واکنش بی طرفها به بعضی خلقی ها و پرچمی های پیشین

دربخش قبلی تا آنجا رسیدیم که ثابت کنیم که آقای حبیب الله غمخور علی رغم تظاهرشان به اندیشه های مترقی وسوسیالیزم علمی، بازهم یک فاشیست برتری جوی منحط وقبیلوی تشریف دارند، ایشان باوجودیکه سالها دراتحاد شوروی سابق درس خوانده اند ولی نگاه شان نسبت به ملیتهای بومی افغانستان خصوصا پنجشیریها وهزاره ها وازبیک ها همان نگاه تحقیر آمیز حاکمان مستبد پشتون در اوایل قرن بیست میلادی می باشد که برای تحقیر وتوهین این ملیتهای بومی واصیل وستمدیده همیشه از القابی چون: کلینرها؛ دریورها؛ سقاوها؛ پنچرمین ها وجوالی ها استفاده می نمودند وحالا جناب آقای غمخور نیزبحیث میراث دار اصیل آن فرهنگ منحط قبیلوی ازهمان ادبیات استفاده نموده و ازهمان طرزفکر برتری جویانه برخوردارمی باشند. ایشان با استعمال صفت کلینرها تقزیبا مافی الضمیر خویش را آشکار نمودند که اصلا ازکوچهء ادبیات سوسیالیزم مترقی هم گذر نکرده اند؛ ایشان ثابت کردند که حتی ازدواج شان بایک همسر شیعه مذهب وقزلباش نیز نتوانسته است که ایشان را به شاهراهء آدمیت وانسانیت سوق دهد، ایشان نشان دادند که هنوزهم درهمان روستاهای عقب ماندهء ارزگان درسالهای پنجاه وشصت میلادی زنده گی میکنند، وهنوز هم بصورت عملی وواقعی وارد دنیای متمدن کشور سویدن نشده اند تا بدانند که تمام انسانها باهم برابرند وهرنوع برتری طلبی نژادی وقبیلوی درعصرحاضر مردود می باشد، ایشان ثابت نمودند که باوجودیکه جسما درسویدن زنده گی دارند و دریک شبانه روز سه کیلو مواد غایطهء خویش را درتشنابهای مدرن شهرمالمو خالی میکنند ولی روحن درهمان سالهای سلطنت ظاهرشاهی درروستاه های اروزگان تشریف دارند. اما درین مبحث بازهم ازخلال جملات وعبارات خود ایشان موارد توهین وتحقیر را نسبت به یکی ازفرماندهان جمعیت اسلامی بیرون می کشم؛ وثابت میکنم که آیا نفرت ایشان ازاسمعیل خان صرف بخاطر اختلافات سیاسی است ویا اینکه ریشه درهمان نگاه پست قومگرایانهء شان دارد.
ولی مقدمتا خدمت خواننده گان عزیز باید عرض نمایم که من طوریکه دربخش نخست نیز عرض نموده ام ؛ بهیچ صورتی مدافع طرح آقای اسمعیل خان نیستم؛ وحتی برعکس؛ من به عوض تشکیل شورای قوماندان جهادی؛ طرح دیگری دارم که به عوض تشکیل شورای قوماندان جهادی، باید یک ارتش منظم نظامی که خصلت دفاعی داشته باشد نه تعرضی بوجود آید. این ارتش منظم دفاعی براساس دکتورین دفاع ازحیثیت ، هستی وشرف وآبروی مردمان غیر پشتون وپشتونهای غیر فاشیست دربرابر هژمونیزم پشتونی و حامیان این هژمونیزم یعنی پاکستان که بخاطر دستیبابی به عمق استراتیژیک درین کشور جنرالها وسیاستمداران آنکشور در اسلام آباد وکراچی ولاهور وپشاور، شب و روز خواب را برخویش حرام ساخته اند، بوجود آید. ازنظر شکل وماهیت این ارتش مانند سپاه پاسداران ایران ویا همان سپاهیان انقلاب زمان زنده یاد ببرک کارمل باشد، این ارتش جدا ازتشکیلات وزارت دفاع ودخله باید بوجود آید که ازنظر ترکیب قومی متشکل ازسه ملیت بزرگ ازبیک وتاجیک وهزاره وآن عده ازپشتونهای باوجدانی که غیر فاشیست تشریف دارند باشد.؛ آنعده ازپشتونهای که افغانستان کنونی را خانهء همهء ملیتهای گشن بیخ این میهن میدانند، ونگاه های تحقیر آمیز نسبت به هیچ یک از اقوام وملیتهای ساکن کشور ندارند ومخالفت شدید خویش را نسبت به طراحان برنامه های سقاوی دوم علنا ابراز میدارند واز آن با صداقت وصراحت اعلان برائت می نمایند درین ارتش سهیم گردند؛ چنین ارتش باید هرچه زودتر تشکیل گردد؛ صاحب منصبان نظامی؛ قوماندانان سابق جهادی، جوانان با انرژی وباهدف خصوصا مربوط این سه ملیت بزرگ باید ارتش منظم خویش را تشکیل دهند وبدون اینکه نگاه تحقیرآمیزی به پشتونها داشته باشند؛ برای دفاع از هستی خویش ونسلهای آیندهء خویش باید دست بکار شوند، در کشوریکه درطول سه قرن حاکمیت تگ قومی بحیث باشنده گان دست دو زیست نموده اند وزبان وفرهنگ وتاریخ شان به تاراج رفته است وحالا نیز بیش ازهرزمان دیگری درمعرض نابودی دسته جمعی قرار دارند ، هرروزی که میگذرد جنرالهای پاکستانی وحکام عرب علیه آنها دندانخواهی میکنند وخواهان گرفتن انتقام خون نظامی های طالب درسمت شمال ازباشنده گان غیرنظامی خراسان زمین می باشند هرروز برنامه سازی میکنند ، اگر چنین تهدیدها را کسی دست کم میگیرد یا احمق است ویاهم جنایت کار. این سه ملیت بزرگ اکنون ازهرطرف زیرتهدید ودرمعرض نابودی قرار دارند. این سه ملیت بزرگ باید آماده گی های لازم خویش را بعداز دوهزاره وچهارده بگیرند. زیرا اگر چنین ارتش منظم بوجود نیاید؛ نیروهای برتری طلب پشتون درهمدستی با قبایل پاکستانی به بهانهء ایجاد لوی افغانستان بار دیگر خواهان اشغال خراسان زمین وتطبیق برنامه های سقاوی دوم ازهمین لحظه دست بکار شده اند. این فاشیستهای قبیلوی آنطوریکه از نوشته های آقای حبیب الله غمخور هم معلوم میشود، شباهت تام به گله های سگ دارند، در ابتدا باخودشان بنامهای جهادی وغیر جهادی وطالبی ودیوبندی وخلقی و گلبدینی و نجیبی وقبایل آنطرف مرز واینطرف مرز؛ خوب میجنگند؛ ولی بعدا همه باهم دست دوستی داده وبرای قلع وقمع نمودن ملیتهای غیر پشتون یکی میشوند. بعدازین مقدمهء کوتاه حالا برمیگردم به درفشانی محترم حبیب الله غمخور دربارهء اسمعیل خان:
ایشان درآن توهین نامهء شان چنین می نگارند:
داد ښاغلي کرزي تير وتنه ده چي پرخپل سر خلکوته لقبونه ورکوی اودهغو په څنگ کښي ئې تورن صاحب ته هم چي دجميعت دتنظيم يوله عادی قوماندانانوڅخه وود جهادي رهبر لقب ورکړ په همدې دجميعت پهتنظيم کښي نورډير غښتلي قوماندانان وه چې په رښتيسائي دوطن دنجات لپاره جهاد کاوه خودهغوي نوم نه دوي اونه کرزی صاحب اخلي ،يوازي معلم عطا او تورن اسماعيل دميدان قهرمانان دي . سره لدې چي ملت دهغه دپخوانيو کړنوپر بنياد دغو قوماندا نانو ته داډول لقبونوسره سخت مخالفت څرگند کړی ،مگر متاسفانه ددولتي چارواکو په هدايت اوغوښتنه دوي دجهادي مشرانوپه نوم معرفي کيږي

