي كمرنگ براي مهار بيماري، كمبود تجربه و تخصص در مبارزه با ايدز در سطح ملي، از جمله چالش‌ها در مبارزه با اين بيماري مي‌باشند.
براساس تحقیقات برنامه ایدز سازمان ملل متحد، گروه‌هایی که بیشتر از همه در افغانستان در معرض ابتلا به ایدز قرار دارند عبارتند از معتادان تزریقی مواد مخدر و روسپی ها.
در توضیح فوق ما میزان احتمالی مبتلایان به ایدز در بین معتادان مواد مخدر را شرح دادیم. اما مبتلایانی را که از طریق جنسی طعمه این بیماری مهلک می شوند، باقی می مانند. شاید این مطلب به مزاج برخی ها خوش نیاید، اما دختران و پسرانی که از خانواده های سنتی به بهانه های مختلف از قبیل شرکت در کورس های آموزشی و یا مسابقات خوانندگی به کابل می آیند و پس از سرخوردگی روی بازگشت به خانواده خود را ندارند، بیش از هرکسی در معرض ابتلا به بیماریهای جنسی قرار دارند.
باعرض هزار بار تاسف باید گفت که جامعه سنتی و اسلامی افغانستان به راحتی در دام فرهنگ برهنگی غرب، گرفتار آمده است و غربیها توانسته اند با تهاجمات گسترده فرهنگی فکر و ذهن جوانان ما را به سمت مسایل جنسی و غیر شرعی سوق دهند.
تا یک دهه قبل افغانستان معروف به کشوری بود که معتاد ندارد چه رسد به کانسرتهای مختلط زن و مرد، و حتی رقص و خوانندگی زنان و دختران در رسانه های ملی. آنچه مسلم است دختر و پسری که یک شبه مشهور می شوند و میل ثروت و شهرت اندوزی هم دارند به راحتی در دام هوس بازان و فرصت طلبان گرفتار می آیند.
این می شود که روز به روز بر تعداد معتادان کشور، بر تعداد مبتلایان به ایدز و تعداد دختران بی خانواده شده و حتی به میزان طلاق افزوده می شود و این است هدیه پنهان غربیها به کشوری که دلسوز فرهنگی و اسلامی ندارد.
اما سازمان بهداشت جهانی و برنامه ایدز سازمان ملل شمار مبتلایان به ایدز در افغانستان را چند برابر میزان بیماران ثبت شده تخمین زده است. به گزارش اداره جرایم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، در حال حاضر بیش از یک میلیون نفر معتاد به مواد مخدر در افغانستان وجود دارد که ثلث آن مبتلا به مرض ایدز اند البته این رقم به سرعت در حال افزایش است.
هرگاه نفوس افغانستان در ده سال آینده به 50 ملیون برسد ، 10 ملیون آن مبتلا به ایدز خواهند بود و افغانستان ازین نگاه مقام اول را در دنیا کمایی خواهد کرد.
از بین این تعداد، بیش از ۲۱ درصد معتادان از سرنگ برای تزریق مواد مخدر استفاده می‌کنند. یعنی قریب به 210 هزار معتاد تزریقی در افغانستان وجود دارد که آمارها نشان می دهد حدود ۸۵ درصد آنها از سوزنها و سرنگهای مشترک کار می‌گیرند.
براساس آمار سازمان ملل متحد، پنج سال پیش تنها ۳ درصد معتادان تزریقی مواد مخدر در افغانستان به اچ آی وی مبتلا بودند؛ در حالیکه اکنون این رقم به حدود ۷ درصد افزایش یافته است. با یک حساب سرانگشتی می توان محاسبه کرد که تعداد مبتلایان به ایدز تنها در بین معتادان تزریقی قریب به 12 یا 13 هزار نفر است.
گزارشات همچنان نشان می دهد که تنها ۲۰ درصد از معتادان کشور تا کنون آزمایش اچ آی وی انجام داده اند و حدود ۳۰ درصد آنها در مورد راههای جلوگیری از ابتلا به این بیماری آگاهی دارند. این نشان دهنده یک سونامی پنهان در کشوری است که نه مسوولان دلسوزی دارد و نه مردم آگاهی.
