الرئيسية
أحدث الصور
ژرار شالیان پژوهشگر و نویسنده فرانسوی در گفتگو با لوموند گفت : پیروزی ناتو در افغانستان غیرممکن است.
به نوشته روزنامه لوموند در اینترنت ، ژرار شالیان کارشناس مسائل جغرافیای سیاسی و جنگ های نامنظم که بسیاری از اوقات خود را در افغانستان سپری می کند با کمک پژوهشگران افغان برای تاسیس مرکزی تحقیقاتی موسوم به مرکز مطالعات جنگ و صلح در کابل مشارکت کرده است.
وی در گفتگو با لوموند در پاسخ به اولین سوال مبنی بر دیدگاه نامزدهای ریاست جمهوری امریکا برای تبدیل افغانستان به مرکز جنگ با تروریسم و اعزام نیروی اضافی در سال اینده به این کشور و اینکه هشت تا ده هزار سرباز اضافی می توانند اوضاع را تغییر دهند گفت :
خیر ، پیروزی در افغانستان غیرممکن است. با احتساب نیروهای اضافی شمار سربازان ناتو در محل به هشتاد هزار نفر می رسد.این امر منجر به کنترل منطقه نخواهد شد.ما در بن بستی نظامی قرار داریم.در این کشور که مساحت ان یک و چهاردهم بزرگتر از فرانسه است و ارتفاعات بسیار دشواری دارد احتیاج به نیروی بیشتری است بخصوص اینکه باید بطور فعالانه در بهبود وضعیت زندگی مردم در روستاها مشارکت کرد.امروزه باید برای مذاکره تلاش کرد.چاره دیگری وجود ندارد.طالبان نمی توانند برنده جنگ در برابر ناتو شوند ، ناتو نیز قادر به نابودی انها نیست.
به غیر از کابل و چند شهر بزرگ ، این طالبان هستند که کنترل قدرت محلی را در دست دارند و نه سربازان خارجی که غالب اوقات در دژهای خود سنگر گرفته اند.در جنوب و شرق کشور ، طالبان با حمایت بخش اعظمی از مردم محلی موفق شده اند زیرساختارهای سیاسی ، سلسله مراتب موازی که قدرت واقعی را تشکیل می دهند برقرار کنند.البته تجربه نشان می دهد هنگامی که دشمن وارد عمل می شود جنگ با شکست روبرو می شود.
وی در توضیح رسیدن به این مرحله در جنگ افغانستان می گوید : طالبان خلاء ایجاد شده در فاصله سالهای دو هزار و دو و دو هزار و چهار را پرکردند ،انها در زمانی که حدود پانزده هزار تفنگدار در محل ، اساسا به تعقیب بن لادن پرداختند و سایر نیروهای بین المللی در کابل متمرکز شده بودند و هیچ اقدامی برای ساکنان روستاها بویژه در جنوب و شرق کشور (مناطق پشتون نشین) که عناصر کلیدی کشور را تشکیل می دهند؛ صورت نگرفت.
کمک های بین المللی به توسعه که اساسا تحت کنترل کابل قرار دارد کمتر از ده درصد کمک های اهدایی را تشکیل می دهد.گروههای بازسازی درولایات کمتر از دو هزار نفر برای جمعیت بیست میلیونی روستاها در اختیار دارند.
برخلاف عقاید رایج ، طالبان درک بهتری از موضوعات راهبردی با اهمیت دارند.انها متوجه شده اند که مرکز شدت درگیری ، حساسیت افکار عمومی غربی است و باید به سربازان ناتو و ترجیحا امریکایی حمله کرد.خودداری ما از پذیرفتن شکست ها اشکار است.
این پژوهشگر فرانسوی درباره نقش ناتو در اموزش پلیس و ارتش افغانستان گفت :شمار نیروهای ارتش افغانستان به زحمت به پنجاه و هشت هزار نفر می رسد و فاقد تجهیزات اند.در کل پیش بینی شده هشتاد هزار نفر اموزش ببینند.باید این رقم را دو برابر کرد.در خصوص پلیس ،همانند باقیمانده دولت ، انها نیز در فساد دست دارند.این سوال مطرح است که چرا فاسد نباشند؟ انها در ماه هفتاد و پنج دلار درامد دارند در حالی که برای مخارج غذای یک خانواده متوسط به دو برابر این پول احتیاج است.بنابراین انها از مردم باج گیری می کنند.
ابتدا باید از مجازات فساد در رده های بالا شروع کرد.در حالی که امکان ان وجود ندارد.برخی در پوشش قدرت به طرز قابل توجهی ثروتمند شده اند.همه اینها مربوط به بازی طالبان است.سخنرانی های ملی گرایانه ، مبارزه با اشغالگران و مبارزه با فساد موجب افزایش هواداران انها می شود.