برگردان بفارسی: این یک خطا واشتباه آقای کرزی است که خودسرانه برای هرکی که دلش خواست القاب ارزانی میکند، که درمیان یکی ازین اشخاص یکی هم تورن صاحب است که صرف یک قوماندان عادی تنظیم جمعیت بود و حالا به او لقب یکی ازرهبران جهادی را ارزانی نموده است؛ درغیر آن درخود همین سازمان جمعیت اسلامی بهترین فرماندهانی بوده اند که واقعا برای نجات افغانستان جهاد نموده اند ولی اکنون کسی به شمول کرزی صاحب نامی از آنها نمیگیرد؛ تنها معلم عطا وتورن اسمعیل استند که حالا بحیث قهرمانان وارد میدان گردیده اند؛ باوجودیکه ملت!!!!!؟ بخاطر عملکردهای گذشتهء این قوماندانها از دادن چنین لقب های بلند مخالفت شدید خویش را نشان داده اند؛ ولی متاسفانه براساس دستور مقامات دولتی این اشخاص بحیث رهبران جهادی معرفی گردیده اند)
تبصره:

حالا ازین مفتخور خلقی بی مسلک که ازپول مالیه دهنده گان سویدنی شکمش درحال ترکیدن است وکلسترول خونش نیز بالا رفته است اگر پرسیده شود که شما بکدام حق مسلکی حاضر شده اید که یک صاحبمنصب مسلکی را تنزیل رتبه می نمائید واز روی تحقیر وتوهین یک استرجنرال را از رتبهء استرجنرالی تا سطح تورن پائین می آورید. آیا جناب عالی کارشناس مسایل نظامی استید؟
آیا درطول این ده سال اقامت ومفتخوری وخیرات خوری در دسترخوان غرب؛ حد اقل فرهنگ مخالفت را از احزاب سویدنی یاد نگرفته اید؟ برای یک لحظه اگر با شما بپذیرم که اسمعیل خان یک فرمانده جهادی یا به قول شما جنگ سالار است ومستحق هیچ لقب اعزازی نیست ولی کسیکه مانند جنابعالی نکتایی به گردن دارد وعکس ها وفوتوهایش را حق وناحق درسایتهای انترنتی نشرمیکند ومدعی روشنفکری واخلاق وکرکتر دموکراسی است اینقدر پست وبداخلاق وعقده مند است که حتی از ذکر رتبهء نظامی آن هم خود داری میکند؟ بیائید که همین دنیای اینترنت وسایت های مختلفی چون: دعوت ولر وبر وکابل پرس وغیره را برای یک لحظه یک کشور واحد تصورکنید که هم شما وهم من وهم اسمعیل خان وهوادارانش درآن زنده گی میکنیم وهیچ نیروی خارجی ما وشما را دیکته نمیکند که دربرابر یکدیگر از کدام نوع اخلاق گفتاری ونوشتاری کاربگیریم؛ بلکه هرکسی باید میزان اخلاق وادب خویش را خود به نمایش بگذارد؛ چه فکر میکنید استعمال این کلمات ازطرف شما به آدرس یک هموطن مخالف تان چقدر فرهنگ دموکراسی را توسط جنابعالی تمثیل میکند؟ چقدر این نوشتهء شما موازی با اخلاق اجتماعی بوده وچقدر مودبانه واخلاقی است؟
چقدر این اخلاق وتربیهء شما در ذهن یک خواننده خصوصا یک خوانندهء هراتی تاثیرگذار بوده واورا اگر دربارهء اسمعیل خان مذبذب باشد به این امر قانع بسازد که شما ولو اگر خلقی هم تشریف دارید بازهم استدلال شما بخاطر اخلافی که ازخود نسبت به مخالف تان نشان داده اید قابل قبول است؟
فرق میان خودت که درظاهر امر دعوای روشنفکری وباسواد بودن داری با یک پای لوچ صحرایی که از زادگاهت دیراووت ویا ازهلمند وفراه؛ زیر پرچم قوماندان امان الله با اسمعیل خان جنگیده باشد چیست؟
دوم اینکه آن ملتی که بخاطر دادن القاب رهبرجهادی وقهرمان وغیره به اشخاصی چون آقای اسمعیل خان ابراز مخالفت کرده است کدام ملت است؟ همان ملتی که مانند خودت درسویدن مصروف خیرات خوری ومفتخوری است ویا مانند کسانی دیگری چون امیرزی سنگین وغلام اسحاق چکری که زنها واولادهایشانرا علی رغم معاشات دالری وامتیازات دولتی در رژیم کرزی، مطابق قانون دولت سویدن رسما طلاق داده اند وخودشان را از نظر قانونی ازغم اعاشه واباطهء اولادهایشان بیغم ساخته اند وهمه را به گردن مقامات سویدی انداخته اند وخود درکابل مصروف خرمستی وحرامخوری می باشند؟ لطفا ازمیان همقطاران مفتخور سابقه وحالیهء تان این افغان باغیرت وباناموس!!!!!!!!!؟؟ واین ملت را بمن معرفی کنید!
خیلی خنده آور ومضحک نیست که جنابعالی با آن سابقهء ننگین سیاسی هنوزهم خودرا نمایندهء ملت میدانید؟ شما نمایندهء کدام ملت استید؟ همان ملتی که درشهرمالمو شما را بجرم توهین به شعایر اسلامی بدهن تان کوبیده است؟ امیدوارم که درنوشته های بعدی تان راجع به این ملت ونقش جناب عالی در تنویر اذهان همچو یک ملت چیزهای را بخوانم.

