چهل وسومين سالگرد ح.دخ.ا

جلیل پرشور


خموشی وبی تفاوتی سوال برانگيز درچهل وسومين سالگرد ح.دخ.ا !


به تاريخ يازدهً ماه جنوری هرسال ، مليون ها انسان مسيحی ومعتقد به ساير اديان ، ازجمله مسلمانانيكه تاريخ رايج دركشورهای شان، تاريخ عيسيايی است ؛ درجاده ها وخانه هاوتفرجگاه های گرم وسرد ، روز اول سال را جشن ميگييرند وپای كوبی ميكنند.
روزاول سال نو ( يازده جدی ) برای ده ها هزارازفرزندان حزب دموكراتيك خلق افغانستان، ومليون ها انسان زحمت كش بدون عيد ونوروز ومحروم ازهر نوع جشن وشادی ، طرب وخوشی ، برعلاوه فقير وتهيدست وبيخانه وسالها درتحقير وكم ارزشی بوسيلهً مستكبرين داخلی بسربردن، وبالاخره اين خلق محروم وطن ما كه برای اولين بار بوسيله ً مبارزه واقدامات عملی اين حزب ، سر،بلند كردند ، مطرح شدند وبه صفت افراد دارای حقوق مساوی باساير مردمان ، جايگاه شايستهً سياسی ، دولتی واجتماعی يافتند ودرسيستم اداره وحاكميت دولتی شريك ساخته شدند وبا تلفات وقربان ساختن فرزندان وجگر گوشه های شان از آن حاكميت دفاع كردند، اهميت ديگری نيزدارد. اين ارزش واهميت آنست كه 43 سال قبل درچنين روزی ، تعدادی ازشخصيت های وطن پرست و ترقيخواه وطن ما، كه به مليتها ،زبانها وفرهنگ های مختلف ملی وقابل حرمت يكسان وطن ما ، تعلق داشتند ؛ گرد هم آمدند وباعث اساس گذاری جريان فكری عدالتخواه وانقلابی ای شدند كه « جريان دموكراتيك خلق افغانستان» نام گرفت وهدف اصلی وبزرگ انقلابی وملی اش را غرض نجات زحمت كشان وطن وترقی وشگوفايی افغانستان، برگزيد ،تدوين كرد وبه اطلاع مردم رسانيد.
جريان نامبرده،بعدا ً با وسعت يافتن فعاليتهای صنفی وسياسی زحمت كشان وفرزندان سازمان مذكوربه حزب دموكراتيك خلق افغانستان، تغيير نام داد وبزودی درسراسر وطن ودرميان تمام اقشار وطبقات زحمت كش ومظلوم جامعه ، برای خود وافكار ضد ارتجاعی وضد استبدادی اش، جای پای قوتمند يافت و به حزب سراسری ای
ارتقا يافت كه نه تنها دردورترين محلات ودهات وطن ، معلمين ، دهقانان ، كارگران وزحمتكشان شهری درآن عضويت پيدا كردند؛ بلكه نماينده گان همه اقوام وزبان ها ومذاهب وطن ، افتخار شامل شدن درصفوف آن را پيدا
كردند كه خوشبختانه تاهمين اكنون ، آن تركيب زيبای ملی وزبانی – قومی را دربين فرزندانش كه متا ًسفانه خود به گروه ها وشاخه های متعدد تقسيم وتركه شده اند، حفظ كرده است .
حزب دموكراتيك خلق افغانستان« حزب وطن » با وجود انشعابات ، بحرانها وشكست سياسی ، هنوز يگانه حزبيست كه درسراسروطن نيرووتوان دارد وفرزندان وهواداران حقيقی وراستيش اين حزب ، هرگز خودرا به قوم وزبان وسمت خاص متعلق نداسته ، گوشه گوشه ً وطن دوست داشتنی مانرا بمانند خانهً پدری خود دوست دارندوفرقی
ميان گروه های قومی ، مذهبی ونژادی قايل نيستند وهمه ً مردم ما را به خودوحزب شان را متعلق به همهً مردم ووطن خود ميدانند. اين فرزندان فداكارزحمتكشان وطن ، درهيچ برههً اززمان جزبه رفاه مردم،ارتقای سطح زنده گی ، فرهنگ ، تعليم وتربيه و برخورداری ابنای وطن ( خاصتا ًمظلومان وتهيدستان) ازسلامت جسمی وروحی به چيز ديكری نينديشيده وترقی وشگوفايی وطن ، بزرگترين آرمان وهدف شانرا تشكيل ميداد وميدهد. البته، نميتوان منكر
اشتباهات ، پارهً كجروييها واقدامات غير ضروری و مضر بحال جامعه وآرمانهای وعده داده شده ً خودشان وانتظارات مردم به وسيلهً افراد معدودی درجريان كار ومبارزهً پر از دشواريها ، گرديد.
