پندار نو

هل تريد التفاعل مع هذه المساهمة؟ كل ما عليك هو إنشاء حساب جديد ببضع خطوات أو تسجيل الدخول للمتابعة.
پندار نو

سایت مستقل و غیر وابسته به احزاب و گروه های سیاسی


    سپنتا: جامعه و ارگان ها فساد پذير اند

    avatar
    admin
    Admin

    تعداد پستها : 7126
    Registration date : 2007-06-20
    20080614

    سپنتا: جامعه و ارگان ها فساد پذير اند Empty سپنتا: جامعه و ارگان ها فساد پذير اند

    پست  admin


    سپنتا: جامعه و ارگان ها بصورت نورمال فساد پذیر اند



    سپنتا: جامعه و ارگان ها فساد پذير اند 0,,2335238_1,00


    داکتر رنگين دادفر سپنتا، وزير خارجه افغانستان


    نشست پاريس با وعده 21 ميليارد دالر کمک بيشتر به افغانستان به پايان رسيد. آيا مسوولان حکومت در کابل که خواهان 50 ميليارد دالر بودند با نتايج کنفرانس پاريس راضی اند؟


    سيد روح الله ياسر خبرنگار راديو صدای آلمان اين پرسش را با داکتر رنگين دادفر سپنتا در پايتخت فرانسه يک روز بعد از ختم اجلاس در ميان گذاشته است. او در ضمن از وزير خارجه افغانستان در مورد فساد اداری و چور و چپاول پول های امدادی از جانب مسوولان پرسيده است.

    دويچه ويله : آقای سپنتا کنفرانس افغانستان در پاریس پایان یافت، نظر شما در رابطه با نتایج این نشست چیست؟



    سپنتا: همانگونه که برنامه ریزی شده بود، کنفرانس عمدتاً شامل دو بخش بود. بخش اول شامل ارزیابی دست آورد های افغانستان و کمی و کاستی ها در این زمینه بود. به ویژه بررسی دو و نیم سال گذشته، یعنی از زمان برگزاری کنفرانس لندن تا امروز. بخش دوم را موضوع قبول استراتیژی یا راهبرد انکشاف ملی افغانستان برای پنج سال آینده تشکیل میداد.

    در بخش اول همه شرکت کننده گان دست آورد های افغانستان را در زمینه های معارف، تقویت نهاد های دولتی، صحت عامه و ایجاد پروژه های زیر بنایی را مورد تأیید قرار دادند. در ضمن کمبودی های که ماهم به حیث مسؤولان حکومت افغانستان به آن آگاهی داریم مورد بررسی قرار گرفت، مانند ضعف نهاد های دولتی در عرصه خدمات عامه، مسأله فساد اداری، مشکل مواد مخدر و مشکل قانون پذیری در افغانستان. همچنان تقاضای افغانستان از جامعه جهانی برای پنج سال آینده، که در نهایت تقریباً پنجاه ملیارد دالر بود مورد بحث قرار گرفت. این پولی است که باید در بخش های چون امنیت، دولت سازی و دولت مداری خوب و نیز توسعه و انکشاف به مصرف برسد. در این راستا تعهدی که از جانب جامعه جهانی صورت گرفت، بالاتر از آنچه بود که ما انتظار آنرا داشتیم.



    سپنتا: جامعه و ارگان ها فساد پذير اند 0,,1237190_1,00
    سپنتا: بيشترين کمک از جانب ايالات متحده امريکا صورت گرفته است



    دويچه ويله : دقیقاً چه مقدار پول در این کنفرانس به افغانستان تعهد گردید؟



    سپنتا : دقیقاً 43 ملیارد دالر پول ایکه قبلاً وعده داده شده بود و تازه 21,4 میلیارد دالر پول جدید برای کمک به افغانستان تعهد شده است. باید تآکید نمایم که وعده ایکه امریکا برای ما در این راستا داده است مبلغ 10,2 میلیارد دالر برای دوسال آینده میباشد. بنابراین امریکا دوسال بعد یعنی برای سه سال آینده استراتیژی انکشاف ملی احتمالاً پول های بیشتری را در اختیار ما خواهد گذاشت.



