برگردان از یوسف آرینتا
30 جنوری 2008
مصاحبه امی گودمن با عمران خان سابق ورزشکار معروف کرکت، حال سیاستمدارو یکی از رهبران احزاب مخالف مشرف و بوتو در زمینه اینکه چگونه امریکا دموکراسی را در پاکستان دست کم گرفت انجام داده است.
این مصاحبه را امی گودمن گرداننده تلویزیون ( دموکراسی ناو)با عمران خان در سفری که به ایالات متحده داشت، انجام داد. گرچه محور اصلی پاسخ های او روی چالشهایی میچرخد که دولت نظامی مشرف با پشتوانه ایالات متحد روبرواست. ولی در متن مصاحبه به نکاتی تماس گرفته شده است که شامل سیاست های استراتیژیک پاکستان است و هیچکدام از سیاستمداران پاکستان از چارچوب آن ستراتیژی درقبال موضوعات افغانستان خارج نمیشود. نکات پراهمیتی که دراین مصاحبه آمده است به برسی گرفته نمیشود تا در ذهنیت خواننده تصرف نشده باشد. برداشتهای عجولانه وخصمانه معقولیت سیاسی نیست. بلکه برداشت آگاهانه ودپلماتیک آموزش سیاسی است.
متن مصاحبه.
امی گودمن: یک حمله با راکت بالای یک قریه در چل کیلومتری سرحد افغانستان دوازده پاکستانی را کشت. باشندگان محل به اسوشیتدپرس گفتند که احتمال دارد حمله از یک وسیله مجهزکه بر فضای افغانستان پرواز داشته است به اجرا درآمده باشد. ایالات متحده، مقامات افغانستان و پاکستان از آگاهی آن حمله در حالی انکار میکنند که حدود صدهزار نظامی (پاکستانی) درایالات شمالغرب پاکستان هممرز باافغانستان درعملیات نظامی سنگین درگیرند.
حمله آخری زمانی صورت میگیرد که جنرال مشرف رئیس جمهور پاکستان تصمیم اداره بوش را به خاطر تقویه حضور نظامی و جاسوسی درمنطقه رد کرد. نیویارک تایمز افشا کرد که دو تن از مقامات بالائی اطلاعاتی ایالات متحده درآغازاین ماه سفر مخفیانه به پاکستان داشتند تا به پرویز مشرف "زمان از دست میرود"خاطر نشان بدارند تا علیه القاعده عمل کند. این سفر اعلام نشده در فرصتی صوردت میگرد که منابع اطلاعاتی از رشد تأثیرگذاری القاعده و طالبان در مرز پاکستان با افغانستان خبرمیدهند.
همزمان ریچارد بویچرمرد انتخاب شده برای جنوب آسیا از جانب وزارت خارجه به " امکان بعضی تخلفکاری و دستکاریهای واقعی در انتخاب 18 فبروری پاکستان" اشاره کرد. معاون وزارت خارجه امریکا این سخنان را در برابر کنگره ایالات متحده اظهار داشت.
من این نشست را با عمران خان امروز در نیویارک پس ازملاقاتی که اودرطول سفرش با رهبران کنگره در واشنگتن داشت ، انجام میدهم.
من از او میپرسم که چطور به اینجا سفرکرده اند.
عمران خان : اساساً جامعه پاکستانیهای امریکا ازمن دعوت کردند تا دیگردیدگاه ها را برایشان توضیح کنم. دیدگاه های حکومت مشرف و نقطه نظرهای دیگران را. آنها ازمن خواستند تا به قانونگذاران امریکا دو چیز را توضیح کنم. اول اینکه بدانند که آنها ازیک دیکتاتور در برابرنیروهای دموکرات پاکستان حمایه نکنند. دوم اینکه ستراتیژی تازه نیازاست، در فرصتی که تروریزم با جست وخیز پهنا میابد. تا زمانیکه ما به یک ستراتیژی تازه دست نیابیم وجود پاکستان درمعرض خطر خواهد بود.
امی گودمن : چگونه ایالات متحده با قضیه رابطه پیدا میکند؟
عمراخان : به دو دلیل، اول اینکه ایالات متحده درافغانستان درگیراست دوم اینکه مقامات ایالات متحده فکرمیکنند که مشرف تضمین بهتراست. تضمین بهتر برای جنگ با تروریزم.
