حاجي وشيطان

پیرمرد افغانستانی میره به حج فراموش کرده سنگچل با خود برداره تا در مراسم جمرات گویا شیطان را با آن بزنه. برخودش فرض میدانه که حتماً حق شیطان رجیم را بدستش بگذاره. به خود میگه، اثرضربه دشنام به دشمن شدیدترازسنگچل کوفتن است پس حتماً صواب دشنام به شیطان نیز ًبیشتراست. فکر میکنه کسی دور وبرش نیست که زبان او را بفهمه، شروع میکنه به فحش گفتن به خواهر و مادر و زن وفرزند شیطان. ازقضا همزبانی درکنارش ایستاده حاجی را مورد ملامت قرار میدهد که در محل عام نباید دشنام های زننده بزند. حاجی ما که هنوزعصبانیت اش نسبت به شیطان ملعون پایان نگرفته بود با غضب رو بطرف همزبانش میکنه و میگه تو چه کاره هستی از همو روشنفکرها" در تلویزیون های جهانی افغانها، در جلسات پارلمان افغانستان و چیز فهمهای ما دراطاقهای پالتاکی دایم بهمدیگرفحش ودشنامهای غلیظ و زننده میدهند. کار من از روی حکم دین است و شیطان رجیم را توهین و نفرین میکنم، ولی فهمیده !!! ها به آدرس انسان گویا اشرف مخلوقات به همسلکان وبرادر مسلمان شان دشنام میدهند." پایان