الرئيسية
أحدث الصور
او را چند تا آماتور سیاسی به صفحات فیسبوک کشانیدند.چند تن خوب وبد از نظریات او مبحث سیاسی ساختند. هنوز واکنش‌ها در راه بود که سرو کله‌اش از رادیوی بی بی سی برآمد. از فحوای آن مصاحبه معلوم شد که او خود چنین می‌خواسته است. شاید خواب‌های طلائی دیده و باغ های سرخ سبز برایش تصویر کرده اند.این خیالات او را مسخره ساخت . او که شرمنده بود عقده مند شد. رفت تا خود را تبرئه کند. عقده حقارت اش ترکید، اما تاثیرش خودش را دو باره فراگرفت. سؤالات خلاف انتظار او بود. به چهره اش خوب نگاه کردم. شما هم نگاه کنید. از سرو رویش عقده حقارت میبارد.
سایت خوانای اصالت «اصالت» (همان هدیه گرانبها) مصاحبهء از فرید احمد مزدک را با «برنامه به عبارت دیگر» به شنود گذاشته است. آنرا اگر چند بار شنیدم. برای اینکه باید می شنیدم. برای اینکه باید می اندیشیدم.
شنیدن این مصاحبه دمی افکارم را جهت داد. حزبم را میراث اندیشه باوری ام را در برابرم قرار داد. به جریانات اخیر حزب خودم تأمل کردم. مزدک های چندی در نظرم مجسم شد. کسانیکه در حزب خودم بحران آفرینی کرده اند. مگر در این حال و احوال نقد ونظر و مزدک تاریخ زده برای ما چه ضرری دارد؟ مگر به عقده گشائی او باید تمرکز کنیم؟ از یک جهت که او نه از ماست و نه با ماست باید تحویلش نگیریم ولی از جهت دیگر شاید بلی؛ چرا که اومهره سازی میکند وچه جای شک که کرده، وشاید در حزب ما رابطه‌ها ی او لانه کرده است. آنهای که از پس ماسک‌ها مینویسند . عایله ای که در زایش است. عایله ای که مانند او حقیقتِ دروغ را میخواهند بدنیا بیاورند. بلی با تمام نسل و نژاد خیانت باید به مبارزه برخاست.
برنامه به عبارت دیگر
عنایت فانی
فرید احمد مزدک
چه عواملی باعث تغیر عقیده مهمان من شده است؟
چرا میگوئید کاش ح د خ ا به قدرت نمیرسید؟
شرایط نظام سیاسی حاکم اجازه میداد که حزب به حیث یک اپوزیسیون سالم باقی بماند؟
آیا احزاب دیگری در آنزمان وجود داشتند که دموکراتیک بوده باشند که شما میگویید حزب شما دموکراتیک نبود؟
آیا آرمان و اندیشه حزب شما غلط بود، اشتباه بود؟
آیا شما غرب زده شده اید؟
چه وقت به این نتیجه رسیدید که مارکسیزم یک فضای بسته ایجاد میکند؟
شما چرا کودتای داوود را آغاز فاجعه قلمداد می کنید؟
آیا شما در حق حزب تان کم لطفی نمیکنید که همه جفا ها را به گردن حزب تان می اندازید؟
هفت ثور اگر واقع نمیشد حزب شما پس چه باید میکرد؟
خود تان میگوید که داوود خان بطرف دموکراسی نرفت پس چطور میشد که شما با سیاست محمد داوود باید باقی میماندید؟
ح د خ ا هیچ خدمتی نکرد؟
حکومت حزب شما اگر با مقاومت مسلحانه مواجه نمیشد آیا میتوانست یک تحول اساسی را انجام بدهد؟
در حکومت نجیب الله موقعیتی بوجود آمد که شما میخواستید عوامل ناکامی آن سیاست‌ها چه بود؟
شما از مخالفین طرح مصالحه ملی بودید؟
این جملات بالا محتوای سؤالاتی اند که از فرید مزدک در این مصاحبه پرسیده شده است.
پاسخ‌ها چیست؟پاسخ‌ها در بیان آرزو ها ، اگر ها، شاید ها و باید ها گنجایش و ظرفیت یک آدمی را نشان میدهد که بقول «فانی» خود ما(رازق فانی) رنگ میفروشد تا آئینه باور ها را مکدر سازد وسنگ میفروشد که شیشه اندیشه‌ها را بشکند.
پرسش های عنایت فانی در موقعیت خودش وپاسخ های فرید احمد مزدک از موقعیت خودش خاطره را بیادم آورد
دوست خانواده گی داریم همسرخانمِ آراسته، با شخصیت بر تر از ظرافت ولطافت که یک زن دارد. این طبعیت او بی حد طرف توجه دوستانش قرار داشت و دارد. روزی در خانه یکی از نزدیکان دزدی طمع دزدی میکند صاحب خانه بیدار میشود داد و واویلاسر میدهد که دزد است. اولین صدای کمکی را که همسایه های گذر آن کوچه شنیدند نترسید رسیدم، صدای همین همسر خانم یاد شده بود. از آنروز گپی در مورد او با یاد کرد نام او تا حالا گفته میشود که کاش شوهرش خانم و خانمش شوهر میبود. در نتیجه این مصاحبه مزدک و عنایت فانی، همان آرزو در مورد این دو شخص در ذهن نویسنده هم گل کرد که بگویم کاش این عنایت فانی مزدک میبود ومزدک فانی میشد.
