الرئيسية
أحدث الصور
آقای نجیب روشن که نشریه آزادی را فقط و فقط برای تحریک افتراق نیروهای مترقی افغانستان گشوده است از کژراهه های سیاسی به بیراهه ها راه می پیماید.
هرکی از سازمانهای مترقی موجود ناراض است ، در فرجام به همین راه میرود.
از تحریف تاریخ ح.د.خ.ا و ارایه تصویر وارونه از مبارزات و رهبران پیشین آن تا نکوهش سازمانهای مترقی موجود راه درازی بود که نجیب روشن با دو همکار دایمی سایت خود پیمود.
در بین سازمانهای مترقی موجود هم حلقه ها و شخصیتهایی جا گرفته اند که عمدا دیگران را به انزوا ترغیب و یا تحریک میکنند.ناراضها از سازمانها میبرند و به بیراهه ها میروند و در انتهای جاده ، خود و شخصیت سیاسی شان ناپدید ومضمحل میگردد.
آنوقت دیگر به ستایش طالب و دیکتاتوری میپردازند و "دلیل منطقی "هم میاورند :یک کارشناس ایرانی چنین گفت.
مرحبا به این استدلال و منطق.
فردا اگر عربی دیگری بیاید و بگوید زنده باد جهاد امریکا در افغانستان، بعید نیست که نشریه آزادی نجیب روشن لبیک گوید.
اگر چنین است ، پس این همه تظاهر به چپگرایی و سرخ نمایی ودیگران را سرخ سبز وسیاه خواندن برای چیست؟
شما را از سازمانهای خود دور نگهداشتند و آنهم به تقصیر خود تان.اگر سازمانی نیست ،عقیده ،آرمان و... را در تاق بلند گذاشتید و گفتید:
الوداع، برایم شهرتی نیاوردید.
ودر اخیر:
این برگشت طالبان که شما برای آن لحظه شماری میکنید دیگر محال است ولو امریکا وکرزی اینرا بخواهند. حقیقت این حرف را زمانی درک میکنید که در تعطیلات بعدی به کشور بروید.
جهادیها دیگر هم توان حفظ حضور در جامعه راندارند.
شاید درین دوحرف طلسمی نهفته باشد که در دهه های آینده فاش گردد.
آقای روشن!
این حرف پندار را به یاد داشته باشید:
نه طالب برمیگردد ونه جهادی دیگر به قدرت میرسد با آنکه تلاش بیهوده در هردو سمت صورت میگیرد.
همین" انارشی" به ازآن دیکتاتوری!!!
پندار
متن نوشته جدید ن.روشن
«ديکتاتوری» بهتر است از «انارشی»!
اگر «طالبان» بتوانند انارشی کنونی در افغانستان را از بين ببرند، بگذار بيايند!
گردانندهء «آزادی»، در کنفرانس مؤرخ 25 جنوری پارلمان دنمارک، اشتراک فعالانه نمود
اگر «طالبان» بتوانند انارشی کنونی در افغانستان را از بين ببرند، بگذار بيايند!
گردانندهء «آزادی»، در کنفرانس مؤرخ 25 جنوری پارلمان دنمارک، اشتراک فعالانه نمود
امروز 25 جنوری، در مقر پارلمان دنمارک، کنفرانس و گفت و شنودی در قبال افغانستان که به پيشواز کنفرانس مؤرخ 28 لندن تدارک ديده شده بود، داير گرديد.
در اين کنفرانس مجموعاً پنج سخنران وجود داشتند که در پايان به سوالات حاضرين و ژورناليستان پاسخ داده شد. گردانندهء «آزادی» نيز در اين کنفرانس حضور داشت و در پايان سوالاتی را مطرح کرد.
و اما متأسفانه هيچ سخنران افغانی در اين کنفرانس وجود نداشت و در عوض يک تن از شخصيت های سياسی کشور ايران آقای «فرهنگ جهانپور» که در کشور انگلستان اقامت دارند، در مورد سوابق تاريخی و اتنيکی افغانستان به کنفرانس معلومات می دادند.
تدوير چنين يک کنفرانس در مورد افغانستان ولی بدون سخنران افغانی، علاوه از اينکه ثابت کنندهء اشغال افغانستان است، اين حقيقت را نيز نشان می دهد که در ادارهء پوشالی موجود افغانستان، هيچ شخصيت متفکر، متخصص و سياستمداری که بتواند در همچو کنفرانسها اشتراک و از کشورش نمايندگی کند، متأسفانه وجود ندارد.
نگارنده يکی از پُرسشهايش را در همين رابطه، با اين عبارت به کنفرانس ارائه داشت، که چرا در چنين يک کنفرانس، هيچ سخنران افغانی وجود ندارد، در حاليکه دهها و صد ها افغان تحصيلکرده و متخصص و وارد در مسايل افغانستان، همين اکنون در کشور های غربی و حتی در همين کشور دنمارک اقامت دارند، اما در عوض از يک فرد ايرانی دعوت شده است، که در پايان با تائيد يک تن از مسؤولين کنفرانس واقع گرديد.
از صحبت های جسته و گريختهء سخنرانان می گذرم، چه تکراری، چوکاتی و شکل خبری داشتند، اما آنچه قابل توجه بود، اشارهء آقای فرهنگ جهانپور در مورد آيندهء افغانستان است. ايشان با وضاحت بيان داشتند که ديکتاتوری بهتر است از انارشی و لذا اگر طالبان بتوانند انارشی موجود را از بين برند، بگذار به صحنه بيايند./
ن. روشن
لا يوجد حالياً أي تعليق