مقاومت وجهاد

جناب محترم حبیب الله غمخور دربخش دیگری ازتوهین نامهء شان چنین ارشاد میفرمایند:

اوکه پردې بحث وکړوچې دشمالي ټلوالي سره څوک دمقاومت خبره نه منې ،شمالي ټلواله اواحمد ضيا دي نه خوابدی کيږي ، ځکه دوي دشوروی پر خلاف مقاومت نه دی کړی ، بلکي دهغوي سره ئې ددوستۍ تړون لاسليک کړ اودهمدې شوروی د مشرتابه سره د مرحوم نجيب الله دحاکميت په ورستيو شپو او ورځوکي دمسکو ښار دمرکزی کمېټې په ځانگړې استراحت گاه کښي ديوې اونۍ نه زياتي مودې پټ اوسېدو په وخت کښي، دشوروی کمونست گوند اودولتی مشرتابه سره دملاقاتو داستانونه اودهغوي نه دپخوانيو اړيکو پر بنيادپه افغانستان کي دولتی حاکميت ته درسېدو غوښتنه کول ،چې غوښتنه ئي ومنل سول اوهمدا شمالي ټلواله شورويانو ته د افغانستان دخلق دموکراتيک گوند نږدې ثابته سول . دشوروی اوشمالي ټلوالي ددوستۍ تاريخ دمره اوږ د دی ، لکه دافغانستان دخلق دموکراتيک گوند او شوروي حاکم گوند . خو د شورويانوحاکم گوند دشمالي ټلوالي په خاطر دافغانستان دخلق دموکرتيک گوند ته شا وا ړول اوتراوسه شمالي ټلواله دشوروي نظام دوارثينو نږ دې او صادق دوستان دی ،سره له دې چي دامريکا او اروپايي ټولنې سره هم هر ډول همکاری ته ژمن پاته سوی

(برگردان: اگر دربارهء مقاومت صحیت کنیم ؛ نباید اتحاد شمال واحمد ضیا آزرده شوند که آنها با شورویها جنگ نکرده اند برعکس باشورویها قرار داد صلح امضا کرده اند؛ وهمین رهبری شوروی سابق میزبانی هیئت اینها را در شهرماسکو دراستراحتگاه مخصوص اعضای کمیتهء مرکزی حزب کمونیست شوروی به مدت یک هفته بعهده داشت ودرخلال اقامت مخفی یک هفته ایی شان درآنجا رایزنی های زیادی با مقامات شوروی مبنی برگرفتن قدرت دولتی از رژیم مرحوم نجیب الله نمودند که سرانجام پیشنهاد شان مورد تائید مقامات شوروی قرار گرفت، وهمین اتحاد شمال نسبت به حزب دموکراتیک خلق افغانستان برای ماسکو نزدیکتر ثابت گردید. سابقهء دوستی اتحاد شمال با شوروی سابق به اندازهء سابقهء حزب دموکراتیک خلق افغانستان می باشد. بهمین خاطر بود که شوروی ها به حزب دموکراتیک خلق افغانستان پشت کردند وتاکنون همچنان روابط استراتیژیک اتحاد شمال و روسها بحیث وارث شوروی سابق خیلی صادقانه ودوستانه دوام دارد؛ برعلاوهء اینکه امریکا واتحادیهء اروپا نیز با اتحاد شمال آمادهء هرنوع کمک وهمکاری می باشند)