علاوه بر این مسائل ،باید به تعدد اشتباهات نظامی که منجر به کشته شدن افراد غیرنظامی شده است اشاره کنیم که علت ان کمبود نیروی کافی و نگرانی قابل درک از کنترل نیروهاست و امریکایی ها بمباران را بدون توجه به خسارات جمعی ان ترجیح می دهند.
کارشناس مسائل سیاسی افغانستان درباره پرسشی مبنی بر اینکه پنتاگون اعلام کرده شمارجهادگران خارجی برای تقویت القاعده یکی از مشکلات اساسی است تصریح کرد : این نه مربوط به القاعده است و نه جنگجویان خارجی که شورشها را سبب می شوند.این مسئله مربوط به پشتون هاست(که در افغانستان اکثریت را تشکیل می دهند و این قبیله بیش از پانزده میلیون عضو در پاکستان دارد). حتی انها بدون شک کمک های پشتیبانی از پاکستان دریافت می کنند زیرا منافع پاکستان این است که کشور تحت نفوذ هند نیافتد ، پشتون ها ابتدا برای خود می جنگند.
این پژوهشگر فرانسوی در پاسخ به اخرین سوال مبنی بر اینکه اگر همه چیز از دست رفته چرا ناتو هنوز در افغانستان باقی مانده است گفت : همه چیز از دست نرفته است زیرا طالبان نمی تواند از لحاظ نظامی پیروز شوند.اما همه چیز باید بصورت سیاسی ، اداری و اقتصادی حل و فصل شود.در ابتدا باید مناطقی که القاعده در ان حضور دارند پاکسازی کرد.القاعده امروزه بی نهایت تضعیف شده و موجودیت ان تحت اشکال شورش تبلیغاتی است.اکنون نیز ما در این کشور می مانیم زیرا در ان حضور داریم.
دلایل راهبردی نیز مطرح است.پاکستان کشور همسایه با صد و پنجاه میلیون نفر جمعیت و مجهز به سلاح اتمی ، کانون بحران است.ناتو در افغانستان حضور دارد زیرا این امکان را فراهم می اورد تا در شرق و غرب ایران و در دروازه های اسیای میانه حضور داشته باشد.انچه که محتمل است اینکه ظرف سه تا چهار سال اینده ، رئیس جمهور امریکا از یک جنگ فرسایشی خسته خواهد شدکارشناس مسائل آسیای غربی گفت: ارزیابی نادرست و نداشتن شناخت نظامیان خارجی از جامعه افغانستان، موجب افزایش ناامنی ها و دلسردی مردم و قدرت گرفتن دوباره نیروهای طالبان شده است.
این کارشناس ، در برنامه 45 دقیقه شبکه خبرایران گفت: به علت دنبال شدن سیاست های یکجانبه و غیرشفاف جامعه جهانی - به ویژه آمریکا و انگلیس در افغانستان، طالبان بیش از سال های گذشته توانست قدرت دوباره خود را به دست آورد و دست به ایجاد چالش های بیشتری در این کشور بزند.
ملازهی، افزود: تداوم این سیاست ها و سردرگم عمل کردن جامعه جهانی در افغانستان، دامنه فعالیت شورشیان را از جنوب به شمال کشور نیز گسترده تر کرد و شاهد وقوع حملات مختلف انتحاری و انفجارها بودیم.
کارشناس مسائل آسیای غربی تصریح کرد: نبود هماهنگی های لازم میان نظامیان خارجی و همچنین میان آنها و دولت افغانستان، سبب ناکام ماندن تلاش ها برای برقراری امنیت و مبارزه با تروریسم و مواد مخدر شد.
ملازهی گفت: فعالیت های ناهماهنگ نظامیان ناتو، دامنه اختلاف ها میان این نظامیان را بیش از پیش افزایش داده و از طرفی جامعه جهانی را نسبت به افغانستان بی توجه کرده است.
این کارشناس افزود: در این میان، آمریکا با تکیه بر نظامیگری در افغانستان، خواستار اعزام نظامیان و تجهیزات بیشتر از سوی ناتو و سهم گیری بیشتر آنها در چالش مبارزه با طالبان در جنوب این کشور شد، اما کشورهای عضو ناتو، با مخالفت با نظامیگری صرف در افغانستان، بیشتر بر بازسازی عرصه های اقتصادی و اجتماعی و کمک به تقویت و افزایش ظرفیت های نیروهای پلیس و اردوی ملی تأکید داشتند.
