تولید تریاک توسط انگریز ها در افغانستان
همکاری با طالبان در اشغال"موسی قلعه"، تولید90 درصد تریاک جهان در مناطق تحت کنترل انگلیس، کمک به افزایش توان مالی طالبان، اجازه خرید سلاح از پاکستان و مذاکره با طالبان بخشی از موارد همدستی انگلیس با این گروه تروریستی است.
فعالیتهای مرموزانه انگلیس در برخورد با شبه نظامیان طالبان در افغانستان و رشد مواد مخدر از زمان استقرار پنج هزار نظامی انگلیسی در این کشور در نهایت مسئولان آمریکایی را بر آن داشت تا تصمیم بگیرند که نه هزار نظامی آمریکایی را به این ولایت اعزام کنند.
از زمانی که گروه طالبان منطقه "موسی قلعه" در ولایت هلمند درجنوب اففانستان را با وجود حضور پنج هزار نظامی انگلیسی به مدت نه ماه در اشغال خود نگه داشت، گمانزنی ها درباره ریاکاری انگلیس در قبال برخورد با این گروه تروریستی به یقین تبدیل شد.
اشغال موسی قلعه توسط طالبان دسیسهای بود که با همکاری انگلیس طراحی شد و کنترل این منطقه ناآرام با دخالت انگلیس از سوی دولت افغانستان به ریش سفیدان واگذار شد اما در توطئهای برنامهریزی شده گروه طالبان وارد صحنه شد و این منطقه را تصرف کرد.
پس از تصرف موسی قلعه انتظار میرفت که انگلیس وارد عمل شود و با ارتش پیشرفته خود گروه طالبان را که بسیاری از آنان را شبهنظامیان ساده تشکیل میدادند، تار و مار کند اما هرگز چنین اتفاقی رخ نداد.
تروریستهای طالبان نیز برای خاموش کردن صدای اعتراضها و مخالفتها در "موسی قلعه" به مردم این منطقه اجازه داد تا به کشت تریاک ادامه دهند و به قول معروف با یک تیر دو نشان زدند، هم مردم را راضی کردند و هم از کسب مالیات از کشت تریاک درآمد سرشاری را بدست آوردند و در این زمان بود که کشت تریاک به اوج خود رسید و 90 درصد تریاک جهان را ولایت هلمند تولید میکرد.
گروه طالبان با استفاده از منابع سرشار مالی که از سود تریاک به دست میآورد برای خود از بازارهای پاکستان سلاح، مهمات، وسایل نقلیه و سایر تجهیزات خریداری میکرد و روز به روز بر قدرت آن افزوده میشد.
پس از گذشت 11 ماه از اشغال منطقه "موسی قلعه" در ولایت قندهار که مقر اصلی نظامیان انگلیسی درافغانستان بود، هر فرد عادی در افغانستان میدانست که ارتش انگلیس از گروه طالبان پشتیبانی میکند و در این هنگام بود که ارتش آمریکا عملیات نظامی را طراحی و فرماندهی این عملیات را نه به نظامیان انگلیسی بلکه به ارتش ملی افغانستان سپرد زیرا واشنگتن به خوبی از معاملات پشت پرده انگلیس با خبر بود.
آمریکا با وجود آگاهی از معاملات پشت پرده انگلیس نمیتوانست عکس العمل آشکاری نشان دهد زیرا این متحد پر قدرت خود را از دست میداد و شاید رد کردن "پدی اشداون" انگلیسی که قرار بود به عنوان نماینده ویژه سازمان ملل متحد به افغانستان اعزام شود، با دشواری مواجه میشد.
از طرفی دیگر "حامد کرزای" رئیس جمهوری افغانستان نیز پشتیبان آمریکا بود زیرا واشنگتن به خوبی میدانست که اگر این سیاستمدار کار کشته انگلیسی به افغانستان بیاید چه عواقب ناگواری را برای آمریکا خواهد داشت.
ولایت هلمند از ولایتهای جنوبی و استراتژیک هم مرز با پاکستان است که مرز طولانی و غیر قابل کنترلی دارد و به همین دلیل شبهنظامیان به سادگی میتوانند وارد این ولایت شوند.
آمریکا نیز اعلام کرد که نه هزار نظامی خود را در ولایت هلمند مستقر خواهد کرد که سه هزار نفر از آنها در نخستین مرحله اوایل بهار وارد این ولایت خواهند شد.