تبصره: ازین جملات آقای حبیب الله غمخور ازیک طرف این تصور به انسان دست میدهد که اتحاد شمال؛ بحیث یگانه الترناتیف حزب دموکراتیک خلق آنقدر دیپلوماسی فعال دارد که هم با امریکا واتحادیهء اروپا وهم باشوروی سابق و روسیهء امروز توانسته است توازن روابط سیاسی را به نحو خیلی موزون آن حفظ نماید اما ازطرف دیگر جناب آقای غمخور میخواهد چنان وا نمود کند که درپهلوی حزب دموکراتیک خلق خصوصا جناح مزدور امین وتره کی اتحاد شمال که منظورش سازمان جمعیت اسلامی افغانستان است که اکثریت اعضای آن بشمول رهبری آن تاجیک تباران بودند؛ بناء همهء آنها درخدمت شوروی سابق قرار داشته وهیچ نوع تلفات وضایعات انسانی را درطول دوران مقاومت علیه شوروی سابق متحمل نگردیده اند.
درینجا آقای غمخور درحالیکه خیلی کوشش نموده اند که ذهن خوانندهء پشتون وآنهم ذهن پشتونهای هوادار مجاهدین جمعیت اسلامی را مغشوش سازند خوشبختانه خودشان درسخن خودشان گیر مانده اند ودریک تار عنکبوتی؛ خودشان را با استدلالهای هوایی پیچانده اند وراهی برای گریز وفرار ازین لاطائلات گویی شان ندارند. آقای غمخور قبل ازآنکه خواننده را بفریبند خودشان با این پرت وپلاگویی فریب خورده اند؛ زیرا حزب دموکراتیک خلق خصوصا جناح خلقی پشتونی آن بشمول رهبران جنایت کار آن هریک امین وتره کی ازجاسوسان معلوم الحال کا گی بی سابق بودند که حتی در زمان سلطنت محمد ظاهر شاهی از راه جاسوسی به سفارت شوروی سابق امرار معاش می نمودند. شخص حفیظ الله امین بنام مستعار کاظم ازسفارت شوروی سابق ماهانه پول دریافت میکرد. شخص نورمحمد تره کی در دوران رهبری اش درزمان شاه سابق زمانیکه در انتخابات پارلمانی شورا از ولایت غزنی ناکام می ماند به بهانهء علاج امراض روماتیزم ماه ها را درهمان استراحتگاه های مخصوصی که شخص آقای غمخور ازآنها حالا نام برده اند بسر برده و با رهبران شوروی سابق دربارهء سپردن خاک افغانستان به اتحاد شوروی به شور ومشوره پرداخته است.لطفا به نوشته های أخیر آقای غوث جانباز درپورتال خودتان بنام افغان جرمن وکتاب صالح محمد زیری بنام خاطرات نیم قرن مراجعه فرمائید.!
اما نکتهء دیگریکه طوریکه دربالا متذکر گردیدم تناقض گویی است که نتوانسته اند ازین تارهای عنکبوتی فرار نمایند.
شما آقای غمخور مطابق ضرب المثل مشهوریکه گفته اند که دروغگو حافظه ندارد می باشید. چند جمله بالاتر خودتان اعتراف کرده اید که درهمین تنظیم جمعیت اسلامی بسا قوماندانها وفرماندهان بوده اند که برای نجات افغانستان رزمیده اند ولی کسی ازآنها نام نمی برد. ولی خودتان نیز ازآنها نام نبرده اید برعکس اینجا بی مهابا درکل ، تمام جمعیت اسلامی را فاقد ارزش مقاومت وجهاد دانسته اید. کدامش درست است سخن اولی تان ویا ادعای کنونی تان؟ چرا از آنجمله فرماندهانیکه درحزب جمعیت اسلامی بخاطر نجات افغانستان رزمیده اند نام نمی برید؟ می ترسید که کسی ازشما سند نگیرد که درحزب جمعیت اسلامی قوماندانها وفرماندهان پشتون تبار هم عضویت داشته وسازمان جمعیت اسلامی برمبنای قوم وزبان تاسیس نیافته است؟ ویا اینکه میخواهید بگوئید که اگر مقاومت وجهادی هم درتنظیم جمعیت اسلامی صورت گرفته آنرا تنها فرماندهان پشتون تبار همین سازمان انجام داده اند؛ ویا اینکه قصد منافقت دارید ومیخواهید که میان مجاهدین اقوام مختلف جمعیت اسلامی نیز همان برتری جویی قبیلوی وپشتونیستی تانرا ترویج نمائید؟ شما را که قیم مجاهدین ساخته است؟ آیا شمارا کسی در شهرمالمو بحیث یک مسلمان قبول دارد؟ آیا شما لا اقل به همین مسجدی که خود عکس ها وفوتوهای آنرا درسایتها نشر کرده ایدحق العضویت خود وخانم تان را بحیث اعضای آن مسجد به شکل منظم تحویل داده اید؟
گیرم که مسلمان شده باشید ودرظاهر امر برای فریب مردم به مسجد هم بروید ونمازهای مفت خویش را بخوانید واز تحویل نمودن حق العضویت بخاطر ممسک بودن تان خود داری نمائید پرسش دیگر ازجنابعالی این است که شما کی استید که میان مجاهدان سازمان جمعیت اسلامی تبعیض وامتیاز قایل می شوید؟ خودتان درکدام جبهه قرار داشتید درجبههء نجات دهنده گان افغانستان ویا درجبههء متجاوزان واشغالگران افغانستان که آنوقت نیز زمینهء مفتخوری را بنام تحصیل وغیره برای تان مساعد ساخته بود؟
اگر سابقهء دوستی حزب خلق و دوستی سازمان جمعیت اسلامی با شوروی سابق مساوی اند؛ لطفا چند نفر فارغ تحصیل دانشگاه های ماسکو وخارکوف وبلو روس را ازسازمان جمعیت اسلامی وشورای نظار مسعود نام ببرید که درگرماگرم جنگ ومبارزه؛ سنگرها را ترک گفته باشند و مانند شما در اطاق های لیلیه باشما درشهرهای ماسکو ولیننگراد پیک شراب جنگانده باشند؟
آیا واقعا برای خود جنابعالی که ازبهترین مزایای کمونیزم دولتی آنزمان استفاده نموده اید خیلی جای تعجب نیست به همچو ادعای شاخدار رو آورده اید که هم ازنظر شوروی ها وهم ازنظر مجاهدین سازمان جمعیت اسلامی خیلی خنده آور ومضحک است. اگر سابقهء دوستی جمعیت اسلامی با شوروی سابق آنقدر طولانی بوده است که برابر عمر حزب دمکراتیک خلق ولی همهء فارغ تحصیلان وکدرهای آن یاتحصیلات شان را ناتمام گذاشته به کو ه ها متواری گردیدند ویاهم در دانشگاه های لاهور وپشاور وکشورهای عربی درس خواندند. این چه نوع دوستی بود که ثمرهء آنرا شما واعضای باند نجیب خوردید ولی شوروی ها فرزندان شانرا بخاطر حفظ حاکمیت شما دربرابر دوستان جمعیتی خود درسالنگ وپروان وکاپیسا وتخار وبدخشان وهرات وقندهار جنگاندند. چه دوستی احمقانه ایی!!!!!!؟؟
مطمئنا درین ادعای بی پایهء تان مانند رفیق شاه محمود مستمند بی جواب باقی می مانید؟ ولی این سوال شما که چرا شوروی ها به شما پشت نمود وحکومت مجاهدین درپشاوررا برسمیت شناخت؟
آنطوریکه جنابعالی خود ذکر کرده اید که مذاکرات را نه تنها برهان الدین ربانی، بلکه یک هیئت مرکب ازاحزاب جهادی مستقر درپشاور ودولت مجاهدین هم با مقامات دولت فدراتیف روسیه وهم با صدر هیئت ریسهء اتحاد شوروی درحال زوال وقت انجام داده است؛ این مذاکرات نه به شکل مخفی بلکه به شکل علنی آن صورت گرفته است که تمام خلق الله ازآن خبردارند؛ درین باره هیچ چیز پوشیده ای نبود که جناب عالی آنرا کشف کرده باشید، حتی یکی از رهبران تان آقای سیدمحمد گلاب زوی نیز درهمانجا بیعت خویش را به زنده یاد برهان الدین ربانی اعلام نمود.
وآن مذاکرات برخلاف برداشت جنابعالی؛ حق مسلم آنها بود که بادشمن خویش برسر میز مذاکره بنشینند وآنها را وادار سازند که دیگر دست ازحمایت یک رژیم مزدوربر دارند؛ زیرا آن رژیم مزدور، نماینده گی ازملت مجاهد آنوقت نمیکرد؛ رئیس جمهور وقت آنزمان شما بنام قاتل ملت مجاهد افغانستان یاد میگردیدند، اما امروز برعکس شما ویکتعداد عناصر بیخود دیگر مثل شما، وی را بخاطر وحشت وبربریتی که طالبان هم تبارش درحق وی انجام دادند، شهید!!!!!!!!! میخوانند. اما تصمیم جمعی درآن زمان این بود که باید آن قاتل ملت به میز محاکمه سپرده شوند،وحساب پس بدهند، هیچ یک ازاحزاب جهادی آنوقت ننگ ائتلاف ویا پیوستن با یک انسان شیاد وبی تعهد وفاشیستی چون نجیب قاتل را بجان نمیخرید. جنرال نجیب الله احمدزی، اگر از راه قطع کمکهای نظامی ولوژیستکی ماسکو به اداره اش، خلع قدرت نمیگردید، او افغانستان آنروز را بخاطر حفظ قدرت شخصی اش حاضر بود که به سوریهء امروز تبدیل نماید؛ زیرا درفرهنگ او نیز مانند اشخاصی چون صدام وبشار وهتلر وموسیلینی وگلبدین وامین ومحمدگلخان مهمند هیچ چیزی بنام عاطفهء بشری، انسانیت واخلاق و صداقت وطنی وجود نداشت، اما همان قطع کمک های لوژیستیکی ونظامی بود که دیگر بمرگ تدریجی مبتلا گردید ومردم روزهای سقوطش را حساب میکردند؛، وازجانبی هم دیگرافسران آگاه جناح پرچم وفرزندان اصیل وستمدیدهء ازبیک وتاجیک وهزاره که بخاطر حفظ تاج وتخت او خودشان را به استانهای جنوب وشمال به امر این شیاد به کشتن میدادند، ماهیت درونی این شخص اوباش را درک کردند؛ که این شیاد با خونهای این فرزندان ستمدیده با همبتاران قبیلوی اش معامله می کند؛ وآنها را مانند یک متاع بی ارزش خونهای شانرا دربازار مکاره گی وفریب وجعل وتزویر خیلی ارزان میفروشد، لذا این فرزندان ستمدیده حق داشتند که تصمیم بگیرند که دیگر هرگز با چنان انسان شیاد و ماکیاولست و وحشی وقومگرا وقبیله اندیش همراهی نکنند، آنها نخواستند تا آخرخط با کسی که دشمن هویت ملی وفرهنگی شان بود همسفر شوند؛ بهمین ترتیب مقامات کریملین نیز این موضوع را درک کردند که نجیب برای آنها وفادار نیست وروزی مانند شهنواز تنی بدامان پاکستان پناه می برد چه بهتر ازآنکه ازهمان روز نخست، قطع کمکهای نظامی ولوژیستکی را بروی وی بستند واین بزرگترین دست آورد هیئت مجاهدین آنزمان می باشد؛ اما پیامدهای بعدی سقوط رژیم دیکتاتوری نجیب تنها به عهدهء اتحاد شمال برنمی گردد؛ بلکه قسمت اعظم آن بدوش گلبدین حکمتیار ورفقای خلقی شما نیز برمیگردد که درابتدای امر به بهانهء موجودیت ملیشه های دوستم و گلیم جم شهرکابل را به ویرانه تبدیل نمودید و بار دیگر باهمان ملشه های گلم جم ائتلاف نموده وبار دیگر کابل را به خاک وخون کشاندید و از استقرار نظام ودولت نوپای مجاهدین جلوگیری بعمل آوردید. وبار سوم هم همان رفقای تان درلباس طالبان داخل گردید وبه امر آی اس آی بار دیگر ماشین جنگی طالبان را بحرکت درآورید و یکبار دیگر دست تان را درجنایات وقتل عام هموطنان غیر افغان تان درپروان وکاپیسا ویکاولنگ ومزار آلوده نمودید وخود با خیال راحت خودتان را به سویدن رساندید ولی قبل ازآن با ملاغوث پسر کاکای تان در دبی هم ملاقات نمودید که بارفقای خلقی تان درکابل چگونه برخورد نماید. حالا که جناب عالی تمام طرفهای درگیر مجاهدین را ملامت میکنید، این هم ازسر منافقت است که میخواهید با این بهانه برای تان در روندجاری جایی درمیان مردم پیدا کنید ولی مردم چهره های حقیقی شمارا شناخته اند وخوب میدانند که جناب عالی سرمهء آزموده شده استید.