کارشناس مسائل آسیای غربی افزود: ناهماهنگی در روند عملیاتی ناتو در افغانستان در چند سال گذشته، به طور بی سابقه از مردم بی دفاع افغانستان، قربانی گرفت؛ در اکثر این مجموعه عملیات که بدون هماهنگی با دولت افغانستان و مقامات محلی و بر اساس ارزیابی های غلط صورت می گرفت، کشتار غیرنظامیان تنها نتیجه ای بود که بر جا می ماند و در نهایت، سبب لبریز شدن صبر مردم افغانستان شده است.
ملازهی تصریح کرد: این کشتار غیر نظامیان که بیشتر به دست نظامیان آمریکایی صورت می گیرد، همواره نوعی شرمساری را برای آنان به دنبال داشته و موقعیت آنان را نه فقط در میان مردم، بلکه میان خود نظامیان خارجی و جامعه جهانی، ضعیف کرده است.
این کارشناس گفت: نظامیان آمریکایی با وقوع هر اشتباه که منجر به کشتار غیر نظامیان می شد، اعلام می کردند که متأسف هستند و در آینده بیشتر دقت خواهند کرد، اما کشتار غیر نظامیان عملا همچنان ادامه دارد.
ملازهی تصریح کرد: رفتار نظامیان خارجی در افغانستان باعث شده طالبانی که پایگاه اجتماعی خود را در افغانستان از دست داده بود، باز در میان مردم و قوم های افغان، به ویژه قوم پشتون، محبوبیت به دست آورد.
این کارشناس مسائل آسیای غربی، با بیان اینکه این کشورها، طالبان را بهانه تمام مسائل افغانستان می دانند، گفت: نظامیان خارجی می توانستند این گروه را به طور کامل از بین ببرند، اما این را عملی نکردند تا بلکه بتوانند در افغانستان در بلندمدت حضور خود را توجیه کنند.
ملازهی تصریح کرد: آمریکا با حضور خود در افغانستان می تواند چین، هندوستان، روسیه و ایران را در گستره نفوذ خود قرار دهد، چرا که آمریکا همسایگان افغانستان را خطری برای منافع خود در منطقه می داند و از این منظر، ایجاد پایگاه نظامی برای آمریکا در چنین منطقه ای بااهمیت است.
همچنین طاهریان، کارشناس مسائل سیاسی، در گفتگوی تلفنی با این برنامه، با بیان اینکه افغانستان، بیش از سه دهه درگیر منازعه و اختلاف است، گفت: این کشور از لحاظ سیاسی، اقتصادی، امنیتی و فرهنگی، شرایط ویژه ای به خود گرفته و مقامات و نظامیان خارجی، هیچ شناختی از این تحولات و شرایط خاص این کشور ندارند؛ این نداشتن شناخت، علتی بر کارآیی نداشتن نظامیان ناتو به سرکردگی آمریکاست که با عملکرد اشتباه خود، روز به روز بر ناامنی این کشور افزوده است.
کارشناس مسائل آسیا تصریح کرد: ناکارآمدی نظامیان خارجی در رفع مشکلات مردم افغانستان، موجب دلسردی و ناخرسندی مردم از حضور نظامیان بیگانه در این کشور شده است.
طاهریان تصریح کرد: نظامیان اشغالگر، در ابتدا با ادعای پاسداری از صلح و بازسازی افغانستان، اشغالگریشان را آغاز کردند، در حالی که اکنون این اشغالگری، به یک جنگ خونین بی‌پایان و همه جانبه با جناح‌های مختلف در افغانستان تبدیل شده است.
کارشناس مسائل آسیا گفت: نظامیان خارجی، اهداف متفاوت و منفعت طلبانه ای که در افغانستان دنبال می کنند، سبب شده تا اوضاع امنیتی در این کشور، با وخامت بیشتری مواجه شود و ادامه یافتن سیاست های این کشورها که بر نظامیگری تأکید دارد، در افغانستان، سبب شده تا آتش جنگ، شعله ورتر شود و مخالفان و طالبان بتوانند بیش از پیش، قدرت ایجاد چالش را به دست آورند.
طاهریان افزود: آمریکا از سیاست های انگلیس، در افغانستان که نظامیان انگلیسی، مسئول اصلی مبارزه با کشت و تولید مواد مخدر در افغانستان هستند، انتقاد می کند. این در حالی است که پس از حمله نظامیان چندملیتی به افغانستان، هر سال با رشد تولید مواد مخدر در این کشور رو به رو بوده ایم و این ناشی از سهل انگاری نظامیان ناتو به رهبری آمریکا در کنترل افغانستان است
لا يوجد حالياً أي تعليق