دیکتاتور روسیه دیگر نمیخواهد سیلی بخورد

تنش ها و درگیری های لفظی و عملی میان امریکا و روسیه اخیرا بار دیگر افزایش یافته است. موضوع سوریه همچنان محور اصلی این تنش هاست؛ اما در این میان، موارد دیگری نیز وجود دارد که باعث می شود این دو کشور، به رویارویی های بیشتر تشجیع شوند.
به عنوان نمونه، سنای امریکا روز پنجشنبه گذشته، قانون ضدروسی ماگنیتسکی را تصویب کرد. این قانون در اواسط ماه نوامبر سال جاری میلادی در کنگره به تصویب رسیده بود و در صورت امضای باراک اوباما؛ رییس جمهوری امریکا اعتبار اجرایی می یابد.
ˈسرگئی ماگنیتسکیˈ؛ وکیل روسی شرکت سرمایه گذاری انگلیسی ˈهرمیتاژˈ پس از دستگیری به جرم فرار مالیاتی در سال 2009 در بازداشتگاهی در مسکو درگذشت و مرگ وی به موضوعی مناقشه برانگیز در روابط روسیه و برخی کشورهای غربی به سرکردگی امریکا تبدیل شده است. براساس قانون ماگنیتسکی، شماری از اتباع روسی از سفر به امریکا ممنوع می شوند.
سرگئی لاوروف؛‌ وزیر خارجه روسیه در واکنش به این اقدام سنا، امریکا را به دشمنی با روسیه متهم کرد و از مجلس دومای روسیه خواست که به امریکایی ها در این زمینه، پاسخ مشابه دهند و تاکید کرد که مطمئن است دوما این کار را خواهد کرد.
در تحولی دیگر، ولادیمیر پوتین؛ رییس جمهور روسیه در یک اظهار نظر صریح گفت که دوره جهان تک قطبی به سر آمده است.
پوتین روز دوشنبه در دیدار با فعالان و شخصیت های سیاسی و اجتماعی طرفدار خود گفت: شاید 15 سال پیش کسانی بودند که به وجود جهان، تک قطبی اعتقاد داشتند؛ ولی امروز دیگر چنین نیست.
وی افزود:"امروز دیگر هیچکس اعتقادی به وجود نظام تک قطبی جهان ندارد و نظام حاکم کنونی بر جهان، چندقطبی است و به این شکل تقویت می شود".
رییس جمهوری روسیه گفت که روسیه در این تغییر و تحول ژئوپولیتیکی باید جایگاه خود را بیابد... ما با داشتن سرزمین وسیع، آداب و رسوم و اقتصاد در حال رشد و توانمندی های نظامی و دفاعی خود، از عهده این هدف برمی آییم.
این تحولات افزون بر آنچه اکنون در سوریه جریان دارد نشان می دهد که جهان به زودی شاهد رویارویی و تصفیه حساب روسیه و امریکا خواهد بود. نام این رویارویی هرچه باشد، هدف از آن، بدون شک تقسیم قطب هاست.
این نخستین بار نیست که پوتین بر غرب و به ویژه امریکا به صورت صریح و علنی می تازد؛ اما ماهیت و پیام سخنان اخیر وی، بسیار متفاوت از موارد مشابه در گذشته بود. او این بار رسما به امریکا اعلام می کند که جهان از این پس نمی تواند بر پایه اراده و خواست یک کشور، اداره شود.
بحران و بن بستی که اکنون غرب و اعراب در سوریه نیز به آن گرفتار آمده اند، نتیجه زورآزمایی آشکار روسیه و هم پیمانان مقتدر این کشور در منطقه و جهان است.
روسیه پس از نزدیک به دوسال از آغاز بحران برساخته غرب در سوریه،‌ قادر شده است به عنوان یک مانع قدرتمند و جدی، اهداف سلطه جویانه غرب در این کشور را با شکست و بن بست مواجه سازد.
این در حالی است که به تعبیر پوتین، 15 سال پیش، امریکا هرگز حاضر نبود با کشوری مانند روسیه که تاوان سنگین فروپاشی ابرقدرت شوروی را بر دوش می کشید در باره سرنوشت کشوری مانند سوریه به مذاکره بنشیند؛ اما امروزه مجبور است این کار را انجام دهد و این نشانگر آن است که قدرت امریکا در جهان با شدت و سرعت عجیبی رو به افول نهاده است.
اگرچه امریکا همواره سعی کرده است منافع استراتژیک روسیه در منطقه را به بهانه های گوناگون هدف قرار دهد، کاری که در عراق و لیبیا انجام داد و همین کار را اکنون در سوریه انجام می دهد؛ اما سیر تحولات سیاسی در منطقه نشان می دهد که این روند هرگز به نفع امریکا نیست.
مساله این نیست که آنچه به نفع امریکا نباشد، لزوما از سوی روسیه طراحی یا هدایت می شود؛ اما واقع قضیه این است که تحولات سیاسی در منطقه به شکل گیری رشته نظام های مبتنی بر اسلام سیاسی منجر شده که طبیعتا حاضر نیست منافع امریکا را تامین کند؛ زیرا اسلام ماهیتا با شیوه سلطه گری امریکایی در جهان مخالف است و از جهت دیگر،‌ روسیه‌ همواره نزدیک تر از امریکا به دنیای اسلام بوده است.
در مورد لیبیا امریکا سعی کرد به محض دست یافتن به بهانه‌ ای، منافع روسیه را درهم بکوبد. همین سناریو را در مورد سوریه نیز می خواست به اجرا درآورد؛ اما روسیه، این بار با جدیت وارد عمل شد.
اکنون آنچه در سوریه جریان دارد جنگ نیابتی قطب های قدرت جهانی است و به نظر می رسد این بحران اکنون به مرحله نهایی خود نزدیک می شود که در آن امریکا و روسیه مستقیما در برابر هم قرار خواهند گرفت.