چندی پیش درسایت وزین دعوت به مدیریت محترم طارق بزگر نوشتهء آقای حبیب الله غمخور دربارهء طرح سترجنرال محمد اسمعیل خان یکی ازفرماندهان مشهور جهادی مربوط سازمان جمعیت اسلامی افغانستان نظرم را بخود جلب کرد که میتوان آنرا شهکار بی ادبی و بداخلاقی یک نویسندهء مالیخولیایی ، بیسواد ونهایت عقده مند وبازاری و بداخلاق وبدزبان که درمکتب فکری شخصیتهای بدنام؛ ماکیاولیست؛ قاتل وفاشیستی چون امین وتره کی بزرگ شده است نامید. اقای حبیب الله غمخور خشم شان را بالای آقای اسمعیل خان بخاطر ارائهء طرح تشکیل شورای مجاهدین ازطریق رسانه ها به شکل خیلی زننده و به دور از رعایت هرگونه آداب واخلاق وعرف اجتماعی ابراز نموده اند
هرچند ابراز مخالفت ویا موافقت دربارهء یک طرح ، حق مسلم هرانسان می باشد، وخصوصا درشرایط امروز که دنیای انترنت وعصر ارتباطات وگلوبلازیشن است هیچ کسی قادر به بستنن دهن ها ویا شکستن قلمها شده نمیتواند؛ وازجانب دیگر صاحب این قلم نیز نمیخواهد بحیث وکیل مدافع آقای استرجنرال اسعمیل خان عرض وجود کند،اما زمانیکه خشم آقای غمخورتنها محدود در دایرهء شخصیت جهادی امیرصاحب اسمعیل خان باقی نمی ماند بلکه بخش بزرگی از اعضای سازمان جمعیت اسلامی را که ریشهء پشتونی ندارند شامل میگردد، آنگاه عمق نفرت قومی آقای حبیب الله غمخور نسبت به تیره ها وتبارهای غیر افغانی آشکار میگردد و چنانچه ملاحظه گردید علی رغم کلمات پرزرق وبرق چون : جلوگیری ازتقسیم مردم بین جهادی وغیر جهادی بازهم موفق به پنهان نمودن منویات خبیثانهء شان نسبت به آنها نشده اند. مقالهء مذکور درغایت گستاخی و بی شرمی نگاشته شده ومملوء ازکلمات رکیک وتوهین آمیز می باشد وجا دارد که این قلم نیز برای فهماندن شان اندکی ازخشونت کاربگیرم ولی از دشنامهای خلاف آداب واخلاق اجتماعی ؛ توهین به شغلها وپیشه های مردم شریف خراسان زمین اجتناب می نمایم.

البته نزدمن خواندن کلمات مستهجن و دشنامگونه وتوهین آمیز به آدرس شخصیتهای بزرگ جهادی وغیر افغانی خراسان زمین خصوصا ازتبارهای ازبیک وهزاره وتاجیک ویا پشتونهای غیر فاشیست و غیرجهادی ازقلم اشخاصی چون حبیب الله غمخور خلاف انتظار نیست. زیرا کسیکه دایرهء فکر واندیشه اش تاسطح مسایل قوم و قبیله چون : علیزایی وبارکزایی ودرانی وغلجایی وقندهاری وغیر قندهاری تنزل نموده باشد و درشهریکه زنده گی میکند خودش یک موجود منفور حتی درمیان پشتونهای آن شهر باشد چه انتظاری میتوان داشت؟ کسیکه بخاطر بیکاری وبی روزگاری؛ بناحق خود را تیکه دار زبان پشتو؛ وفرهنگ پشتونوالی جا زده ومیخواهد جنایات رفقای خلقی گردپایش را درحق مردم افغانستان خاصتا جامعهء پشتونی پنهان کند ، و مانند یک ماهیگر ماهر هرلحظه درصدد شکار ماهی از آب گل آلود افغانستان باشد وبرای تحریک وتخریش احساسات قومی دیگران علیه پشتونها شب وروز خزعلیات بنویسد با او چگونه باید برخورد کرد؟ بالاخره کسیکه تنور گرایشهای قومی افغانستان را داغتریافته ومیخواهد نان مراد خویش را درین کورهء آتش ازکشور سویدن پرتاب نموده ودرآن بپزد چه شخصیتی دارد؟ کسیکه از راه نفاق اندازی وتحریک احساسات قومی دیگران به مفتخوری وسوسیالخوری رو آورده وازین طریق امرار معاش میکند چه شخصیتی دارد که دربارهء لاطائلات وی؛ انسان، وقت خودش را ضایع کند؟ ولی انسان؛ گاه گاهی محبور میشود، زیرا با خواندن این خزعلیات و دیده درایی های این انسانهای بی حیا انسان صبر وتحمل خویش را از دست میدهد. لذا بخاطر روشنگری اذهان عامه ضرور است تا هزیان سرایی های این چرندنویسان بی سروبی پا ومفتخوران بیکار وبی مضمون عقده مند ودرخانه نشستگان بی غم باش که حالا ازفضای باز اینترنت درجهت تامین اهداف واغراض شکست خوردهء دیروزی شان زیر شعارهای تامین وحدت ملی استفاده میکنند بی جواب نماند. زیرا هرنوع سکوت دربرابر لاطایلات نویسی های مانند این موجود بنام حبیب الله غمخور بمعنای تائید نظرات نابخردانه وقومگرایانهء ایشان می باشد. هرچند یکتعداد رفقای جناح پرچم حزب دموکراتیک خلق افغانستان درشهرهای مختلف اروپایی ضمن تماسهای مکرر شان به این قلم ازمن خواسته اند که بخاطر (اشپش) تمام پوستین را نباید بسوزانم؛ ودراستعمال کلمات و واژه هایم باید از احتیاط لازم کاربگیرم تا بخاطر یک حبیب الله غمخور یا سرلوچ مرادزی ویا عالیه راوی اکبر تمام ملت پشتون توهین وتحقیر نگردد.
زیرا جامعهء پشتونی تنها محدود به اعضای گردپاهای جناح خلق ویا اعضای حزب گلبدین ویا طالبان نمیشود وهستند پشتونهای با وجدانی که با مضامین ومقالات من احساس همنوایی و همدردی دارند ولی بنابر بعضی معاذیر نمیتوانند؛ سمپاتی شانرا علنی سازند.
ولی یک موضوع را خدمت تمام موافقان ومخالفان خویش باید عرض نمایم که اگر هرکسی
چنین لاطائلات قومگرایانه ونژاد پرستانه را میخواند ودربرابرآنها سکوت اختیار میکند یا احمق است ویا هم جنایتکار.