اگرچه آمریکا انگیزه خود از این اقدام را پشتیبانی از ارتش انگلیس عنوان کرده و بویژه کمبود بالگرد در نزد نیروهای انگلیسی مستقر در این ولایت را بهانه کرده است، اما واضح است که آمریکا قصد دارد با استقرار نه هزار نظامی خود که تقریبا دو برابر نیروهای انگلیسی هستند، اوضاع ولایت هلمند و فعالیتهای نظامی انگلیس در آن را از نزدیک کنترل کند.
در کنار این مسایل، اعزام نیروهای جدید به ولایت هلمند به منظور آماده شدن برای حملات بهاره و تابستانی علیه اعضای گروه طالبان است که انتظار میرود سال آینده از شدت بیشتری برخوردار باشد.
اگرچه پنج هزار نظامی انگلیسی در ولایت هلمند حضور دارند اما این کشور در مدت هفت سال گذشته نشان داد که نمیخواهد با گروه طالبان مبارزه جدی کند و حتی گفتوگوهای مخفی را با گروه طالبان داشته است که نتایج این گفتوگوها اکنون آشکار شده و این روند برخلاف تمایل آمریکا، مقامات این کشور را وادار کرده تا با تغییر استراتژی خود در افغانستان مبنی بر مذاکره با گروه طالبان از قافله عقب نمانند و بی شک آمریکا نگران فعالیتهای انگلیس در افغانستان است.
"رنگین دادفر سپنتا" وزیر امور خارجه افغانستان اخیرا در سمیناری با عنوان "صلح در اندیشه اسلامی" گفت: "کسانی که برای کمک به ما آمدهاند، اگر بخواهند خاک افغانستان را به دشمن تحویل دهند، بهتر است به خانههای خود برگردند" که روی سخن وی خطاب به انگلیس بود و به همین دلیل نیز "شرایدرکوپرکولز" سفیر انگلیس در کابل دربیانیهای، تفکر حمایت انگلیس از گروه طالبان را احمقانه خواند و گفت که انگلیس تاکنون بیش از یکصد سرباز خود را در این راه از دست داده و میلیاردها پوند برای مبارزه با گروه طالبان هزینه کرده است.
در کنار این انگیزه، اعزام این نیروها به جنوب افغانستان میتواند به منظور برقراری امنیت برای انتخابات ریاست جمهوری افغانستان نیز تلقی شود که قرار است در مهرماه سال آینده برگزار شود که بازهم میتواند به دلیل عدم اعتماد آمریکا به نیروهای انگلیسی باشد.
همکاری با طالبان در اشغال"موسی قلعه"، تولید90 درصد تریاک جهان در مناطق تحت کنترل انگلیس، کمک به افزایش توان مالی طالبان، اجازه خرید سلاح از پاکستان و مذاکره با طالبان بخشی از موارد همدستی انگلیس با این گروه تروریستی است.
فعالیتهای مرموزانه انگلیس در برخورد با شبه نظامیان طالبان در افغانستان و رشد مواد مخدر از زمان استقرار پنج هزار نظامی انگلیسی در این کشور در نهایت مسئولان آمریکایی را بر آن داشت تا تصمیم بگیرند که نه هزار نظامی آمریکایی را به این ولایت اعزام کنند.
از زمانی که گروه طالبان منطقه "موسی قلعه" در ولایت هلمند درجنوب اففانستان را با وجود حضور پنج هزار نظامی انگلیسی به مدت نه ماه در اشغال خود نگه داشت، گمانزنی ها درباره ریاکاری انگلیس در قبال برخورد با این گروه تروریستی به یقین تبدیل شد.
اشغال موسی قلعه توسط طالبان دسیسهای بود که با همکاری انگلیس طراحی شد و کنترل این منطقه ناآرام با دخالت انگلیس از سوی دولت افغانستان به ریش سفیدان واگذار شد اما در توطئهای برنامهریزی شده گروه طالبان وارد صحنه شد و این منطقه را تصرف کرد.
پس از تصرف موسی قلعه انتظار میرفت که انگلیس وارد عمل شود و با ارتش پیشرفته خود گروه طالبان را که بسیاری از آنان را شبهنظامیان ساده تشکیل میدادند، تار و مار کند اما هرگز چنین اتفاقی رخ نداد.
تروریستهای طالبان نیز برای خاموش کردن صدای اعتراضها و مخالفتها در "موسی قلعه" به مردم این منطقه اجازه داد تا به کشت تریاک ادامه دهند و به قول معروف با یک تیر دو نشان زدند، هم مردم را راضی کردند و هم از کسب مالیات از کشت تریاک درآمد سرشاری را بدست آوردند و در این زمان بود که کشت تریاک به اوج خود رسید و 90 درصد تریاک جهان را ولایت هلمند تولید میکرد.
