الرئيسية
أحدث الصور
.
جلالی صلاح یافت
جناب محترم دکتور صلاح الدین سعیدی طی مضممونی تلاش نموده اند تا، باوجود آنکه به گفتهء خود ایشان مصروفیت های فراوان دارند، مقالهء اینجانب را که تحت عنوان جلالی تمثالی از الیناسیون از طریق بعضی از سایت های انترنتی انتشار یافته بود، نقد نمایند.
نخست از همه میخواهم از توجه ایکه ایشان به نوشتهء این قلم نموده اند اظهار سپاس نموده، به هموطنان خویش از آغاز درک آزادی بیان و نقد نویسی در کشور عزیز ما افغانستان که تحت این نام تا کنون ـ اکثراً در مسایل جانبداری و یا مخالفت با شخصیت های حقیقی و حکمی، بخصوص در عرصهء سیاست ـ به دشنام نامه ها توسل و عفت قلم نادیده گرفته میشد، تهنیت عرض نمایم؛ زیرا جناب سعیدی، باوجود محبتی که به آقای جلالی دارند، عفت کلام را نگهداشته اند که بنده از ایشان متشکرم.
نخست از همه میخواهم به جناب دکتور سعیدی اطمینان دهم آنچه را که من تحت عنوان جلالی تمثالی از الیناسیون نوشته ام ناشی از نفرت و خصومت نسبت به شخص و یا گروپی مشخصی از اشخاص نه؛ بلکه از انتهای محبتم نسبت به ملتیست که تاریخش را با خون نوشته و بیش از سه دهه بخاطر آزادی و حفظ وقار ملی و تاریخی خویش جوانانش را به استقبال شهادت فرستاده است.
دوم اینکه از عدم موجودیت کلمهء الیناسیون در آنهمه قاموسهای که نوشته اید تعجب کردم. به هر ترتیب الیناسیون در لغت به مفهوم جن زده گی آمده و مقصد از آن حلول کسی و یا چیزی در وجود فرد است که در نتیجه شخص مذکور هویت حقیقی خویش را از دست داده و آن کس و یا شئ را عین خود احساس نموده و از همان آدرس سخن میگوید.
الیناسیون در ابتدا مفهوم حقوقی داشت که بعد ها توسط فیلسوف مشهور آلمانی بنام هگل، با تفریق میان آزادی داشتن و آگاهی داشتن از آزادی وارد فلسفهء اروپائی شد و بعد ها کارل مارکس آنرا شامل مباحث جامعه شناسی نمود.
ولی در هر صورت الیناسیون به مفهوم بیگانگی از خود و حضور چیزی دیگری در وجود شخص بجای اوست.
جناب محترم سعیدی انتقاد شما را در مورد ننوشتن مرادف فارسی کلمهء الیناسیون پذیرفتم؛ مگر باید ګفت که نوشتن مرادف فارسی مفهوم لغوی این کلمه توانائی تفهیم مقصدی را که این کلمه در ساحه فلسفی و جامعه شناسی ارائه مینماید به خواننده ندارد. نوشتن مرادف فارسی مفهوم لغوی آن پیشتر از کلمهء فکتور و بخصوص انتگراشن که شما از آوردن مرادف فارسی مفهوم لغوی آنها ابا ورزیده اید، ذهن خواننده را آزار خواهد داد.
سوم اینکه تعجیل در خوانش و نقد و یا هم ابراز نظر، بخصوص در مسایل سرنوشت ساز نه تنها حلال مشکلی نمیشود؛ بلکه به مشکلات افزوده و خواننده را در ابهام قرار میدهد.
طوریکه ملاحظه میگردد شما در قسمت اخیر اکثر نوشته های خویش از عدم مرور دوباره غرض تصحیحات لازم به خواننده عذر میآورید. از این مساله میتوان دوگونه استباط کرد: یکی اینکه اصلاً به موضوعیکه مینویسید و یا هم خواننده آن اهمیت قایل نمیشوید و دوم اینکه شاید خود را ازهمه داناتر و عاقلتر میپندارید که یقین دارم هردو حالت در مورد شما منحیث دکتور علوم سیاسی ایکه تحقیقات در مرکز مطالعات استراتیژیک یک مملکت را عهده دار است صدق نمینماید.
صرفنظر از نوشتهء اینجانب به عنوان مبتدی دبستان سیاست، زمانیکه برای رئیس جمهور کشوری نامه ای نوشته و راه های حلی را برای برون رفت از مشکلات موجود پیشنهاد مینمائید، اجازه دهید از شما تقاضا نمایم تا حد اقل یکبار آنرا مرور نمائید، اگر وقت کافی برای مرور دوبارهء آن ندارید ، اصلاً ضرور نیست سر خویش به همچو مسایل به درد آورید.