جناب آقای غمخور قرار اعترافات خودشان خاستگاه فکری چپی دارند و درمکتب سوسیال فاشیسم حفیظ الله امین تربیت یافته اند. آنانیکه در زمان حاکمیت مطلقه وبیچون وچرای شان هزاران انسان بیگناه این سرزمین را بخاطریکه در دانشگاه های غرب تحصیل کرده بودند؛ بنامهای : اخوان الشیاطین وناسیونالیستان تنگنظر ونوکران امپریالیزم جهانخوار غرب شبانگاهان در دشتهای پلخرخی وچمتله زیرخاک کردند؛ اما حالا با دیده درایی وچشم پاره گی بیش ازحد؛ خود در دسترخوان خیرات امپریالیزم دیروزی وسوسیال دموکراتهای امروزی لمیده اند وازفرط بیکاری وبی مضمونی خمیازه می کشند ؛ دیروز پیروی کورکورانه واحمقانه از کمونیززم دولتی شوروی را بخاطر بقا ودوام حاکمیت مطلقهء قومی خویش افتخار میدانستند ولی امروز گوش خلایق را از افتخارات تاریخهای آمیخته بادروغ وجعل فتوحات میرویس خان هوتکی واحمدشاه ابدالی وملالی میوندی زیرنام (افغانیت واسلامیت) جعلی کر کرده اند که حتی مورد تائید همهء پشتونها درکل قرار ندارد ودرین افتخارات جعلی؛ پشتونهای ساحات جنوبی وشرقی که زیر تاثیر سلطنت صفویهء ایران نبوده اند درین افتخارات ولافزنی ها شریک نیستند.

خربودن محض ملیتهای غیرافغان واطاعت کورکورانه از اوامر رهبران قبیلوی چپی و راستی پشتون تبار وگردن نهادن بی قید وشرط ملیتهای گشن بیخ غیر افغان به خواستهای هژمونیستی سیاستمداران وزمامداران ظالم ومستبد پشتون درفرهنگ وادبیات سیاسی نویسنده گان فاشیست مشرب پشتون؛ معنای صداقت ملی رامیدهد درغیر آن بکارگیری الفاظ رکیک واستفاده از ادبیات خشن وپرخاشگرانه علیه آنانیکه سرتسلیم وانقیاد فرود نمی آورند وسیله ایست برای خاموش ساختن صدا های دادخواهانهء ملی باشنده گان بومی خراسان زمین. خشونت وبرخاشگری وتوهین به شخصیتهای غیر پشتونی جزو شهکارهای ادبی و افتخارات ومباهات ملی این نویسنده گان بخصوص آقای حبیب الله غمخور به شمار میرود. آقای غمخور درین راه تنها نیستند بلکه یک خیل بزرگی از مارهای رنگارنگ دم بریدهء قبیلوی علی رغم اختلافات ظاهری شان با یکدیگر ؛ایشان را درین کاروان همراهی میکنند.

ازهمین سبب است که سایتهای اینترنتی قبیله ایی ولو اگر هزارمرتبه خودشانرا زیر شعارهای پرزرق وبرق سیکولاریزم وچپگرایی وهمبستگی ملی ویاهم شعارهای اسلامگرایی ازنوع گلبدینی وطالبانی پنهان نمایند بازهم خشونت و دشنام وتوهین به اشخاص ورهبران قومی غیرپشتونی ازتبارهای تاجیک وازبیک وهزاره از سر و روی شان می بارد.

خلقی فراری وبی مسلکی که ازفرط بیکاری هزیان می نویسد وبرمردم توهین روا میدارد کسیکه دیروز برضد امپریالیزم غرب شعار میداد ولی حالا خودش را به به بهشت همان امپریالیزم رسانده وازپول مالیه دهنده گان آن کشور تغذیه میگردد وازهمانجا به ادارهء کرزی امر ونهی صادر میکند

پرسش اصلی که در ذهن هرخوانندهء پشتون وغیر پشتون سایتهای اینترنتی باخواندن مقالات پرطمطراق آقای غمخور خطور میکند این است که : آقای حبیب الله غمخور اگر اینقدر سنگ وطندوستی و ملت پروری را به سینه میکوبند چرا مانند دیگر همگنان بدنام شان چون غلام اسحاق چکری؛ امیرزی سنگین و سمونوال عبدالنبی (الهام) ومنشی محمد آقا کوچی شیرزاد به وطن دوست داشتنی شان تشریف نمی آورند؟

چه چیزی مانع آن میگردد که اگر این مشاور اینترنتی آقای حامد کرزی بخاطر خدمتگزاری صادقانه وجبران خیانتها و وطنفروشی های شان به شوروی سابق و بعدا به پاکستان ومعذرتخواهی ازقربانیان این جنایات ضد بشری به کشور دوست داشتنی شان برگردند وقتل عامهای که توسط رفقای پابرهنه وفرزندان طبقات زحمتکش خلقیهای بدنام شان در زمان اقتدار وسلطهء مطلقهء تگ حزبی وتگ قومی شان درتاریخ رخ داده است ؛ درجهت معرفی چهره های اصلی جنایت وخیانت ازهمانجا با اسناد موثق بزبان پشتو قلمرسایی کنند؛ وبه عوض اینقدر مفتخوری وتنبلی وبیکاری وچاپلوسی بمقامات شهرداری شهرمالمو بخاطر تدویر محافل بی معنی وبی مفهوم درشهرمالمو ولاطائلات نویسی ونمک پاشی بالای زخمهای ملت ستمدیدهء خراسان در انترنت ؛ دریکی از ادارات ولایات هلمند ویا ارزگان ویا لوی قندهار ایفای وظیفه نمایند؟

آیا پرر رویی وبی حیایی و وقاحت ازین بالاتر خواهد بود که شخصی که خود پروردهء دامان روس بوده است ولی حالا علمبردار عزت وافغانیت وپشتونوالی!!!!!!!!!!؟ گردیده و دیگران را متهم به سازش دربرابر قوای اشغالگر روس میکند؟ کسیکه رهبران ورفقای حزبش دریک روز، بیش ازبیست هزار زن ومرد و کودک وپیر وبرنای بیگناه هراتی را درقیام بیست وچهارم حوت درهرات بخاطر ضدیت شان با رژیم مزدور تره کی وامین سربه نیست کرده اند حالا درسویدن بمرض الزامایر مبتلا گردیده وحافظهء خویش را از فرط پرخوری وبیکاری از دست داده است و میخواهد با لباسهایش درچشمان مردم داخل شده و تاریخ را سرچپه تفسیر کند آیا این کار خیلی خند آور ومضحک نیست؟
شاید حضرت حافظ شیرازی چندین قرن پیش میدانسته است که بعد ازوی درگوشهء ازجهان، آنهم درهمسایگی زادگاهش چنین انسانهای بی وجدان وبی ضمیری آفریده میشوند که هیچ چیزی بنام حیا وشرم در وجود شان دیده نمیشود وآنها را به زبان طنز واستعاره بدزدان چراغ بدست تشبیه کرده است که هیچ ترس و واهمهء از گفتار وکردارشان ندارند.
چه دلاوراست دزدی که به کف چراغ دارد