عنایت فانی با معلومات لازم از سیاست، از رویدادها ی سیاسی، اوضاع سیاسی مسلط آنوقت سؤالات خود را سیستماتیک مطرح میکند اما آقای مزدک با ژستی که عقده حقارتش در چشمانش حلقه زده، تا آنجا عقده گشائی میکند که عنایت فانی میگوید «فکر نمیکنید در حق حزب تان کم لطفی میکنید؟»
این مصاحبه در حالی که عقده حقارت مزدک را بیان میکند. چیزی دیگری را هم به نمایش میگذارد که او(مزدک) با هر رنگ «زرد، سرخ وسیاه» میتواند رنگ بگیرد.
«حزب قدرت شد» این سخن ورد زبان فرید مزدک است. سخنی که هنوز رنگ و بوی به گفته خودش «جوانانه» دارد. مزدک اینرا میداند که یک حزب سیاسی وقتی میتواند به تحقق آرمانها و اهداف خود موفق شود که در راس قدرت قرار بگیرد و در‌واقع یک حزب سیاسی برای بدست گرفتن قدرت مبارزه میکند. و زمانی که به قدرت میرسد تمام اهرم‌های قدرت را در اختیار میگیرد. مگرآیا در کشور های که مزدک تفکر جدیدش از آن متأثر است طور دیگر است؟ در تمام نظام های یک حزبی دو حزبی و چند حزبی البته استثناء از اینکه قدرت به اساس ایتلاف شکل گرفته باشد آیا نمونه‌ای وجود دارد که حزب قدرت نشده باشد؟ مگر در همین ایالت متحده آمریکا زمانی که دموکراتها به پیروزی میرسند در اهرم های قدرت جمهوریخواهان را جابجا میکنند؟ صرف نظر از اینکه تفاوت ماهوی هر دو حزب چون تفاوت کیفیت کوکا کولا و پپسی کولا است. آنچه را که مزدک زیر عنوان حزب باید قدرت نمیشد ورد زبان ساخته است شاید این باشد که حزب باید اپوزسیسیون خود ش میبود.اصلآ قدرت نشدن حزب و قدرت شدن حزب از نظر مزدک چه توضیح دارد؟که از آن چون حربه ای برای فرو شاندن عقده حقارت خود کار میگیرد.
پاسخ‌های پر از تناقض مزدک بیان عدم ثبات اراده او وصداقت درونی او به تمام آنچه خود گفته و میگوید میباشد. او زمانی که از دعوت های کمسمولی کشور شورا ها باز گشت میکرد فرصت نمیداد تا دفتر کارش برسد. کمره تلویزیون را در میدان هوائی فرا میخواند و در هر قدم مدح و ثنای کشور شورا ها و انتقال تجارب کمسمول لینینی را با ژست‌های «جوانانه» به بیان میگرفت. اما در مورد همه آنچه گفته سال 1985 مرز آرمان گریزی خودرا تعین میکند او میگوید که مرکز الهام ما «در‌واقع الهام او» کشور شورا ها بود وقتی انها میگویند که ما به بازگشت نو؟ نیاز داریم، پس ما چرا نگوییم؟ مگر آیا این مساله خود نمیرساند که مزدک با این ادعا های بلند بالا که گویا باید مستقل فکر میکردیم تا گوش در وابسته گی غرق بوده واست. دیروز با شوروی و روسیه امروز با غرب و نظام سرمایه.
مزدک روحیه وابستگی خود را بخوبی نمایش میدهد او وقتی محمد داوود را نکوهش میکند که برای تعویض شوروی با ایالت متحده آمریکا اشتباه کرد زمانی است که شوروی در اوج قدرت است ابر قدرت جهانی است او در این زمان نگاه ایدالوژیک اش تیز است برای این بریدن از شوروی بیست سال را تعین میکند این بیست سالی که ذهن او را احاطه کرده کشف دیروز او نیست امروزو همین حالا با‌گذشت بیست سال چنین فکر میکند. مگر بیاد نداریم کدام سالها بود که او موتر های مرسدس بنز ضد مرمی را از نام مقام حزبی سوار میشد حتی تا ده سال بعد هم به این مساله که داوود خان برای تعویض شوروی با ایالت متحده آمریکا باید بیست سال وقت میگذاشت چون یک آرزو فکر نکرده بود. او از یک طرف محمد داوود را محکوم میکند که بر ضد دهه دموکراسی که بصورت طبیعی رشد میکرد قرار گرفت و نگذاشت که یک رژیم شاهی دموکراتیک؟ را حاصل بدهد. یک لحظه بعد میگوید که رشد دهه دموکراسی توقف کرد.