امی گودمن : احساس شما نسبت به آن چگونه است؟
عمران خان : من فرکر میکنم که یک اشتباه بزرگ است. خطای بزرگی که ایالات متحده مرتکب میشود. زیرا شما زمانی جنگ با تروریزم میبرید که مردم را بسیج کنید وتروریستها را منفصل سازید. بنا بر گفته معروف صدرمائو که، تروریستها بهتر است ماهیان بیرون از آب باشد تاماهیان درون آب. یا به الفاظ دیگر آن مردمیکه که تروریست ها ازبین آنها به نبرد برمیخیزند، اگر بپذیرند که تروریستها جنگجویان آزادی بخش اند درآن صورت جنگ رو به باخت میرود. پس باید قلب وذهن مردمان را برد تا آنها متقاعد شوند که جنگجویان تروریست اند. این اولین اقدام اساسی است. متأسفانه در حال حاضرنبرد مبارزه قلب و ذهن باخته شده است. تروریست های 9/11 جای پا میابند زیرا مردم با آنها میپیوندد، راهی که جنگ ادامه یافته است.
امی گودمن: عمران خان شما کیها را تروریست میدانید؟
عمران خان: القاعده واقعاً تروریست بودند. طالبان بنیادگرایان دینی بودند. آنها تروریست نبودند. القاعده پیش از اینکه طالبان به قدرت برسند در افغانستان بود. آنها اوسامه بن لادن را به ارث بردند. خوبترین ستراتیژی ایزوله کردن القاعده بود. مگر ضربه به طالبان والبته جانب اقلیت اتحاد شمال را گرفتن وبه قدرت رسانیدن آنها در افغانستان، طالبان را عقب نزدند بلکه آنهارا بسمت القاعده هول داد. عقب زدن طالبان اساساً عقب زدن پشتونها نیزبه آن سمت بود. جنگی که برضد القاعده بود برضد پشتونها توسعه داده شد. من هراس دارم که این یک جنگ پایان ناپذیراست. شما میدانید که چندین ملیون پشتون دردو طرف مرز افغانستان و پاکستان زندگی میکند. تا زمانیکه یک تغیر استراتیژی جا نیابد من بیم دارم نتنها امریکا در باتلاق گیر خواهد ماند و پاکستان چطوریکه گفتم بسمت بی ثباتی خواهد رفت چنانچه در شُرُف بی ثباتی است.
امی گودمن : در روزیکه ترور خانم بوتو اتفاق افتاد شما در کجا بودید؟
عمران خان : آنروز من به هندوستان به خاطر شرکت در یک عروس رفته بودم در روز دوم که ما آنجا بودم من آگاه شدم که خانم بوتو ترور شد.
امی گودمن : شما با ایشان آشنائی خوب داشتید؟
عمران خان : ما با هم یکجا به دانشگاه رفتیم و تازمانیکه نخست وزیر شد ما باهم دوست بودیم.
امی گودمن : دانشگاه در کجا؟
عمران خان: دانشگاه آکسفورد در لندن. البته ترور ایشان یک شوکه بزرگ بود، نتنها برای من بلکه برای کشور. چنین یک مصیبت را من در کشور ندیده بودم.
امی گودمن : اهمیت خانم بوتو، پیش بینی شما چگونه بود، نخست وزیری برای دور دوم؟
عمران خان: بسیار با اهمیت، زیرا یکی از دو حزب بزرگ پاکستان را نمایندگی میکرد. من با سیاست های ایشان موافق نبودم، زیرا احساس میکردم که او به خاطر به قدرت رسیدن در پاکستان کمک امریکا را میخواست. امریکا از او پشتیبانی کرد. پس ازآن آماده بود که با دیکتاتور نظامی در تقسیم قدرت معامله کند که مشرف باشد. ایالات متحده تقسیم قدرت را بین مشرف وبوتو دلالی کرد و مردمانی مثل ما را که برای دموکراسی در پاکستان مبارزه میکنند نادیده گرفت. بناءً من با تاکتیک او موافق نبودم.