جناب آقای غمخور چنانچه دربالا تذکررفت تنها به امیر اسمعیل خان توهین ننموده اند بلکه شخصیتهای دیگر سازمان جمعیت اسلامی منجملهء آقای احمد ضیا مسعود و پیروانش را چنین بیباکانه مورد توهین قرار میدهند:

(احمد ضيامسعود هم لکه تورن اسماعيل په خپله چپنه کي ځان پاچابولي ،ځکه خوپه دولتی واک کښي ورته دبل چامنل دزغم او منلو وړنه دي .زماپه نظر ښه به داواي کله چي دانتخاباتودخپلواک کمېسيون اعلان وکړ چي طالبان اوحزب اسلامي هم دخپل کانديد دمعژری حق لري ،هغه ته گوت څنډنه کړې واي اوبيائي دعادت سره سم دکلينرانو لاريون ددې پرېکړې پر خلاف را ايستلی واي . دادی داحمد ضيا له څرگندونومعلومه سول چي تورن اسماعيل ولي دجهادی شوراپه نوم ډله جوړوي اوولي درې ورځې وړاندي ئې دهمدې شوراپه نوم په هرات کي دوسلو ويش پيل کړ .)

(برگردان بفارسی: احمد ضیا مسعود نیز مانند تورن اسمعیل درچشمهء خویش ، خودش را پادشاه میداند؛ بهمین خاطراست که در قدرت دولتی هیچکسی برایش قابل قبول وتحمل نیست؛ به نظر من بهتراین بود که زمانیکه کمیسون مستقل انتخابات اعلان نمود که طالبان وحزب اسلامی حق معرفی نمودن کاندیدهایشانرا دارند باید انگشت انتقادش را متوجه آن کمیسون میساخت وبعداز آن مطابق رسم معمول مارش کلینرها را برضد این فیصلهء کمیسون مستقل انتخابات براه می انداخت؛ ازاظهارات احمدضیا مسعود معلوم گردید که تورن اسعمیل چرا تشکیلات جدیدی را بنام شورای جهادی بوجود می آورد، وسه روز قبل ازآن زیرنام همین شورا تقسیم سلاح را در استان هرات شروع کرد)

درینجا جناب حبیب الله غمخور به اصطلاح خودشان مطابق رسم معمول بخش بزرگی ازمارش کننده گان را که بطرفداری از احمدضیا مسعود به خیابانها ریخته اند همه را بصورت دسته جمعی کلینر خوانده اند؛ چنانچه که دیگر نویسنده گان هم قماش شان نیز افراد مربوط به جریان های اسلامی وغیر اسلامی که رهبران شان ریشهء پشتونی نداشته باشند همه را سقاو ها وکلینرها وپنچرمین ها وجوالی ها میخوانند واین بخشی از ادبیات سیاسی فاشسیتان قومی در زبانهای فارسی و پشتو برای تحقیر مردم عمدتا غیر پشتون شمال کابل وهزارستان می باشد. درحالیکه تاکنون ازبرکت رژیمهای استبدادی قومی آنقدر پیشرفت ننموده است که درپهلوی دیگر اصناف واقشار اجتماعی ؛ قشر راننده ها وکلینران نیز به خیابانها بریزد وبرای بدست آوردن حقوق صنفی ومسلکی شان از دولت طالب حقوق گردند؛ ایکاش که چنین می بود ، بلکه برعکس تظاهر کننده گان ؛ یک عده دانشجویان دانشگاه ها وصاحبان حرفه های مختلف دیگر بودندکه هرازگاهی بخاطر بیکاری وبی عدالتی وبی برنامگی و سیاستهای طالب پرورانهء کرزی به خیابانها می ریزند ولی بدلیل اینکه پشتون نیستند باید برچسپ کلینر وسقاو وپنچر مین را به جبین شان بخورند.

هرچند پیشهء کلینری یا به اصطلاح انگلیسی (دریور اسیستانت) پیشهء تحقیر آمیز نبوده وحالا نیز بخش بزرگی ازمشکلات مسافران راه های زمینی را درافغانستان وپاکستان ودیگر کشورهای روبه انکشاف را همین کلینرهای شریف ونجیب مرفوع میسازند ولی جالب این است که چرا این پیشه را آقای غمخور بحیث یک طعنه وتوهین به بخشی ازمردم استعمال میکند؟
گیریم که همهء آن تظاهرکننده گان همه ازاتحادیهء صنفی کلینرها می بودند درین چه عیبی وجود دارد؟
مگر پیشهء کلینری بدتر ازمفتخوری وسوسیال خوری دریک کشور بیگانه است؟

کسیکه بخاطر مفتخوری وخیرات خوری به کشور سویدن پناه برده است وازهمین راه تامین معیشت میکند چه حقی دارد که بخشی ازمردم داخل کشوررا بدلیل داشتن یک پیشهء آزاد توهین کند؟ کسیکه از نخستین روز ورودش تا به امروز درآنکشور بنا به گفتهء یکی ازرفقای پرچمداربرای یکروز هم وظیفه اجرا نکرده ویک کرون سویدی را به خزانهء مالیات دولت سویدن نپرداخته است چگونه حاضرشده است که به یک پیشهء مسلکی انسانها آنهم درافغانستان کنونی توهین روا دارد؟

یکی ازرققای جناح پرچم ازقول حکمت الله حکمت میگوید که: زمانیکه حبیب الله غمخور به سویدن آمد درهر ملاقات رسمی اش با مشاوران دفتر کاریابی شهرداری مالمو، که بیشتر به کمک ورهنمایی زنده یاد محمد هاشم وطنوال صورت میگرفت دوچیز را بهانه میکرد:
یکی ندانستن زبان سویدی ودیگری نبود اجازه نامهء راننده گی . مشاوران ادارهء مذکور مجبورا ایشان را به کورسهای آموزش زبان سویدی معرفی کردند ولی مشکل راننده گی وی را سمونوال عبدالنبی الهام، فعلا قوماندان پولیس استان هلمند بخاطر حمیت پشتونوالی وخلقیگری، به شکل مجانی باوی کمک میکرد ولی بازهم پنج بار درامتحان راننده گی ناکام مانده است. همایون صاحبزی یکی دیگر ازآوازخوانان جوان که درآن وقتها پیشهء راننده گی در سرویس های شهری را بعهده داشت این موضوع تائید میکند که آقای غمخور بعدازآنهمه ناکامی درراننده گی موتر؛ آنقدر مایوس گردید که هرباریکه برای امتحان حاضر میگردید ، پاهایش ازترس می لرزید. بلاخره یک روز درامتحان برایش گفتم: غمخور صاحب! چرا اینقدر می ترسی؟ آیا یکبار یا چند بار ناکام ماندن به شکل متواتر باعث اخراج خودت ازسویدن که نمیشود؟ غمخورصاحب درحالیکه چشمانش اشکبار معلوم میشد درجواب گفته است: همایون جانه! اینقدر پول ازکجا کنم که هربار آنرا برای مصرف کرایهء موتر وممتحن مصرف نمایم؟ این ظالمها همانقدر پول کمکی سوسیال را بمن میدهند که تکافوی زنده گی شباروی ام میشود من مجبوراستم که ازمصارف شباروزی ام بکاهم و همه را در ین راه مصرف نمایم . ولی بعدازتلاشهای مذبوحانهء زیاد بالاخره اجازه نامهء راننده گی دریافت نمود ولی حالا بخاطر گریز ازکار ومشغولیت بهانهء دیگری را پیش کرد که باید زبان سویدی را درست بیاموزد.