رفقا وهمرزمان گرامی !
بالای ديروز مكث طولانی نميكنيم . به امروز توجه مينماييم ، به امروزی كه هنوز دروطن ما ، بجای جاری شدن آب درمزارع، آب نوشيدنی در خانه ها وكلبه های گلين اكثريت مردم و درخيمه های پلاستيكی عودت كننده گان وطن، خون بيگناهان وفرزندان غريب دركوچه وبازار ، به وسيلهً قاتلان وآدمكشان اجنبی پرست ، ريختانده ميشود وجريان دارد. به امروز وطن توجه ميكنيم كه اكثريت آن مردم شريفی كه احزاب ، تنظيمها وشخصيت های متعدد دينی وسياسی ، سالها بالای نام ، دين وفرهنگ ايشان تجارت نموده ومليارد ها دالر( دردورا جنگ داخلی ( جهاد)
بدست آوردند ولی شكم آن مردم مظلوم ، حد اقل با نان خشك سير نه شد. به امروزی بايد فكر كنيم كه ( روز ما، چون قلب بدخواهان ما تيره) است ونه تنها نيروهای ملی دموكرات ، حلقات وشخصيت های مذهبی غير افراطی
وخَيـِر ، بلكه خود ما به بحران وحدت وهمبستگی جدی مواجه هستيم وازاين همه بی اتفاقيها ، فقط بنياد گرايان خون ريز داخلی وحلقات آدم كش وتجار دينی پاكستانی ، عربی ومنطقه ، سود می برند وثروت می اندوزندوبه عمر
ننگين وزنده گی پرازيتی خود وقت بيشتر كمايی ميكنند.
بايد، باچشمان باز حوادث وحقايق را دنبال كنيم . ببينيد ، ارتجاع سياه وخون ريز ايتلافی ، (نظامی ، استخباراتی ،مذهبی « داخلی وخارجی» )درپاكستان ، تحمل بی نظير بوتو را نداشت واورا با بيرحمی به قتل رسانيد.
آيا آنها تحمل شكل گيری افغانستان آرام ، شگوفان ، دموكرات ومترقی را خواهند داشت ؟ چرا اسراييل با وجود ده ها فيصله نامهً ملل متحد ، تاهنوزخون فلسطينيها را ميريزد واجازه نميدهد كه آن مردم قهرمان ومظلوم ، صاحب دولت مستقل در سرزمين پدری خود شان شوند. پاكستان درمنطقه ً ما ، همان نقش اسراييل را بازی ميكند وهردودولت غاصب ومولود غير طبيعی بوسيلهً دولت استعماری انگليس ،دريك زمان وبه خاطر هدف واحد ، زاييده وخلق گرديده است. درچنين شرايطی ، بايد وطنی تر، با احساس تر، وسيع ترو ملی فكر كنيم وبه اين بينديشيم كه
وطن بحران زده ای مثل افغانستان را كه ميدان تاخت وتاز نيرومند ترين قدرتهای نظامی گرديده است وتا دوگوش در بی ثباتی وبحران غرق است ، نميتوان به وسيلهً اردوهای كمكی خارجی كه وظايف متعدد ودرازمدتی را درمنطقه دارند ويا به وسيلهً سربازان اجير ويا قراردادی داخلی ، نجات داد. بايد ، هر افغان وطن پرست ، سربازوطن خود گردد ودراستقامتهای مختلف برای فداكاری وجان بازی ، آمادهً خدمت گذاری بوطن ومردم خود شود. اين، هدف بزرگ هرگز تحقق نخواهد يافت ، مگر آنكه جبهه ً وسيع وطن پرستان وترقيخواهان ايجاد وتحكيم پيدا كند. اين جبهه ، بايد برای نابودی بنياد گرايی وتعصبات كور مذهبی ، سياسی ، قومی وزبانی،برای ضد يت با ظلم ، خيانت ، معامله گری ، برای مهار كردن افراد وباندهای غارتگر، مردم آزار وفريب كاروظالم وبرای تاً مين صلح وامنييت ،اطمينان و تحقق دموكراسی حقيقی وواقعا ً مردم سالار ، تحكيم قانونيت ، استحكام پايه های برادری وهمبسته گی بين تمام اقوام وزبانها ازطريق برابری كامل حقوقی شهروندی، بهبود شرايط دشوار زنده گی مردم ،نابودی فقر وتقليل درد وآلام مختلف افغانها وتحقق ساير اهداف بزرگ ملی ، وارد مبارزه گردد وبه بديل قانونمند هر تغيير وتحول سياسی قانونمند ويا احتمالی مبدل گردد.
