این مصاحبه جز ترجمه هایی است که آقای فیاض نجیمی، گردانندهء سایت دیدگاه برای روشن ساختن جوانب و ابعاد شخصیت و اندیشه های تاکنون کتمان شدهء شادروان ببرک کارمل به نشر میرساند.پس از نشر این مصاحبه ،آقایی بنام قدیر فضلی در سایت اصالت آنرا گفت وشنود خواند؛ نه مصاحبه. بدون شک ، گرداننده گی سایت مستلزم شناخت از واژه های معمول در ژورنالیزم است .مصاحبه چیزی دیگری به غیر از گفت وشنود نیست.اما این آقا فقط برای بیان یک غرض، چند حرفی را بعنوان مقدمه در آنجا اضافه کرده است :جهان، نام خانواده گی رهبر جدید افغانستان را در روزهای واپسین سال ۱۹۷۹ شناخت.
نخست، باید بشما یاد آور گردم که در نگارش از گذاشتن علامه های زاید انصراف کنید. درست آن چنین است:جهان نام خانواده گی رهبر جدید افغانستان را در روزهای واپسین سال ۱۹٧٩ شناخت.برای برگردان متن، نه تنها دانستن زبان خارجی بلکه شناخت قواعد دستوری و اصول نگارش هردو زبان ضروری پنداشته میشود. این یک حقیقت است:شهروند های جهان نه تنها با نام او بلکه با نام افغانستان پس از رویدادهای سال ۱۳۵٧ خورشیدی آشنا شدند.
سوم : من چندی پیش بشما بیان داشتم که با شما کاری ندارم ؛ شما چرا در صدد دریافت بهانه ها برای تبارز عقده های خود هستید؟
اما یک حقیقت دیگر: زنده گی شخصی شادروان ببرک کارمل با حیات سیاسی او چنان در پیوند بود که از آن فقط نزدیکترین دوست و همرزمش ، شادروان محمود بریالی آگاهی کامل داشت. زنده یاد محمود بریالی ، همانند برادر ارشدش برای حفظ همبستگی نیرو های مترقی کشور حقایقی را که ما در صدد دریافت آن هستیم ؛ نخواست بیان کند.شادروان محمود بریالی با الهام از اندیشه های سیاسی ببرک کارمل و بويژه اندیشه های دور واپسین زنده گی او، طرح تاسیس نهضت میهنی ( بعدا ، نهضت فراگیر دموکراسی و ترقی ) را پی ریزی کرد. تشکلات خرد وريزیکه از پیکر ح.د.خ.ا جدا شدند، تاکنون از مبانی این اندیشه ها آگاهی ندارند و سایت اصالت هم بر مبنای همین ملحوظ تصویر دیگری از شخصیت و اندیشه های اصلی شادروان ببرک کارمل ارایه میدهد.
تا جاییکه من اطلاع دارم ،اکثر اعضای خانوادهء شادروان ببرک کارمل عضویت نهضت فراگیر دموکراسی و ترقی افغانستان را دارند. آنها در بیان حقایق و اسرار حاکمیت ج.د ا و ح.د.خ .ا همان سیاستی را دنبال میکنند که شادروان محمود بریالی مینمود.
چون این مصاحبه در حضور آقای کاوه کارمل ، فرزند ببرک کارمل صورت گرفته بود ، مترجم او را نیز از عزم خودمطلع ساخته بود . بنابر اهمیت تاریخی این مصاحبه ، من قبلا آقای زلمی دامون، برادر شادروان ببرک کارمل و یکی از فعالین نهضت فراگیر را از نشر آن در تارنمای پندار مطلع ساخته ام. حرفهای اخیر را برای آن نوشتم تا بار دیگر تاکید ورزم که رفتگان ما پس از پایان زنده گی دیگر به خانواده های خود متعلق اند . ما ترقیخواهان ، برمبنای ارزشهای اخلاقی خود ، مکلف به رعایت این اصل مرگ و حیات انسانهاهستیم.
سخن اخير: آقای فضلی! باردیگر تلاش نکنید تا مرا وادار به بیان حرفهایی سازید که تاکنون بنابر ملحوظات معین از بیان آن احتراز ورزیده ام.دوستانیکه ازمن شناخت دارند، میدانند که من در بیان حقیقت از کسی هراس ندارم و به اتهامات ، اکاذیب و تحریف حقایق پاسخ میدهم.
با احترام
عظیم بابک