اما بعداز گذشت چند روزی رفتن بطرف کورس آموزش زبان؛ دیگر رفتن و نشستن درکلاس درسی مانند خدمت مکلفیت عسکری رژیمهای افغانستان بالایش طاقت فرسا گردید یکروز در یک ملاقات عمومی معلوماتی در درون یکی ازکلاسهای درسی طی خطاب به یکی ازمشاوران ادارهء کاریابی به کمک ویاری یک مترجم پرسشهای را مطرح نمود که خلص آن گفتگو چنین است:
حبیب الله غمخور: ما بالاخره تاچی وقت مانند اطفال این کورسها را بخوانیم؟
مشاور ادارهء کاریابی: تا وقتیکه زبان سویدی را خوبتر فرا بگیرید وبتوانید با اجتماع بلد شوید.
حبیب الله غمخور: چرا به عوض این برای ما کار پیدا نمیکنید؟
مشاور ادارهء کاریابی: اگر دل تان کارکردن باشد همین اکنون نیز میتوانید کار پیدا کنید ازپاک کاری دفاتر وسرکها گرفته تا منازل شخصی ومراقبت کهن سالان همه بروی تان باز است.
ولی هرکدام آن لازم به آموزش زبان دارد؛ تا وقتیکه زبان را یاد نداشته باشید چگونه میتوانید با کارفرما یا مدیر ادارهء ساحهء کارتان تفاهم نمائید؟
حبیب الله غمخور: نخیر! ما پناهندهء سیاسی هستیم، تحصیلات اکادمیک داریم؛ دراتحاد شوروی وقت؛ تحصیل کردیم حالا چگونه به عوض اینکه دریکی از دفاتر رسمی کاررسمی داشته باشیم شما مارا به پاک کاری سرکها وصفایی منازل شخصی کهن سالان رهنمایی میکنید؟
مشاور ادارهء کاریابی: بلی! متاسف هستم آقای حبیب، شاید شما حق بجانب باشید ولی شما درسنین قرار دارید که باید کارکنید، میدانم که شما تحصیلات اکادمیک دارید، ولی ایکاش که تمام بازار کار در دست من می بود تا به افرادی مثل شما کارهای مناسبی را که شایستهء مقام اکادمیک شماست پیدا میکردم ؛ متاسفانه کارهای اکادمیک وپژوهشی مستلزم داشتن مدارک تحصیلی خیلی عالی وبلند است که باو جود داشتن آن مدارک تحصیلی بازهم شما باید به زبان سویدی تسلط داشته باشید؛ متاسفانه چنان کارهای دفتری بزرگ سیاسی ویا تحقیقی در دست خود سویدیهاست که بالاتر ازسطح دکتورا تحصیل نموده اند وتاکنون به اشخاص جدیدالورودی مثل شما که زبان سویدی را هم نمیدانید نیازی ندارند، خیلی متاسفم! من صرف وظیفه دارم که شما را درقسمت آموزش زبان سویدی وداخل شدن به بازار کار؛ یاری رسانم ، ازین بیشتر چیزی در حدود صلاحیتهای من وجود ندارد، نظام کاریابی ما طوری آماده شده است که باید هرکسی خودش به پای خویش بایستید وبه شکل دایمی محتاج کمکهای خیریه باقی نماند، برای خود کار کند وازحاصل کار خویش به خزانهء دولت وهمچنان خزانهء تقاعد خویش مالیات بپردازد، وشما آقای حبیب جان نیک میدانید که تمام سیستم اداری ودولتی ما بالای (مالیه دهنده گان) استوار است. این کمکهای خیریه ای که شما تاکنون دریافت میکنید؛ همه پول مالیه دهنده گان کشور ماست ، بناء کوشش کنید درقدم اول برای تان کار جستجو کنید ولو اینکه با سابقهء علمی وتحصیلی شما همخوانی نداشته باشد. ختم.

اما پرسش دیگری که مطرح میگردد این است که آقای حبیب الله غمخور که سابقهء خلقیگری دارند ومدعی اند با ادبیات چپ مارکسیستی سالها در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی تحصیل کرده اند چرا ازچنین ادبیات منحط قبیلوی نظامهای فرتوت ظاهرشاهی ونادرشاهی استفاده میکنند؟
درپاسخ باید گفت که نگاه فاشیستان پشتون درقبال ملیتهای دیگر همیشه ودرکل یک نگاه تحقیر آمیز بوده است ودرین نگاه هیچ فرقی میان به اصطلاح روشنفکران چپی وراستی وملا وطالب دیوبندی یک فاشیست وجود ندارد، شاید این مبالغه نباشد اگربگویم که این دیدگاه درتار وپود هر فاشیست برتری طلب ،عجین شده است که باور کند: زنان هزاره برای کار درمنازل سرمایه داران پشتون ومردان شان بحیث جوالی ها دربازار و همچنان پنحشیریها زنان شان بحیث خدمتگاران خانه های سرمایه دار پشتون ومردان شان بحیث دریور و کلینر وسقاو کارنمایند وازبیکها نیز برای کار درمزارع وزمینهای غصب شدهء مناطق خودشان ویا قالین بافی از روز ازل خدمتگار وکارگر آفریده شده اند، افراد مربوط به سه گروه قومی نباید بیشترازین شغلهای پدری شان نباید درفکر گرفتن تاج وتخت باشند؛ زیرا آنها برای چنین کاری از روز ازل آفریده نشده اند، این قوم برگزیدهء خدا است که حق سروری وآقایی بالای دیگران دارد، دیگران باید کارکنند، زحمت بکشند، مالیه تحویل نمایند، درخدمت زیر بیرق بحیث سرباز حاضر باشند ولی قوم برگزیدهء خدا صرف وظیفه دارد که این سه ملیت دیگر را اداره وسرپرستی کند تا آنها بجان هم نیفتند وشیرازهء وحدت ملی برهم نخورد. درحالیکه چنین افکار قرون وسطایی اکنون دیگر به زباله دان تاریخ سپرده شده است؛ فرزندان هزاره وپنجشیری همانطوریکه پدرانشان درجوالی گری وسقاوی وپنچرمینی استعداد داشتند واز آبله کف دست خویش نان بدست آوردند امروز فرزندان همان سقاوها وجوالی ها و پنچرمین ها وکلینرها دربهترین دانشگاه های جهان تحصیل میکنند و بهتر ازهر خلقی گردپای مفتخور دیگر درآموزش زبانهای مختلف دنیا تسلط پیدا نموده و درشرایط امروز در ادارهء کشور نیز میخواهند حضورفزیکی خودشانرا تثبیت نمایند وبدون حضور این فرزندان ستمدیده هرگز نمیتوان افغانستان روی آرامش وثبات وامنیت را ببیند. ادامه دارد