شکنجه هاي پاکستان چهره ملا عمر را از يادم برد.

بلي جناب ملا نورالدين " ترابي" فکر ميکنيد مردم افغانستان باور مي کنند که شما بدون اجازۀ استخبارات پاکستان (آي اس آي) صلاحيت آنرا داريد که عليه پاکستان و استخبارات آن صحبت کنيد و يا اينکه پاکستان را متهم نمائيد که دشمن اسلام است ؟
هموطنان گرامي اظهارات طلباني را که درهمين تازه گي ها از زندان استخبارات پاکستان آزاد شده اند مطالعه وقضاوت نمايد شرم آورنيست که هنوز هم به نفع پاکستاني ها تبليغ مي نمايند که گويا پاکستان آدرس ملا عمر را نميداند و ده ها مطالب ديگر . همان ضرب المثل معروف ما که ميگويند ." الله، بلا در گردن ملا " نخير ملا صاحب ها مردم ديگر فريب شما و استخبارات تان را نميخورند.

ملا ترابي: شکنجه هاي پاکستان چهره ملا عمر را از يادم برد

براي آنهايي که در زمان رژيم طالبان (1996-2001) در شهر کابل بسر مي بردند، نام نورالدين ترابي خاطرات تلخ پوليس شرعي طالبان را با خود دارد. ملا ترابي نه تنها يکي از بنيان گذاران اصلي وزارت امر بالمعروف و نهي عن المنکر بود بلکه در انفاذ شرايط شديد مذهبي طالبان، شخصاً سهم مي گرفت.
اگر چه ترابي وزير عدليه طالبان بود اما بيشتر اوقات با گروهي از دستياران و محافظين اش در بيرون از ساختمان وزارت عدليه، ايستگاه هاي بازرسي و استنطاق شرعي را برپا مي کرد.
از کنترول موهاي سر و ريش گرفته تا از برخواندن آيات قرآن و برشمردن فرايض و سنن نماز، هر مردي که در آزمايشگاه مسلماني ملا ترابي بازميماند با دو پيامد مواجه مي شد: شکنجه فوري و حبس.
برخورد ترابي و اطرافيانش با زنان کمي متفاوت بود. از زنان در باره فرايض و سنن نماز پرسيده نمي شد اما نوعيت لباس و بوت ها تعيين کنندۀ حد مسلمان بودن آنها شمرده مي شد. لت و کوب زنان در محضر عام، ظاهراً به دليل پوشيدن بوت هاي نامناسب يا آشکار شدن صورت از زير برقعه، خشن ترين مؤيدۀ نانوشتۀ قانون انفاذ احکام شرعي طالبان براي زنان بود.
ملا ترابي، که بيشتر اوقات در ميان جاده روي چوکي مي نشست و پاي مصنوعي اشرا هم در کناراش مي گذاشت، پس از بازجويي چند ثانيه يي امر شکنجه يا آزاد گذاشتن افراد را صادر مي کرد.

هفت سال شکنجه

ملا ترابي و پوليس شرعي طالبان براي حدود هفت سال به شکنجه دادن روحي و جسمي افغانها (در کابل و ديگر شهرهاي افغانستان) ادامه دادند تا آن که رژيم طالبان در اوآخر سال 2001 سرنگون گرديد. مانند ساير رهبران طالبان، پس از فروپاشي حاکميت طالبان ملا ترابي به پاکستان رفت و از آنجا در ايجاد و توسعه خشونت هاي مسلحانه در افغانستان سهم داشت. ترابي در سال 2005 در شهر کراچي بازداشت شد و براي حدود هفت سال مورد بازجويي قرار داشت.
ملا ترابي در ماه دسامبر سال گذشته از بند سازمان استخبارات پاکستان (آي اس آي) آزاد شد و به خانواده اش در شهر کويته پيوسته است.
نشريهء ديلي بئست و نيوزويک از قول بستگان نزديک ملا ترابي گزارش داده است که وي در جريان حبس در پاکستان، بصورت سيستماتيک شکنجه مي شد. ترابي به اعضاي خانواده و دوستان اش گفته است که براي سالها در سلول انفرادي محبوس بود که در آن روشنايي و غذا به ندرت مي رسيد. او همچنان ادعا کرده است که پيهم مورد آزار و اذيت جسمي و روحي قرار داشت.
ترابي گفته است که شماري از پاکستاني هايي که به او شکنجه مي دادند به او مي گفتند "اين بازدهي عذابي است که به زنان افغان ميدادي".
محل اختفاي ملا محمد عمر، رهبري فراري طالبان، و رهبران شبکه القاعده سوالاتي بود که، ملا ترابي گفته است، مستنطقين آي اس آي براي سالها از او آنرا مي پرسيدند.

'پاکستان دشمن اسلام'

شش ماه پيش از رهايي، ملا ترابي از زنداني در شهر کراچي به مهمانخانه يي در نزديکي اسلام آباد مرکز پاکستان منتقل گرديد. ترابي گفته است که در آن مهمانخانه شماري از رهبران گرفتار شده طالبان، به شمول ملا عبدالغني برادر، بسر مي بردند. در حالي که مقدمات رهايي ملا ترابي فراهم مي شد، کارمندان سازمان اطلاعات پاکستان رفتار شانرا با ترابي ملايمتر ساختند و از او خواستند که پس از آزادي، پيام حسن نيت شانرا به ملا عمر برساند.
"به ملا عمر بگو که بر طالبان پاکستاني فشار بياورد که در داخل پاکستان حملات انجام ندهند،" اين پيامي بود که بارها به ملا ترابي گفته شد.
اما ديلي بئست از قول ملا ترابي و يک والي پيشين طالبان که او هم به تازه گي از قيد پاکستان رها گرديده، نوشته است طالباني که در پاکستان زنداني شده و شکنجه شده اند حکومت اين کشور، به ويژه آي اس آي، را بديدۀ دشمن "اسلام و افغانها" مي نگرند.
در پاسخ به رسانيدن پيام به ملا عمر، ملا ترابي به مستنطقين پاکستاني اش گفت: شما براي سالها مرا به حدي شکنجه کرديد که حالا چهرۀ ملا عمر را فراموش کرده ام.