متاسفانه به علت نبود امکانات تاکنون هیچ پژوهش رسمی در مورد میزان گسترش ایدز در کشور انجام نشده و مهمترین عامل این مطلب، نبود امکانات و اطلاعات کافی مردم از شناخت این بیماری است . در افغانستان کمتر کسی را می‌توان یافت که در مورد ویروس اچ آی وی، بیماری ایدز و خطرات آن اطلاعات کافی داشته باشد. این خطر وقتی بیشتر احساس می‌شود که در مناطق روستایی، هیچگونه آشنایی با بیماری ایدز و راههای انتقال آن وجود ندارد بنابر این ممکن است افرادی در اثر ابتلا به بیماری ایدز جان خود را از دست بدهند، بدون اینکه از بیماری خود آگاهی داشته باشند.
هرچند وزارت صحت عامه تاکنون در اجرای برنامه ملي كنترل بيماري ايدز با همكاري نهادهاي ذي ربط ، ۲۵مركز آزمايش، خدمات اوليه و مشاوره داوطلبانه براي بيماران ايدزي در ولايات كابل، هرات، ننگرهار، بلخ، بدخشان، قندهار، قندوز ، غزني و زندان مركزي كابل ايجاد کرده اما فقط دو مرکزی در هرات و کابل برای معالجه بیماران موجود است که برای جلوگیری از پیشرفت بیماری ایدز داروی رایگان توزیع می کنند.
متاسفانه با وجود برنامه‌ها و خدمات ارایه شده ، احساس بدبيني، حقارت، عدم دسترسي به مناطق ناآرام ، افزايش معتادين تزريقي، درك نادرست جامعه در مورد بيماري ايدز، مجرم پنداشتن معتادان از نظر قانون، كمبود امكانات مالي، هماهنگي كمرنگ براي مهار بيماري، كمبود تجربه و تخصص در مبارزه با ايدز در سطح ملي، از جمله چالش‌ها در مبارزه با اين بيماري مي‌باشند.
براساس تحقیقات برنامه ایدز سازمان ملل متحد، گروه‌هایی که بیشتر از همه در افغانستان در معرض ابتلا به ایدز قرار دارند عبارتند از معتادان تزریقی مواد مخدر و روسپی ها.
در توضیح فوق ما میزان احتمالی مبتلایان به ایدز در بین معتادان مواد مخدر را شرح دادیم. اما مبتلایانی را که از طریق جنسی طعمه این بیماری مهلک می شوند، باقی می مانند. شاید این مطلب به مزاج برخی ها خوش نیاید، اما دختران و پسرانی که از خانواده های سنتی به بهانه های مختلف از قبیل شرکت در کورس های آموزشی و یا مسابقات خوانندگی به کابل می آیند و پس از سرخوردگی روی بازگشت به خانواده خود را ندارند، بیش از هرکسی در معرض ابتلا به بیماریهای جنسی قرار دارند.
باعرض هزار بار تاسف باید گفت که جامعه سنتی و اسلامی افغانستان به راحتی در دام فرهنگ برهنگی غرب، گرفتار آمده است و غربیها توانسته اند با تهاجمات گسترده فرهنگی فکر و ذهن جوانان ما را به سمت مسایل جنسی و غیر شرعی سوق دهند.
تا یک دهه قبل افغانستان معروف به کشوری بود که معتاد ندارد چه رسد به کانسرتهای مختلط زن و مرد، و حتی رقص و خوانندگی زنان و دختران در رسانه های ملی. آنچه مسلم است دختر و پسری که یک شبه مشهور می شوند و میل ثروت و شهرت اندوزی هم دارند به راحتی در دام هوس بازان و فرصت طلبان گرفتار می آیند.
این می شود که روز به روز بر تعداد معتادان کشور، بر تعداد مبتلایان به ایدز و تعداد دختران بی خانواده شده و حتی به میزان طلاق افزوده می شود و این است هدیه پنهان غربیها به کشوری که دلسوز فرهنگی و اسلامی ندارد.
لا يوجد حالياً أي تعليق