گروه طالبان با استفاده از منابع سرشار مالی که از سود تریاک به دست میآورد برای خود از بازارهای پاکستان سلاح، مهمات، وسایل نقلیه و سایر تجهیزات خریداری میکرد و روز به روز بر قدرت آن افزوده میشد.
پس از گذشت 11 ماه از اشغال منطقه "موسی قلعه" در ولایت قندهار که مقر اصلی نظامیان انگلیسی درافغانستان بود، هر فرد عادی در افغانستان میدانست که ارتش انگلیس از گروه طالبان پشتیبانی میکند و در این هنگام بود که ارتش آمریکا عملیات نظامی را طراحی و فرماندهی این عملیات را نه به نظامیان انگلیسی بلکه به ارتش ملی افغانستان سپرد زیرا واشنگتن به خوبی از معاملات پشت پرده انگلیس با خبر بود.
آمریکا با وجود آگاهی از معاملات پشت پرده انگلیس نمیتوانست عکس العمل آشکاری نشان دهد زیرا این متحد پر قدرت خود را از دست میداد و شاید رد کردن "پدی اشداون" انگلیسی که قرار بود به عنوان نماینده ویژه سازمان ملل متحد به افغانستان اعزام شود، با دشواری مواجه میشد.
از طرفی دیگر "حامد کرزای" رئیس جمهوری افغانستان نیز پشتیبان آمریکا بود زیرا واشنگتن به خوبی میدانست که اگر این سیاستمدار کار کشته انگلیسی به افغانستان بیاید چه عواقب ناگواری را برای آمریکا خواهد داشت.
ولایت هلمند از ولایتهای جنوبی و استراتژیک هم مرز با پاکستان است که مرز طولانی و غیر قابل کنترلی دارد و به همین دلیل شبهنظامیان به سادگی میتوانند وارد این ولایت شوند.
آمریکا نیز اعلام کرد که نه هزار نظامی خود را در ولایت هلمند مستقر خواهد کرد که سه هزار نفر از آنها در نخستین مرحله اوایل بهار وارد این ولایت خواهند شد.
اگرچه آمریکا انگیزه خود از این اقدام را پشتیبانی از ارتش انگلیس عنوان کرده و بویژه کمبود بالگرد در نزد نیروهای انگلیسی مستقر در این ولایت را بهانه کرده است، اما واضح است که آمریکا قصد دارد با استقرار نه هزار نظامی خود که تقریبا دو برابر نیروهای انگلیسی هستند، اوضاع ولایت هلمند و فعالیتهای نظامی انگلیس در آن را از نزدیک کنترل کند.
در کنار این مسایل، اعزام نیروهای جدید به ولایت هلمند به منظور آماده شدن برای حملات بهاره و تابستانی علیه اعضای گروه طالبان است که انتظار میرود سال آینده از شدت بیشتری برخوردار باشد.
اگرچه پنج هزار نظامی انگلیسی در ولایت هلمند حضور دارند اما این کشور در مدت هفت سال گذشته نشان داد که نمیخواهد با گروه طالبان مبارزه جدی کند و حتی گفتوگوهای مخفی را با گروه طالبان داشته است که نتایج این گفتوگوها اکنون آشکار شده و این روند برخلاف تمایل آمریکا، مقامات این کشور را وادار کرده تا با تغییر استراتژی خود در افغانستان مبنی بر مذاکره با گروه طالبان از قافله عقب نمانند و بی شک آمریکا نگران فعالیتهای انگلیس در افغانستان است.
"رنگین دادفر سپنتا" وزیر امور خارجه افغانستان اخیرا در سمیناری با عنوان "صلح در اندیشه اسلامی" گفت: "کسانی که برای کمک به ما آمدهاند، اگر بخواهند خاک افغانستان را به دشمن تحویل دهند، بهتر است به خانههای خود برگردند" که روی سخن وی خطاب به انگلیس بود و به همین دلیل نیز "شرایدرکوپرکولز" سفیر انگلیس در کابل دربیانیهای، تفکر حمایت انگلیس از گروه طالبان را احمقانه خواند و گفت که انگلیس تاکنون بیش از یکصد سرباز خود را در این راه از دست داده و میلیاردها پوند برای مبارزه با گروه طالبان هزینه کرده است.
در کنار این انگیزه، اعزام این نیروها به جنوب افغانستان میتواند به منظور برقراری امنیت برای انتخابات ریاست جمهوری افغانستان نیز تلقی شود که قرار است در مهرماه سال آینده برگزار شود که بازهم میتواند به دلیل عدم اعتماد آمریکا به نیروهای انگلیسی باشد.