بارديگر ، در فرجام بازی حامد کرزي برنده شد.
در روزهای پیشین معدودی از مطبوعاتی های خوش باور و ساده اندیش از گرایشهای اخیر در وضع افغانستان به این استنتاج نادرست رسیده بودند که گویا چرخ زمان باردیگر به مفاد طالبان و حزب اسلامی در حرکت است.
انگلیسها چنین میخواهند و امریکایی ها را درین راستا ترغیب میکنند و "معتقد " میسازند.
حامد کرزی که به عنوان حامی طالب و برادر ملاعمر پنداشته میشد در مسیر مخالف در حرکت است.او که در هشت سال اخیر ثبات معینی را دربخشی ازقلمرو افغانستان تامین نموده و دارای هواداران بیشمار در نظام کنونی است به خوبی میداند که برگشت عمر وگلبدین مفهوم مرگ سیاسی او را افاده میکند.
حکمتیار که دم از تداوم جهاد و مقاومت میزد، در ماه های اخیر سخت کوشید تا به امریکایی ها نزدیک گردد و طالبان را کنار بزند اما کرزی او را به حاشیه کشانید.برگشت گلبدین برای کرزی معنای تشدید خصومت ، جنگ ، بحران و تشنج بیشتر را میدهد.
کرزی برخلاف انگلیسها طالبان را به معتدل و افراطی منشعب ساخته است و طبعا بخشی از طالبان را باخود دارد.
امر یکایی ها به ناتوانیهای رهبران طالب و حکمتیار در امر غلبه بر بحرانی که خود آفریده اند پی برده اند و خلای فقدان زعامت را تنها کرزی ماهر پرکرده میتواند.
قبل از کنفرانس لندن کرزی برنده اصلی بازی شناخته شده است و طبعا پس از کنفرانس همان برنامه ایرا برای رهبران طالب دارد که برای "رهبران جهاد" داشت:
شکمهای اینها را تا دهن از دالر پرکنید تا همانند مارشال صاحب فهیم شکم گنده وگردن کلفت گردد و ازجاه شورخورده نتواند .تفنگهای شانرا به وزارت داخله و دفاع بدهید.
اما این چاره ساز خواهد بود؟
با آنکه ثروت نامشروع در دست رهبران جهاد و قوماندان های اصلی جهادی ها متمرکز گردیده است اما تهدید مسلحانه به نظام و حامی های جهانی آن ازبین نرفته است و این تمرکز ثروت عامل انسجام پنهانی جهادی ،طالب ، انتحاری وجنگسالار شده است.اما شاید روزی حلقه های این زنجیر جداگردند.اگر کرزی این طلسم را شکست ، جنگ را به نقطه پایان میرساند.
اما آیا امریکایی ها هوادار پایان جنگ و بحران در افغانستان اند؟
هدف از برگشتاندن طالب تداوم بحران برای تعمیل استراتیژی منطقه یی امریکاست یا مصالحه درافغانستان؟
پندار
لا يوجد حالياً أي تعليق