بعدچه اتفاق افتاد ؟ پلینوم هژدهم کمیته مرکزی مهره بخت مزدک را به بُرد شاند. او به حیث شخص دوم با صلاحیت در حزب وطن ارتقا یافت. دیگر دوران سیاست مصالحه ملی؟ است. در حالی که در قسمتی میگوید سیاست مصالحه ملی را ح د خ ا اعلان کرد ولی به آن صداقت وجود نداشت. اما وقتی او را آقای عنایت فانی مورد سؤال قرار میدهد که شما مخالف سیاست مصالحه ملی بودید؟ او میگوید سیاست مصالحه ملی را داکتر نجیب الله اعلان کرد و من از این سیاست در برابر سیاست‌های گذشته حزب حمایت کردم. حالا بر خلاف آنکه برای تعویض شوروی با ایالت متحده آمریکا برای محمد داوود وقت میگذاشت داکتر نجیب الله را محکوم میکند که برای تعویض روسیه با ایالت متحده آمریکا عجله نکرد. در این زمان دیگر جهان یکسو شده «نظم نوین جهانی» است و سیاست‌های مسلط جهان را ایالت متحده آمریکا رهبری میکند. آقای مزدک که ازعدم وابستگی سخن میگوید ببینید چگونه گره‌های وابستگی را باز و بسته میسازد.
عقده‌ها نا خود آگاه مزدک بیش از حد است تا آنجا که به پاسخ این سؤال « اگرحکومت حزب شما با مقاومت مسلحانه مواجه نمیشد آیا میتوانست یک تحول اساسی را انجام بدهد؟» او به اگر ها پناه میبرد. یا در برابر این سؤال که آیا حزب شما هیچ کاری مثبتی نکرده است؟ یک بار هم از خدمات وکار کرد های که در زمان حاکمیت حزب به سر رسیده چیزی را به شمارش نمی‌آورد ومیرود به سالهای که او خودش در مصاحبه قبلی خود گفته بود در آنوقت به اثر احساسات حزبی شده بود وآنرا هم بصورت بسیار موجز میشمارد. او که باید از بسی مسایل حزب در انزمان از حضور پارلمانی حزب ، از ارائه طرح ها و خواست های حزب، ازخواست های حزب به حکومت وقت، از کار انسجام نیرو های دموکرات، از وحدت حزب سخن می‌گفت که نگفت و چرا نگفت؟ چرا که در آنصورت نقش حزب بر جسته میشد. نقش شخصیت‌های برجسته میشد که او در برابر آنان عقده گشائی میکند. واساسآ او نمیخواهد نقش حزب در جوی سیاسی کشور برجسته باشد. او وظیفه خود میداند فقط بدنامی ها را آویزه حزب بسازد
مزدک در تمام مصاحبه خود صرف نظر از اینکه باری چند کارکرد حزب را مجبورشد بشمارد یک بار راست گفت وآن اینکه گفت «قدرت بالای حزب تحمیل شد» اما استدلالی که برای تحمیل شدن این قدرت نمود درست از دید گاهی به آن پرداخت که خود به آن ملوث است یعنی وابستگی. او از متحد بودن سخن نمیگوید. او نمیگوید که بلی اوضاع سیاسی جهان طوری بود که حزب ما باید متحدین منطقوی وجهانی خود را میداشت. از آنوقت که اتحاد جماهیر شوروی به عنوان یگانه کشور در حمایت از دولت های دموکراتیک ، جنبش های مترقی واحزاب سازمانهای عدالتخواه قرار داشت سخن نمیگوید. او درست در نقطه سقوط دولت اتحادشوروی توقف میکند و آنرا هم غلط بودن آرمانها و باور های حزب حاکم میداند. تلاش های دنیای سرمایه برای تسلط بر جهان اینجا دردید اومفقود میشود . او که از مرگ تدریجی حزب بعد از رسیدن بقدرت سخن میگوید به آغاز آن اشاره میکند. استبدادی که توسط حفیظ الله امین اعمال شد . اما با آنهم نمیگوید که حفیظ الله امین کی بود؟ چرا؟ برای اینکه او خود حامی بقایای گروپ حفیظ الله امین در دوران مصالحه ملی بود. او دقیقاً طرفدار مصالحه بود ولی مصالحه با قماش آدمکشان و جنایت کاران که نمونه‌اش آوردن گروپ حفیظ الله امین در صلاحیت های حزبی و دولتی بود که با رأی ونظر فرید احمد مزدک به حیث دومین شخص پر قدرت در آنوقت انجام شد
اینکه او میگوید در کدام سال به بیروی اجرائیه آمد، فضا برای او تنگ بود، احساس خفقان میکرد. این ا ژست‌های رومانتیکی شاید تنها همنیشنان خوش مشرب باده وساغر اورامجذوب بسازد. اما لشکر صفوف و سپاهیان آرمان ح د خ ا که باری خون شهدای آن آرمانها را در این مصاحبه نیز به تمسخر میگیرد برای او( فرید مزدک) نفرین میگویند.............
محمد یعقوب هادی
لا يوجد حالياً أي تعليق