الرئيسية
أحدث الصور
آقای خرم، پس از فیاض نوبت کیست ؟
قادر یامان
به گمان اغلب مدیا یا رسانه های گروهی در عصر ما از نیروی معجزه آسای برخوردار میباشد. آنگهی که یکی با قلم دیگری از لابلای برنامه های تصویری و یا رادیو در جستجوی حقیقت به پا میشوند، خواب از چشمان جباران حاکم میپرد. شگفتا که ستمگران حاکم با آنکه بزرگترین اسباب های سرکوب در چنگ دارند و با آنکه تمامی امکانات اقتصادی و تبلیغاتی جامعه را در دست خود دارند، باز هم از یک روزنامه نگار، یک نویسنده ای بی دفاع و بی سلاح که تنها ابزار ش قلم و کارش میباشد وحشت دارند، زیرا وی در پی دریافت و افشا کردن حقیقت ر وان هست.
آنچه را که حکومت آقای کرزی از "دست آورد شگفت انگیز" دوران زمامداری شان در رابطه با آزادی بیان در افغانستان بار ها یادهانی نمودند، با در بند کشیدن و ترساندن ژورنالست آزاد اندیش و حقیقت جو آقای نصیر فیاض، این ادعای میان تهی و عوام فریبا نه ای خود را به مردمان سرزمین ما و جهانیان به نمایش گذاشتند.
مدعیان آزادی و دموکراسی باید به این نکته پی ببرند که به علت تحولاتی که در عرصه ملی و بین المللی، در رابطه با رکن چهارم دموکراسی و رسانه های گروهی و عمومی و نقش مهم آنها روی داده است، بی گمان هیچ نیروی سرکوب گر توان آنرا نخواهد داشت تا از رشد و پیش روی این پدیده جلو گیری نماید. و چگونه شما هنوز به این نکته پی نبرده اید، که در جهان کنونی ما آزادی و روزنامه نگار مانند آب و ماهی هستند، هیچ روز نامه نگار با رسالت و حقیقت جو در نبود آزادی بیان واقعی نمیتواند روزنامه نگار واقعی و عینی در جامعه ما و در عرصه جهانی عرض اندام نماید. زمان ما زمان شکستن سکوت و افشای هرچه بیشتر جنایت کاران و خیانت کاران هست.
بیگمان در بند کشانیدن کامبخش و فیاض نتیجه ای پلان ها و نقشه های حاکمان کابل بود برای ترساندن حقیقت جویان و کشیدن پرده سیه ترس بر پیکر جامعه ای که در پی آزادی به حرکت درآمده است. مگر شما نمیدانید که زمانی فرا می رسد که دیگر سرکوب و آدم کشی نیروی تاثیرگذاری خود را از دست میدهد. و اینجاست که حکومت سرکوب و ترور با وجود دست داشتن به همه ابزار های سرکوب و ترور، خود را درمانده و بیچاره می یابند. و این درست پایان خط ارعاب است.
به امید آینده های بهتر
لا يوجد حالياً أي تعليق