امی گودمن: چرا ایالات متحده دخالت کرد.؟ چرا او با امریکا همکاری کرد؟
عمران خان :خوب،ایالات متحده به سببی وارد مسئله شد که تصورمیکرد خانم بوتو یک نیروی لیبرال میان رو است تا پشتوانه مشرف مرد منتخب امریکا که با تروریزم میجنگد شود وخانم بوتو به امریکا ومشرف به هردو نیاز داشت. دلیل آن به عقیده من و به نظر بسیاری مردم پاکستان گره خوردن اوبا پرونده های معاملات مالی سویس وهسپانیا بود. خانم بوتو نیاز داشت که مشرف را درکنار خود داشته باشد تا دولت پاکستان نخواهد کار پروند های کروپشن او را از سر بگیرد.
امی گومن : چه فکر میکنید که خانم بوتو را کی کشت؟
عمران خان: چیزی گفتن زیاد دشوار است. احتمال هر یکی از گروپهای که فعلاً با ارتش درگیری دارند میباشد. بی نظیزبوتو مشخص ساخت که برعلیه القاعده، طالبان و بنیادگریان عمل خواهد کرد. طبعاً علیه همه گروپها، یک گروپ که نیست چندین گروپ است و به همین سبب فکر میکنم با ادامه شیوه امروزجنگ علیه تروریزم گروپهای بیشترترورایجاد شود. هر کدام از این گروپها میتوانستند اورا از پا درآورد، یا آنهائیکه پنجسال درمقام قدرت سود برده اند وخانم بوتو آنها را تهدید کرد. به این علت نیاز به یک تحقیقات مستقل است.
امی گودمن : در زمان پیشآمد ترور ودر حال حاضر روشن شد که ایالات متحده بدون سروصدا تائید کرد که به ارزش پنجصد ملیون دالرجنگنده های لاکهید مارتین را به پاکستان بفرستد. در این باره چه فکرمیکنید؟
عمران خان : یکی از علتهای که ایالات متحده پشتوانه پاکستان است قرار داشتن ارتش پاکستان در نبرد نه تنها علیه طالبان بلکه علیه قبائلی است که در حال حاضربه سمت طالبان میگرایند زیرا ارتش به مناطق آنها رفت. تاکتیکهای جنگی با استفاده از هلکوپترها توپدار و جتها درحمله به قریه ها بکار برده شد که به مردگ زنها و فرزندان آنها منجرشد. بناءً همه قبایل علیه ارتش قرار گرفتند. شیوه ایکه در جنگ بکار گرفته شد مردم را بسمت مقابل کشانید. ایالات متحده ارتش پاکستان را به این سبب کمک میکند که اساساً خود آنها نبرد با تروریزم را آغاز کردند. زمانیکه (امریکا) افزارجنگی در اختیار قرار میدهند فکر میشود که درعوض وسیله ای خریده اند و فکرمیکنند که با آن کاری که سپرده شده، کرده شود. اگر آن کار را ارتش پاکستان انجام نمیدهد باید ارتش امریکا خود انجام بدهد.
امی گودمن : در حقیقت ایالات متحده گفته است که حضورش را در پاکستان توسعه میدهد. ولی، چندی پیش اعلام داشت که در پنج سال آینده برای تربیه ارتش پاکستان و تهیه افزار جنگی تازه، آن میزان را تا دو ملیارد دالر بالا میبرد. بدینگونه میخواهد خدمات اطلاعتی، نیروی هوائی و زمینی پاکستان تقویه شود.
عمران خان : در حال حاضر در ایالات متحده نمیدانند که شمار سربازان کشته شده پاکستان دو برابرمجموع سربازان کشته امریکا درعراق و افغانستان است. انواع آسیبهای که افراد ارتش پاکستان به آن مواجه اند غیرقابل تحمل است. به نظرمن چند وقت پیش ناراحتیهایی در ارتش پیشآمد، داستانهای شنیده شده است که سربازان از نبرد اباء ورزیده اند. اینطورکه ارتش با مردم خودش میجنگد نه با تروریستهای 11 سپتمبر. رفتن ارتش به داخل قبائل نقض و شکستن قراردادی بود که در سال 1948 امضا شده بود که بموجب آن ارتش به داخل ساحه قبائل وارد نشود. رفتن ارتش بداخل منطقه یعنی جنگ با قبائل است، جنگ با مردم خودش و توأم با تلفات سنگین.
اين مطلب آخرين بار توسط گرداننده در السبت 23 فبراير 2008 - 4:40 ، و در مجموع 5 بار ويرايش شده است.