    به این اساس به صراحت میتوان گفت که این رقم بالاتر از آنست که ما تقاضای آنرا نموده بودیم. اکنون سوال به ما راجع میشود که ما چگونه میتوانیم ظرفیت های دولت خود را بالا ببریم و چگونه جامعه جهانی را قانع بسازیم، تا این پول بیشتر از طریق بودجه دولت افغانستان و ارگانهای دولت افغاسنتان به مصرف برسد. باید افزود که اکثر سخنرانان نیز تأکید بر آن داشتند تا بیشتر این پولها از بودجه دولت افغانستان باییست به مصرف برسد. اگر یک سوم پولهای وعده داده شده در اختیار دولت افغانستان گذاشته شود، موفقیت بسیار بزرگیست.



    دويچه ويله : یکی از گلایه های دولت افغانستان از جامعه جهانی این بود که بسیاری از کشور های که به افغانستان وعده امداد مالی داده بودند به قرار خود وفا ننمودند، این موضوع در پاریس هم مطرح شد؟



    سپنتا : واقعیت اینست که بخش اعظم پول های وعده داده شده، بخصوص از جانب کشور های بزرگ و مهم پرداخت شده اند، اما آنچه که خواهش و آرزوی دولت افغانستان است اینست که این پولها بیشتر از طریق بودجه دولت افغانستان یا از طریق صندوق بازسازی افغانستان و یا هم از طریق بودجه انکشافی دولت افغانستان به مصرف برسد. در این راستا با کمال تآسف فقط بیست درصد تمام کمک های که به افغانستان صورت گرفته، توسط دولت افغانستان به مصرف رسیده است، یعنی 80 درصد کمک ها از جانب خود کشور های کمک کننده و سازمان های بین المللی به مصرف رسیده است.



    سپنتا: جامعه و ارگان ها فساد پذير اند 0,,2554035_1,00 سپنتا: ما بدون حمایت جامعۀ جهانی نمی توانیم فاسدان را به پیشگاه قانون بکشانیم





    دويچه ويله : این پول های کمک شده آیا قرضه است یا بخشش؟



    سپنتا : تمام پول هاییکه به افغانستان وعده داده شده اند، یعنی 21,4 میلیارد دالر، کمک های بلاعوض اند.



    دويچه ويله : طوریکه شما خود اشاره کردید یکی از موانع بزرگ در راه دولت سازی و بازسازی فساد اداری بوده است. چه تضمینی حالا وجود دارد و چه راه کارهای را دولت روی دست گرفته که این مشکل را بر طرف کند؟



    سپنتا: موضوع فساد و فساد اداری یک مسألۀ بسیار پیچیده است. یعنی تنها موضوع رشوه گیری صد و یا دوصد افغانی توسط یک کارمند عادی افغانستان نیست، بلکه پیمانۀ بزرگتر از این دارد. با کمال تأسف فساد به انواع گوناگون و در سطوح مختلف دولت افغانستان وجود دارد. افزون بر آن رشوه گیری و رشوه ستانی، غصب مال و ملک مردم، تجاوز به حریم مردم افغانستان، مشکل به اصطلاح خویشخواری و فرهنگ وسیله و واسطه است که دقیقاً پیاده ساختن اصل شایسته سالاری را در افغانستان ناممکن می سازند. متأسفانه در افغانستان با هر کسی که بنشینید علیه فساد گپ میزند، علیه رشوه و واسطه بازی گپ میزند، ولی خود همین افراد بعداً در حضور شما واسطه میشوند. آنها از پر رویی، از ابزار سیاسی و از ابزار دیگر غیر مشروع استفاده میکنند.



    فساد یک پدیدۀ فراگیر است. ما از یک طرف در نتیجۀ جنگ، بیوروکراسی ناکارا و فاسد این مشکل را به عنوان یک چالش جدی پیش روی خود داریم. از طرف دیگر آمدن مقدار زیاد پول از طرف جامعۀ جهانی به افغانستان هم موجب بروز نوع دیگری از فساد میشود، که به دلیل عدم شفافیت، ما کدام حاکمیتی بر آن نداریم. یکی اینست که برخی از کشور های که در افغانستان با ما در بازسازی کمک میکنند، با کمال تأسف با جنایتکاران و غاصبان روابط تنگاتنگ دارند، و از آنها به عنوان سرباز، به عنوان جنگجو و به عنوان پهره دار و محافظ استفاده میکنند. بعضی از کشور های که روابط اتنیکی را مورد استفاده قرار میدهند تا از جنایتکاران حمایت بکنند، و این باعث میشود که یک نوع فرهنگ معافیت در افغانستان پایدار و محکم بماند. از جانب دیگر، بدلیل ضعف نهاد های دولت افغانستان، ما بدون حمایت جامعۀ جهانی نمی توانیم مثلاً فاسدان را بزور به پیشگاه قانون بکشانیم.