بايد ،بدانيم كه با اين تفرقهً سياسی ، قومی ، زبانی وسمتی ، درموجوديت اين همه تعصب وبرتری طلبيهای قومی، لسانی وسياسی ، با اين همه مداخلات خارجی دشمنان وهمكاران طماع وتا ديروز دشمن ، با موجوديت بيشتر از85 حزب ، تنظيم وده ها گروه ديگر ، درشرايطی كه ايتلاف حكومتی شكننده ای قدرت را دردست دارد؛ برای آن نميتوان انتظار متحد شدن مردم وشركت شان دردفع وطرد دشمنان مسلح افغانستان و مخالفين حاكميت فعلی را داشت كه ازيكطرف مردم ازاصلاحات نيم بند ، ناكام وبدون پلان وبدون اولويت دادن به رفع نيازمنديهای اوليه ومبرم مردم ،عدم كوتاه ساختن دستهای غارتگران داخلی وخارجی ازمال وجان افغانها ، نا اميد شده اند وازطرف ديگر، دولت نيز درجذب وبكار گيری ده ها هزار انسان مسلكی ، فنی ،نظامی وملكی وطن پرست وباتجربه ، بنابر موضع گيری
تاحال جهادی ، قسما ً طالبی ومطابق به خواست پاكستان ، تا حدودی ايران وضرورت صحه گذاری وتاييد حتمی امريكاييها وسايرين، كوتاهی وقصور جدی دارد. اين پرابلمها ، درشرايطی ادامه و مشكل آفرين گرديده است كه تمام اقشار جامعه را مرض بی اعتمادی وبی اتفاقی دربرگرفته است. برای ما كه خودرا ازجملهً بهترين وصادق ترين فرزندان وطن ميدانيم ، آيا جای شرم وخجالت نيست كه با ادعاهای بلند بالای متحد ساختن مردم ، بوجود آوردن جبهه ها واتحاد هاحداقل مشكل بی اتفاقيها ، بی اعتماديها ورقابت های ناسالم دشمنانهَ گروپی و شخصی خودرا حل كرده نميتوانيم ، ولی ميخواهيم سايرين را ، دوستان وحتا مخالفين تا ديروز تفنگ نشانه گرفته عليه خودمارا ، برای اهداف بزرگتر متحد نماييم.!
آيا، نبايد از رفقای محترم خود با كل اخلاص بپرسيم كه : شما كه با احزاب وشخصيت های مختلف سياسی ومذهبی متحد شده ويا درفكر تقويهً خط سوم و ايجاد جبهه با ايشان هستيد، نميتوانيد با ياران قديمی ، هم حزب ودارای پيشينه ً طولانی ومشترك مبارزه وطن پرستانه كه خونهای بيشمار نزديكان ، اعضای فاميلها ورفقا وهمرزمان ما ، آن روابط وهمسويی را گره زده بود واستوار نگه ميداشت، كنار بياييد وازعناد ومخالفت بيمورد و صدمه رسان به
نام ، افتخارات وهويت سياسی مان، بگذريدوباهم مصالحه وتفاهم صادقانه نماييد.
تعدادی ازرفقا، وقتی ازحزب دموكراتيك خلق افغانستان ويا حزب وطن ويا ازضرورت وحدت آن حزب مشترك، نام برده ميشود، برای آن عكس العمل مخالف نشان ميدهند كه همين اكنون خود دراحزاب وگروه هايی تنظيم شده ويا دقيق تر بگوييم ، موقف خوبی (!) دارند. من هرگزبه عدم تغييريافتن نامها واهداف سياسی ، برای آن اعتقاد ندارم كه همه پديده ها درحال تغييرو تكامل بوده ومسايل زيادی وجود دارند كه جدا ً قابل باز نگری اند. ولی اين تغييرات
وباز نگريها، نبايد به اساس صواب ديد گروه ها واحزاب تفسير وتعريف گردند . دراين مورد بايد تمام نورم ها وقواعد طبيعی رشد وتكامل را به درستی درك ومورد استفاده قرار داده وبرصواب ومضار اين تغييرات ازتعمق فكری كار گرفته شود، نه آنكه باقومانده ونظريه پردازيهای شخصی ، درزمينه اقدام وگردن كشان(!) اين اوامر
را محكوم به خيانت وبی ديسيپلينی (!) نماييم.
