حلوا خورک سر قبر

نویسنده : شکور خوشه چین



حلوا خورک سر قبر

جناب محترم آ قای ........!

از قد ردانی تان تشکرمینکنم که گفته اید.

گرانقدر خوشه چین!

بخواست شما چند حرفی را به "زبان توده ها" بیان کردیم .امیدواریم آنرا پاسخ کوتاه و پایان مباحثه کنونی بپندارید.

با عرض حرمت

حلوا خورک سر قبر

با آ نکه به همه صفات قیافه وقواره واسم ولد شما بلدیت و شناخت کامل دارم ازینکه گفته میشود "سرمردان" پوشیده است. ازمعرفی اسم بنا برعرف وعادت جوان مردان پرهیز مینمایم! نتیجه گیری پائینی شمارا به مثابه نصیحت پدرانه ارزیابی مینمایم !جناب محترم کنون خودم یک انسان شصت و یک ساله میباشم، ازحالت طفولیت و نوجوانی بیرون آمده ام دارد که ما و شما در جملۀ شیخ های فانی محا سبه شویم، ازجمله شصت ویک سال عمر سپری شده ام 43 سال پیوسته عمرم دردنیای سیاست سرمایه گذاری گردیده است ودرکورۀ فقرونامرادی بخاطروطنم، انسان وطنم وهم مسلکانم وهم قشر وهم طبقه ام به مانند گل خام به خشت پخته مبدل گشته ام، بنآ من کلخی نمیباشم که درآب مانده شوم وراه برگشت برای عابرین وجود نداشته باشد.

ولی شماگویا اینکه ازیک موضع کاملآ مسلط ودارای امکانات مادی ومعنوی برخوردارباشید. این موقف وموضع را ازلحاظ زمانی درقبال قضایای پرخم وپیچ تاریخی کشوربه مانند"دریک دست شمشیرودردست دیگرقرآن"ارزیابی مینمایم. "شتر به یک دانگ" دانگ که موجود نباشد چه کرده میتوانی، باید که به تعهد اخلاقی و انسانی خود مان که دربرنامه ما وجود داشت « خدمت به خلق و توده ها» وفادار باقی بمانیم ازینکه شرایط برای ما متود جدید مبارزه را میدهد راهی است که پا لیسی میکرهای نسل امروزی برای خود میسازند تنها وتنها حق من و تواین است که از اشتباهات خود برای نسل نو بیان نمائیم و بگوئیم که درعمل کرد های خود اشتباه نکنید. ما غریب و غریب و دوده غریب مجبورهستیم با همین غربت خود بسازیم و همگام با توده های رنجدیدۀ کشورمان یکجا به سوی سا زنده گی و با لنده گی حرکت نمائیم. کشورمارا شرایط جنگ تحمیلی دگرگون ساخت، کسانی کشور مارا ویران و دگرگون ساخته اند که شاید خودت علاقۀ رفتن درآن دروازه را داری و یا احتما لآ تعهد سپرده باشی، مگرجناب شما به آدرس،حلقات سیاسی کلمۀ ریز را استعمال نموده اید،به عادات ورسوم توده های ملیونی کشورخودت بی حرمتی کرده اید، به آدرس چاپ اندازان وقره قلی پوشان تعرض نموده اید، به هرحالت باید که عذرخواهی نمائی.مطلب دیگری که به عرض برسانم این است که نام های دیروزرا درردیف نام های امروز نیاری، هرچه بود بود،درو جود شخصیت های دیروز حادثه رخ داد، نیم جهان برایش انقلا ب گفت نیم جهان برایش کودتا گفت « سپکجا » هم در زمانش، انقلاب را نفی کرده بود. هرچه بود یک حادثه تاریخی بود در پشت سر این حادثه مهره های بودند که شهامت از سر وروی شان فوران میکرد. شمارا و در حقیقت جنبش چپ را روی صحنه کشان کشان آ ورد ودارای این نام و آن نام وآوازه ودبد به شده اید وتو امروزبه کدام پرروئی میگوئی که آن شخصیت هارادردیف شخصیت های امروزی حساب نکنی ،ضرب المثل داشتیم که حلواخورک سر قبر، وباید شما جناب حلواخورک سرقبر دیگر ازین حرف های بلند پروازانه دست بردارگردید، جنبش پیشرو مسیر خودرا پیدا مینماید نه تومانع حرکت جنبش شده میتوانی و نه مه مگر اینکه به اتفاق هم دست به دست هم دهیم پیشروی جنبش را به راه مثبت ممد واقع شویم. دراخیراگرحرفی باقی نباشد برای گفتن باقی نباشد صحبت را به پیان میرسانیم.

جناب خوشه چین!

شما کوشش نکنید نامهای دیروز را امروز دریک ردیف قرار دهید. جامعه دگرگون شد. آرایش نیروها و اندیشه های انسانها دگرگون شدند و ...

معدودی از افراد یکه دیروز صدر نشین حاکمیت بودند ، دیگر خود مایل به تداوم مبارزات نیستند. زیرا در روند مبارزات بعدی نه "مقام و نه شان و شوکت قدرت"متصور است و نه ارتشی و نه همرکابی. آنها افراد همان دوران بودند و با واژگونی حاکمیت نقش آنها نیز به پایان رسید.

معدودی دیگر سی سال پیش در هفت ثور کودتا کردند تا فیودالیته را با ساختار ها و سنتهای زهر آکین آن محو کنند اما امروز دیگر خود درین ساختار ها منحل شده اند و بجای نکتایی سرخ ترجیح میدهند تا لنگی و پکول قبیله و تبار خود را برسر کنند. این حق مسلم آنهاست و ما وشما را کمتر به آن ربط و غرض.

گرانقدر خوشه چین!

بخواست شما چند حرفی را به "زبان توده ها" بیان کردیم .امیدواریم آنرا پاسخ کوتاه و پایان مباحثه کنونی بپندارید.

با عرض حرمت و محبت

پندار










اين مطلب آخرين بار توسط گرداننده در الثلاثاء 20 مايو 2008 - 4:18 ، و در مجموع 1 بار ويرايش شده است.