چهارم اینکه هرگاه خواننده محترم تفاوت میان مارکسیسم ـ لینینیسم را با مارکسیسم که در اتخاذ سیاست راهء رشد غیر سرمایه داری توسط لینین نهفته است بداند، فرق میان کشور های بلاک سوسیالیستی و کمونیستی را با کمونیزمی که مارکس و انگلس معرفی میدارند نیز دانسته و این جملهء مرا که شریعتی نیز همچون متفکرین ایدئولوژی کمونیزم به این امر معتقد است که به تغییر انسان از طریق درونش میتوان نایل آمد مورد بحث نمیدانست.
پنجم و آخر هم در ارتباط با شخص آقای جلالی :
این قلم در نوشتهء خویش تحت عناوان جلالی تمثالی از الیناسیون خود به مشکل ترجمه اشاره نموده ام که بدون شک مشکل پیچیدن به فروع را از قبل مرفوع نموده بودم. بناءً پرداختن مجدد به آن و در نهایت چسپیدن به آن به عنوان یگانه ادله نمیتواند قناعت خواننده را فراهم نماید. آنهم زمانیکه هیچ اسمی از مترجم برده نشده و صرف اسم نگارندهء متن انگلیسی نوشته شده باشد.
شما فرموده اید که خارجی ها برای حفظ منافع خویش به افغانستان آمده اند و این کدام سر و امر مخفی نیست، باید به منفعت متقابل توجه کرد.
اینجانب قبل از نصایح شما در مضومنی تحت عنوان چگونگی تشخیص بهترین کاندید پیرامون اثر پذیری اعضای جامعهء بین المللی از شرایط موجود در یکی از آنها نوشته و بر اهمیت منافع متقابل تاکید نموده بودم. مفیدیت متقابلی که هیچگاهی در حضور همچو جلالی ها در راس قدرت متصور نخواهد بود.
اگر دو شریکی شرکت تجارتی ایرا افتتاح و یکی از شرکا پسر و یا یکی از اقارب خویش را به عنوان نمایندهء شریک خویش در معاملات پیشنهاد نماید، آیا شریکش خواهد پذیرفت؟ آیا میتوان در چنین حالات از منفعت متقابل صحبت کرد؟
قرارگرفتن آقای جلالی در پست ریاست جمهوری افغانستان نیز به همان مفهوم پذیرفتن پسر شریک و یا رقیب معاملاتی به عنوان نماینده خویش است که هیچ نوع منفعت متقابل را نمیتوان از آن انتظار داشت.
شما بخاطر توجیهء سخنان آقای جلالی نوشته اید که در صحبت نمیشود از موضع گویا دشمنی صحبت کرد، زیرا، به فرمودهء شما در صورت همچو برخورد اولاً به نشر نمیرسد و دوم اینکه رسالت خویش را نوشته دشمنانه اداء نمیکند.
آیا ګفتن اینکه سیاست امریکا و متحدین آن در کشور ما افغانستان ناکام است به جای این گفته که ما در آستانه ی ناکامی در افغانستان هستیم، موضعگیری دشمنانه تلقی میشود؟ چنین تصور نیز بخشی از الیناسیونیست که توضیح آن ایجاب گشایش صفحهء ۱۶۰۱ لغتنامهء شما را مینماید.
جناب جلالی در هنگامیکه در راس وزارت داخله قرار داشتند نتوانستند به اهداف خویش از طریق قناعت شخص رئیس جمهور نزدیکتر شوند، چگونه خواهند توانست منافع جامعهء بین المللی، بخصوص کشور های ذیدخل در قضایای افغانستان را در نظر گرفته به نتایج متقابلاً مفید دست یافت؟
حقیقت این است که آقای جلالی فقط به قدرت میاندیشد و قدرت را یگانه وسیلهء دستیابی به اهداف میداند.
او که با وجود تقاضاهای مکرر هواداران افغانی اش الی چراغ سبز اقای خلیلزاد جرئت ورود به افغانستان را نداشت، برعلاوهء آنکه از آدرس یک تبعهء امریکائی صحبت میکند، باتوجه به مسلک نظامی اش، فرد فوق العاده دیکتاتوری نیز خواهد بود که پیشتر و بیشتر از هر چیز در صدد ارضای عقده های دوران وزارت امور داخله اش خواهد شد.
محمد قاسم هاشمی