اعتقاد ونظر تعدادزيادی ازرفقا اينست كه تغيير نام حزب ديروز وتجديد نظر بر اهداف برنامه وی آن ، امر مستحيل وگناه نيست .اما، اين تجديد نظرها ، ازصلاحيت افراد وگروه های كوچكی نيست كه بطور مستقلانه ودرغياب اكثريت قاطع حزبيهای ديروز ، بخود صلاحيت های نامحدود فكری وتشكيلاتی داده اند . هم چنان اين رفقا به اين عقيده اند كه اگر خانهً سياسی ،مشترك وبزرگی ساخته می شد، امكان نقل وانتقالات درعرصه های مختلف آسان تر می بود. حال كه به جای خانهً بزرگ حزبی ، خانه های كوچك وتنگ وتاريك ويا چندين خانه ومحل تجمع ساخته
شده است ، افراد وحدت طلب حزب ، راهی جز مراجعه به نام وعنوان حزبی ديروز، برای آن ندارند كه درغير اين صورت بايد به جای دونام ، ازچندين نام وچندين هيًت رهبری ، برای رفتن به سوی وحدت نام گرفته شود.
تجربه نشان داده است كه اگر به صورت غير عمدی نيز نام بزرگان ومسوولين يكی از احزاب وگروه های رفيق موجود، فراموش ويا از(قيد قلم ) باقی بماند ، نظريه وطرح پيشنهادی را ولو خيلی مفيد وجامع هم باشد ، بخاطر نبودن نام مبارك شان ، به مزمت گرفته ورد ميكنند. لذا ،خانهً بزرگ ديروز ، يگانه منبر وجايگاهيست كه همه گروه ها ، احزاب وشخصيت های رفيق ، خودرا درآن پيدا كرده ميتوانند.

بياييد تا آن وقتی كه بتوانيم خانهً مشترك خودرا بسازيم ويا بازسازی كنيم وبرنامه ، اساسنامه ، تشكيلات ، مشی سياسی ونام طرف قبول به آن خانه را باثر مشاركت وسهم گيری همه ويا اكثريت قاطع رفقا ، تدوين وتعين نماييم،
ازنام حزب ديروز وآرمانهای مقدس حزبی مان ، برای متحد شدن ووحدت مجدد وصادقانه كه خالی از هر نوع فريب وريا و مبرا ازعدم شفافيت ومنزه ازغير دموكراتيك بودن باشد،استفاده نموده وبهره ببريم وباهم يكی شويم. اين يكی
شدن ومتحد شدن ما، بدون شك تغييرات مفيد وسالمی را درجامعه ، به نفع صلح ، آزادی ، دموكراسی واتحاد وطن پرستان وكافه ً مردمان شريف وخسته از جنگ وتروريزم ، بوجود می آورد.
رفقای عزيز !
چهل وسومين سالگرد تاًسيس حزب مشترك مان را بشما صميمانه تبريك گفته، از همه ً شما همرزمان گرامی ، طلب ميكنم كه بنام مردم مظلوم ونيازمند كمك وسزاوار حرمت گذاری وبه نام ده ها هزار شهيد گل گون كفن حزب ومردم ، بياييد ، برای وحدت دوباره وصادقانه ، باب گفتگو های سازنده را بطور مسوولانه آغاز نماييم ومنتظر معجزه ها وجنبيدن اين وآن ولو دارای نقش هم باشند ،برای آن نشويد كه وقت سوزيها وامروز وفردا سازی ويا موكول كردن
كارها به وقت ديگر واشخاص ديگر، مفيديت خودرا بصورت جدی ازدست داده است.
امروز با اينكه ،برای مادير شده تلقی ميگردد ولی فردايی وجود نخواهد داشت .!
فرخنده باد چهل وسومين سالگرد تاسيس حزب دموكراتيك خلق افغانستان !
درود واحترام به مردم زحمت كش وقهرمان وطن ما !
درود به ارواح پاك همه شهدای حزب ما ، شهدای مردم ما، به ابديت پيوسته گان ما و قربان شده گان جنبش وطن پرستانه وعدالت خواهانهً افغانستان !



اين مطلب آخرين بار توسط در الأربعاء 2 يناير 2008 - 6:33 ، و در مجموع 10 بار ويرايش شده است.