    نوع دیگری از فساد مثلاً فساد از طریق قرارداد هاست. در یک مثال فرضی نه حقیقی میتوانیم بگوییم که اگر یک شرکت برای احداث یک جاده صد میلیون دالر قرارداد می بندد، بعداً این شرکت همین کار را با شرکت دیگر به 80 میلیون دالر قرار میبندد و شرکت دومی به همین ترتیب با شرکت سومی قراداد شصت میلیون دالری را برای احداث همان سرک امضاء میکند. بالاخره شرکت سومی و یا چهارمی کار را انجام داده و هریک از این شرکت ها بیست بیست درصد پول دریافت میکنند. در نتیجه جادۀ مورد نظر با شصت میلیون دالر ساخته میشود و قیمت اصلی آن هم همین است نه صد میلیون دالر. این در نتیجه مؤثریت کمک ها را کاهش میدهد.



    سپنتا: جامعه و ارگان ها فساد پذير اند 0,,3172622_1,00 سپنتا: وضع نسبت به چهار سال قبل به مراتب بهتر است



    ما درین رابطه با جامعۀ جهانی توافق کردیم که باید میکانیزم های نظارت مشترک برای شفافیت و حسابدهی بوجود بیاوریم، هم افغانها و جامعۀ جهانی، تا با این نوع فساد هم در افغانستان مبارزه صورت بگیرد. از جانب دیگر مبارزه با فساد در درون دستگاه دولتی ایجاب میکند که ما از طریق ایجاد ارگان های مؤثر نه ارگان های موازی، کوشش کنیم افراد فاسد را به پیشگاه قانون و محکمه بکشانیم و آنها را از طریق اجرای مجازات قانونی و مشروع تابع قانون بسازیم.



    دویچه وله: فکر نمیکنید که دولت با کسانیکه در فساد اداری دست دارند تساهل میکنند یا اینکه مدیریت خوبی وجود ندارد؟



    سپنتا: شاید پاسخ سوال مجموعۀ از اینها باشد. مشکل ما اینست که وقتی شما به عنوان منتقد یا تحلیلگر صحبت میکنید دست باز دارید، چون در آنصورت شما از آرزو ها و آنچه که باید باشد صحبت میکنید. اما وقتی شما به عنوان سیاست ساز یا مجری صحبت میکنید، از آنچه میتوانید حرف میزنید. با کمال تأسف ما در موارد زیادی هنوز هم در برخورد با مثلاً افراد طراز اولی که مثلاً به قاچاق و فساد دست میزنند، آنطور که بایست از توانایی برخوردار نیستیم. حکومت افغانستان از این توانایی برخوردار نیست. گرچه امروز وضع بمراتب بهتر از چهار و نیم سال قبل، که من به افغانستان رفتم، است.



    یعنی حکومت رییس جمهور کرزی تا حدود زیادی درین راستا پیشرفت کرده. بطور مثال ما در حدود بیشتر از 700 کارمند دولت را که متهم به فساد بودند و دستگیر شدند به محکمه کشاندیم. در میان آنها والی ها، معاون های والی، معیین های وزارت خانه ها هستند. البته قبول میکنم که پیمانه فساد بیشتر از این است. دلیل اول ناتوانی ارگان های دولتی و دلیل دوم گسترده گی فساد در افغانستان است.



    دولت هنوز نهاد های مکمل و نیرو مند ندارد. فساد پذیری این جامعه خود مشکل دیگریست. مثلاً در گذشته هم رشوه گیری وجود داشت، ولی در زیر میز. امروز اما برعکس است. جامعه و ارگان های جامعه بصورت نورمال فساد پذیر اند. درست است که مردم ناراحت هستند و فحش میدهند، اما در همسایگی آنها در کنار آنها و یا خود آنها هم از جملۀ رشوه ده ها و رشوه گیر ها هستند.

    اما مشکل اساسی طوریکه گفتم یک کارمند پایین رتبه ایکه معاش ناچیز دارد نیست، البته آن هم بد است و به این معنی نیست که من بخواهم به توجیه بپردازم، اما فساد در افغانستان پیمانۀ بالاتر و بزرگتر دارد.

    دويچه ويله
    مُشاطرة هذه المقالة على: reddit

    لا يوجد حالياً أي تعليق

      مواضيع مماثلة

      -

      اكنون الجمعة 29 مارس 2024 - 8:29 ميباشد