الرئيسية
أحدث الصور
آقایی بنام ج کمال در سایت مشعل متن آقای پرشور راچنین ویرایش کرده است:
نسبت عدم تما س به مطالب اساسی سخنان تعدادی از سخنوران درآن جلسه دریگانه گزارش رسمی یکی ازسایتها ،(شا ید منظور نویسنده چنین باشد: نسبت عدم تما س به مطالب ا ساسیی سخنان تعدادی از سخنو ران در آن جلسه ,که در یگا نه گزا رشی یگا نه سایت رسمی انتشار یافت,) ضرورت آن احساس گردید که به این کمبود برای آن رسیده گی شود تا رفقاودوستان محترمیکه درآن جلسه حضور نداشتند و ازنحوهً برخورد ونظریات رفقای سهم گرفته در ابراز نظرهای آن جلسه درمورد متن صحبت ها و اهداف آنها گزارش ومعلوما تی برای شان ارائه نشده است ؛ باخبر گرد ند .
در پاسخ به آقای کمال باید بنگارم که:
نه متن پرشور درست است و نه ویرایش شما.
آقای پرشور فقط چند واژه را کنارهم گذاشته ونتوانسته است جملهء فارسی بسازد.جمله وسیله انتقال مفاهیم است.ازینرو، ترکیب نا هنجار واژه ها در جمله های شما و پرشورپیامی را به خواننده نمیرساند.
آقای کمال !
جمله شما نیز فاقد مفهوم و پیام است.
پرشور باید دیدگاه خود را در ترکیب آتی واژه ها و جمله ها بیان میکرد و بدینگونه:
چون متن سخنرانیهای معدودی از بیانیه دهنده ها در سایت مشعل(سایت رسمی...)به نشر نرسیده،من (جلیل پرشور) تصمیم گرفتم تا آنرا ( آنها را؛ هردو درست است.) برای کسانی(دوستانی ، رفقایی...) آماده سازم که در جلسه حضور نداشتند.
نمیدانم شما چه را ویرایش کرده اید؟
این (ی) اضافی شما پرسش برانگیز است.شاید شما آنرا به نقل از جزوهء دستور زبان دری اتحادیه نویسنده ها گرفته باشید. آن جزوه خود مملو از کمبودیها و نارساییها است...
دوم: به یاد بسپارید که در جمله فارسی بعد از حرف ربط که( ، یا ؛) نمیگذارند.
اگر سخن مرا نمیپذیرید، گران ارج نبی عظیمی همکار دایمی تارنمای مشعل را بپرسید.
من فقط به جملهء نخست پرشورو ویرایش اول شما اشاره کردم.مشت نمونه خروار.
اگر مایل به دوام بحث هستید ، اشاره های بعدی و مفصل خود را نیز مینگارم .
پرسش ِ دوستانه ( بمن ننویسید : پرسشی دوستانه) از شما آقای نگارنده مستعار، آقای کمال:
شما که هذیان را هزیان و مرهم زخمها را مرحم مینگارید ، چگونه بخود حق ویرایش نوشته های دیگران را میدهید.
با عرض حرمت
نگین از دهلی جدید